laugardagur og mig svimar óskaplega, er með beinverki, enn hálf slöpp og hnerra óskaplega mikið... ansans. öspin litla og sléttujárnið farin aftur norður... sakna asparinnar meira. örninn minn sefur en af því að spennandi verkefni bíður okkar er ég að hugsa um að vekja hann. við erum að fara að breyta! okkur áskotnaðist nefnilega sjónvarp (ókeypis) í sömu stærð og bíótjald. þetta þýðir bara "góssentíð" því nú höfum við sjónvarp inní svefnherbergi... eins og ríka fólkið. ég nenni ekki að skrifa en ég ætla að eiga huggulegan dag í það minnsta.