athugið! vefurinn icelandfilmfestival.is sem á að innihalda áreiðanlegar upplýsingar um þessa kvikmyndahátíð er EKKI áreiðanlegur eins og aðstandendur hátíðarinnar héldu fram í ríkisútvarpinu. það er morgunblaðið sem er víst, a.m.k. samkvæmt auglýsingunni áreiðanlegasti fréttamiðillinn. planið mitt góða sumsé fokkaðist upp strax á fyrsta degi og ég hringdi reið í forsvarsmenn alþjóðlegu kvikmyndahátíðarinnar og skammaði þá. en ég fór í bíó og ljósi punkturinn er sá að ég hefði tæplega getað byrjað á betri mynd... kl. 17:45 fór ég í háskólabíó á garden state. ein og hló upphátt. strákurinn sem skrifaði handritið og leikstýrir henni og leikur aðalhlutverkið er dökkhærði gaurinn úr scrubs sem er reyndar þáttur sem ég náði aldrei almennilega að verða hrifin af. garden state er dásamleg mynd, hafði svipuð áhrif á mig og amelie á sínum tíma fyrir utan að garden state er aðeins raunsærri en amelie er. glod bless that movie. garden state fjallar um ungan mann, gott ef hann er ekki jafngamall og ég, og ást og lífið. hann hefur eytt meirihhluta ævi sinnar í lyfjamóki, þ.e. þunglyndis - lyfjamóki því pabbi hans sem er geðlæknir taldi það honum fyrir bestu sökum ónefnds atburðar hér sem átti sér stað í æsku unga mannsins. þegar mamma hans deyr fer hann aftur á æskuslóðirnar til að vera við útför hennar og hittir þá gamla félaga, pabba sinn og nýja stelpu. stelpan og strákurinn virðast í fyrstu vera mjög ólík en verða mjög fljótt ástfangin og eru þá, þegar öllu er á botninn hvolft ekki eins ólík og maður hefði haldið í fyrstu. hann þarf svo líka að greiða úr fortíðinn með pabba sínum og það tekur reyndar dásamlega stuttan tíma miðað við the real life. málið við þessa mynd finnst mér, er bara hvað hún er eitthvað svo átakalaus. ekki þannig átakalaus að ég fann ekki fyrir neinu heldur var ekkert svona hollywood - sprengju - ástar - dæmi nema kannski aðeins í endann. en samt var það ekki einu sinni neitt over the top. þetta er svona mynd sem að ég gæti trúað að væri sannleikur. skiljiði hvað ég meina? ég hló og ég fékk tár í augun og ég tók alls ekki eftir því að hún er næstum tveir tímar. hún er yndisleg þessi mynd og ég vona að þið sjáið hana. svo verður spennandi að fylgjast með hversu mikilli angist icelandfilmfestival.is nær að valda mér á morgun með svikum sínum og prettum.
see ya!