halló allir saman og hjörtur og birta... þetta var nú meiri helgin. af tillitsemi við sálir ætla ég ekki að lýsa henni í smáatriðum. á föstudagseftirmiðdaginn byrjaði ég að fá sms frá einhverjum sem að hefði verið yndælt að hitta á fyrr. my heart goes out to her... kelaði langt fram á nótt við strákinn sem ég er skotin í, typsí af rauðvíni og skotum. fór í afmæli til móu systur á laugardagskvöldið og þá orðin virkilega rugluð í ríminu. og ég verð að taka það fram hvað mér finnst einstaklega furðulegt með íslendinga og þá staðreynd að þeir kunna ekki á klukku. mæting í afmælið var 8 og ég kom þá og sat ein þar til hinum gestunum hugkvæmdist að koma eða klukkan 11. þetta er ekki af því að ég sé með þýskt blóð í æðum heldur af því að það er einn versti vankanntur í fari manneskju að vera óstundvís. ber vott um óáreiðanleika og stefnuleysi. hana nú!
ég fór úr afmælinu ofurölvi og hlaupandi. hlaupandi að innan sem að utan... þetta endaði allt eins og hún veit og í gær vaknaði ég viss. stundum þarf maður að kyssa báða til að vita... og ég elska að tala í gátum því að ég er ein gáta. ég er hreint ekki í neinu stuði fyrir blogg heldur bara rafvirkja... see ya!
gestabók