Vá!!! Það, er ekkert smá erfitt að komast hingað. En nú þegar ég finn þunglyndið sækja að eftir að ég og heitmaður minn slitum samvistum hef ég ákveðið að enginn staður annar en þessi sé betri til að hella úr brostnu hjarta. Annars er þetta nú barasta pása hjá okkur og ég vona heitt og innilega að henni ljúki sem fyrst. Ég hef þó ákveðið að ef þetta er ekki pása, það liggur að mestu leyti í hans höndum því eins og flestir vita er það ég sem er að venju ósköp erfið kona viðureignar og hann verður að gera upp við sig hvort hann vilji berjast við mína drauga, ætla ég að gifta mig hið snarasta. Ég ætla ekki að liggja grátandi uppi í rúmi dag eftir dag eins og eftir tvö seinustu ástarsambönd sem að vísu voru ekki nálægt því eins ánægjuleg og þetta síðasta, heldur taka mig saman í andlitinu og bregða undir mig betri skónum í orðsins fyllstu og finna einhvern sem vill mig, eignast börn og kaupa íbúð í Grafarvoginum og vinna í póstinum þar til ég fer á eftirlaun. Andskotinn hafi það GUÐ, ég skal vinna! Hlæ hlæ og ég er óvenju sæl og dálítið létt af hvítvíni... Bless.