afhverju ég keypti mér föl-bleikar sokkabuxur mun ég seint skilja en það virtist vera sniðug hugmynd á sínum tíma. föl-bleikar sokkabuxur fita fæturna á manni fyrir þá sem eru að velta því fyrir sér að skella sér á einar slíkar...

það var fyrsti í aðventu í gær og jólalögin eru byrjuð að hljóma á öldum ljósvakans en ég get ómögulega veitt mér þann munað að huga að jólahaldi í neinum skilningi fyrr en prófin eru búin. en þá verður þetta líka tekið með trompi... ég get samt ekki neitað fyrir það að þegar ég stelst til að leiða hugann að jólunum (og ég fæ samvikubit í hvert skipti af því að ég ætti að vera að hugsa um lærdóminn) fæ ég fiðrildi í mallann. ég hlakka jafnvel til að þrífa fyrir hátíðirnar, hlusta á jólalögin og eta ótæpilega af mandarínum og konfekti. það eru sumsé 17 dagar þangað til að ég fer í jólafrí, 26 dagar til jóla og 28 dagar þangað til að við förum norður í aspar-dalinn í það sem ösp er búin að lofa mér að verði bestu áramót lífs míns. það verður ekki erfitt að uppfylla þar sem að flest öll áramót fram að þessum hafa verið einskær vonbrigði.

við fórum á sigurrós í gær. ég ætla byrja á því að nefna að þar sem mér urðu á þau leiðindar mistök að verða ekki hærri en þessir skitnu 165 cm sem ég er í uppvexti mínum hlustaði ég á magnaða tónlist í gær og horfði aftan á hausinn á fullt af fólki sem er aktúelt hærra en þessi meðalhæð íslendinga. mér skilst að það séu 166 cm hjá konum en 180 cm hjá körlum... sem og asnaðist ég til að þróa með mér dulitla nærsýni og sjónskekkju þessi undanförnu ár sem gerir það að verkum að ég veit yfirleitt ekki í hvaða strætó ég er að fara fyrr en hann er kominn það nálægt að ég þarf með tilburðum að stoppa hann til að komast leiða minna. og ég gleymdi gleraugunum heima en ef mig dauð-langaði til að sjá klifraði ég upp örninn sem gnæfði yfir allt... en þetta var fallegt, eiginlega stórkostlegt og ég fékk m.a.s. tár í augun í fyrsta laginu bara yfir því að vera þarna að hlusta á þessa fegurð. þeir tóku líka mér til mikillar gleði nokkur lög af ágætis byrjun en af þeim tónleikum missti ég af á sínum tíma þar sem að ég asnaðist til að búa í kaupmannahöfn með illa innrættum fyrrverandi elskhuga.

kalt ristað brauð með osti og volgt te óska eftir nærveru minni...