ég er að borða saltstangir sem ég fann inni í skáp í vinnunni. ég er að deyja úr hungri og ég á enga peninga. og nú fæ ég bara of háan blóðþrýsting. og mig langar heim að lúlla því lundarlyftan gerir mig svo þreytta. aukaverkanirnar semsé ekki hættar. en ég er að fara að skoða litla krúttið hana ísold eftir vinnu í dag, fallegasta barn sem ég hef séð og geri aðrir betur. fyrir utan sjarmörana sem ég og hr. tinna munum geta í heiminn.
í vinnuna mína koma margir skrýtnir. en mér ber sérstaklega að nefna eina konu og það er að hún er sú eina sem fer virkilega í taugarnar á mér. meira en gömlu kallarnir sem strjúka á mér hendurnar og segjast vilja taka mig með sér heim og meira en tannlausi siggi sem segir að ég sé yndisleg og vill að ég hafi símann hjá sér svo ég geti hringt ef ég og hr. tinna hættum saman. ég ÞOLI þessa konu EKKI. ég held að hún sé ástfangin af mér því stundum stendur hún tímunum saman eða labbar fram og til baka fyrir framan borðið hjá mér að reyna að meika ækontakt. og ef mér verður svo á að horfa í augun á henni heilsar hún og reynir að tala og tala við mig. og hún er ofboðslega andfúl í þokkabót. aaagggggghhhh! kaffið búið.

gestabók