ég biðst forláts en ég mun ekki skrifa mikið á næstunni. það er svo mikið að gera í skólanum að ég er enn og aftur alveg við það að fá taugaáfall og gluð hjálpi mér ef það gerist ekki bara hvað og hverju. ég er smátt og smátt að gera mér betur grein fyrir því að takmarkað gáfnafar mitt mun líklega leiða til þess að ég verð aldrei neitt meira eða annað en húsmóðir í vesturbænum eða hvar sem er. ég verð þá í mesta lagi þenkjandi húsmóðir í vesturbænum eða hvar sem er... ég verð þá bara að faðma þá hæfileika sem ég bý yfir, að geta búið til góðar kjétbollur og kekkjóttan uppstúf og kannski einstaka sinnum slegið um mig meinfyndnum athugasemdum um lífið og tilveruna þar sem ég stend fyrir aftan eldavélina og hræri í kekkjótta uppstúfnum. það er betra að horfast bara í augu við aðstæður og gera sér grein fyrir þeim á relískan hátt, ég er hálfviti og það er bara ekkert við því að gera í rauninni. ég er núna sannfærð um að þessi 141 stig sem ég fékk útúr greindarvísitöluprófinu sem ég tók forðum daga hafi frekar verið 1.41 stig frekar 141. ætli ég sé mongólíti sem lítur ekki út eins og mongólíti?