horfði á myndina. hún er mögnuð, hlakka til og kvíði fyrir að byrja á ritgerðinni. las fyrir skólann... sofnaði auðvitað og vaknaði við að einhverjir rafmagnsmenn sem eru að vinna hérna fyrir utan vildu komast inn. rumskaði ekki nógu fljótt og kann ekki við að fara út til þeirra og segja þeim að ég sé heima. ég get náttúrulega ekki sagt þeim að ég eigi við svefnsýki og almennan aumingjaskap að stríða, hafi bara verið lúllandi eins og fífl. ég er í neikvæð, finnst ég hreint út sagt vera tímasóun. sóun á líkama með gallaða sál...