sunnudagur

halló.
mér finnst mjög leiðinlegt að geta ekki skrifað á hverjum degi þó ég gæti það nú svosum ef ég bara andskotaðist á bókasafnið. en það er samt eins og flæðið stöðvist innan um allan þennann almenning og allt verður öðruvísi.

núna fyrir einni mínútu sat ég og faðmaði manninn sem ég elska og núna eru augun mín full af tárum og mig langar bara til sofna og ekki að vakna ekki aftur það þýðir samt ekki að ég ætli að drepa mig bara svo það sé á hreinu. hvað á ég að gera. mig verkjar í hjartað og´ég hugsa um ekkert annað. hjálp hjálp hjálp hjálp. ég elska þig ástin mín.

Engin ummæli: