ola!
fór á peaches í gær og það var klikkað! ég og bryncí, rokkararnir sem við erum ruddumst fremst og svitnuðum og káfuðum á peaches. eftir tónleikana kynnti svo xx mig sem the coolest chick in town fyrir peaches en ég var tú drunk til að segja neitt sniðugt. kom ekki einu sinni neinu krúttlegu upp úr mér. yeah! i rock! fram að því og eftir það voru og eru ástarmálin að plaga mig og ég er öðruvísi í dag en ég var í gær. ég vildi að það væri jafn auðvelt að fylgja hjartanu og af er látið í myndunum. gott ég er að fara í sveitina. þá gefst góður tími til að hugsa málin. the mad girl you love is leaving town. og þess vegna bið ég ykkur bara vel að lifa og hafið það gott. ég held ég muni ekki hafa nein afnot af tölvum í sveitinni svo see ya! eftir 6-7 daga.
gestabók

hæj!
ég kann að velja fyrrverandi kærasta, það get ég sko sagt ykkur. það leit ekki mjög vel út í morgun með peaches tónleikana. mig langaði svo óskaplega en það var uppselt og auk þess á ég ekki aur fyrr en á morgun. hugsið ykkur kalhæðni! en ég er ekki kona sem dey ráðalaus og eftir alla þessa kynlífsgreiða ákvað ég að nú væri kominn payday. xx ætlar að redda fyrir mig miða og xxx ætlar að lána mér fyrir honum. haha! eru þeir ekki yndislegir? i luuuuuuuuv them!
ég byrjaði að pakka í gær og það sem að ég hélt að yrðu bara 5 kassar eða svo eru nú langleiðina komnir á veg með að verða 10. og það heldur áfram. ég hlakka svo til að flytja! og bara einn og hálfur vinnudagur eftir ef ég tel ekki viagra fiskikallana með.
see ya!
gestabók

you know i can´t smile without you
i can´t smile without you
i can´t laugh and i can´t sing
i´m finding it hard to do anything
you see i feel sad when you´re sad
i feel glad when you´re glad
if you only knew what i´m going trough
i just can´t smile without you
you came along
just like a song
and brightened my day
who would have belived
that you were part of a dream
now it all seams lightyears away
and now you know i can´t smile without you
i can´t smile without you
i can´t laugh and i can´t sing
i´m finding it hard to do anything
you see i feel sad when you´re sad
i feel glad when you´re glad
if you only knew what i´m going trough
i just can´t smile
(barry manilow)

gestabók

ju minn eini! alveg er það magnað hvað það getur létt til á örskotsstundu í sálinni. að sjálfsögðu er það kostur fyrir kvíða- og þunglyndissjúklinga þegar styttir upp því við kunnum svo rosalega vel að meta það þegar allt er orðið gott. með fullri virðingu fyrir heilbrigðum. allavega þá er það þannig að ein katarína, en þetta blogg er tileinkað henni í dag, ætlar að gerast svo mikill öðlingur og taka snoddas og prumpu að sér fyrir mig. mér er svo ónefnanlega létt að þið getið ekki trúað því. ég var andvaka í alla nótt að hugsa um hvað myndi verða um þau og allar viðbjóðslegu lógsögurnar. og svo er það besta af öllu... eftir mikið þref við samviskuna í sjálfri mér ákvað ég að senda góðu konunni sem á grettisgötuna e-mail varðandi páku litlu. ég sagði henni frá henni og útskýrði væntumþykju mína í garð þessarar litlu veru og hún væri engum manni til ama. bara líka svo mér liði 100% vel í íbúðinni með hreina samvisku og enga laumufarþega. svo leið og beið og ég taldi það ekki gott merki. en áðan fékk svo e-mail frá góðu konunni þess efnis að páka mætti vera ef við stöllur hefðum hljótt um okkur því hommíska parið á neðri hæðinni ku vera miklar pempíur. það sem ég hef þó á þá er að þeir eiga hund. góða konan sagðist sjálf vera mikill dýravinur enda var ég búin að stóla á það tromp eftir að heyra hana tala og það virkaði. er þetta ekki yndislegt? allt endar vel og öllum börnunum mínum á eftir að líða vel. mikið er ég fegin. takk kata!!!! eftir 2 vikur og nokkra fiskikalla verður allt gott.
see ya!
gestabók

önnur færsla: ojj! djöfuls dramantík og hallæri!
Lonliness dominates you. You can hide it well, but
its there, and your friends can see it. You
constantly feel alone, and need to do things to
fill your time. Your afraid to tell people
this, but sooner or later it gets out in a bad
way, and you think you screwed up everything.
And when you are in love is when you are sad
the most.


What Emotion Dominates you?
brought to you by Quizilla

gestabók

tilfinningadvergur í dag. ætli það sé satt sem mamma sagði um að ég sé alltaf óhamingjusöm... ég er samt að passa móu&arnars heimili þangað til að ég fer vestur að skemmta fiskiköllunum með systu. það er ágætt. gott afdrep og internetið. nema hvað að ég er að hlusta á einhverja blúsaða músík. best að skipta kannski...
en allavega þá hlakka ég óskaplega til að flytja. mikið verður huggó hjá mér og páku litlu. er búin að ákveða eftir mjög mikla umhugsun að halda því litla greyi því hún er svo óskaplega hrædd við lífið og allt í kringum það. held að móðurtilfinningin mín fái sín best notið verndandi páku mína. ég get bara ekki hugsað mér að hafa enga kisu. bestu dýrin. alltaf svo huggulegt að hafa lítinn loðhnoðra sem er nokk sama um allt nema að fá eitthvað í litla mallann og láta klappa sér. ég veit að prumpa og snoddas eiga eftir að plumma sig hvar sem er. systkynarígurinn er líka dálítill hjá þeim og þeim er held ég ekkert neitt sérlega um hvort annað gefið. magnað að þau komi úr sama goti. ég held meira að segja að þau séu ekki að setja neinn skilning í það að þau séu skild. og það sannast án þess að ég fari í nein smáatriði þegar prumpa hefur verið að breima, mér að kenna þegar ég gleymi að gea henni pilluna, en þá er hann snoddas bróðir hennar alltaf boðbúinn að leggja henni lið í þeim málum. jukk!!! ég tileinka þeim þessa færslu. snoddas sem einhvern veginn varð samkynhneigður kynleysingi en samt ekki eftir að kúlurnar hans voru teknar. hann er málglaður og stendur stundum og horfir á mig og brummar eitthvað út í loftið eins og hann sé af öllu hjarta að ræða málin. það er líka ótrúlegt hvað það er hægt að tuskast með hann og halda á honum tímunum saman eins og ungabarni þangað til að hann sofnar. svo einstaka sinnum, nokkrum sinnum í viku kemur hann malandi til mín og þá þarf ég bara að knúsa hann aðeins og velta honum um í örmum mínum og hann er glaður. prumpa aftur á móti er einstaklega mikil kelirófa og nær undantekningalaust kemur hún sér fyrir malandi ofan á mér hvort sem ég er að horfa á sjónvarpið eða sofa. það er óskaplega huggulegt því mannlega hjartað trúir því að hún sé að gera þetta af því að henni þyki svo ægilega vænt um mig. hún vekur mig líka stundum um helgar þegar hún er orðin svöng með því að nugga nefinu undir hökuna á mér. iss, ég er orðin klökk. nú halda eflaust margir að ég sé búin að tapa því. kattakonan farin yfirum! en það er bara ekki þannig og fólk sem ekki eru gígantískir dýravinir getur ekki með nokkru móti skilið að það sé hægt að elska dýrin sín svona mikið. sem dæmi fannst piltunum eitthvað sniðugt að segja viðbjóðslegar sögur af aflífun katta um daginn eins og það sé eitthvert gamanmál. og sérstaklega ekki þegar maður þarf að finna góð heimili fyrir sín dýr. jæja, nóg um það. hætti áður en ég fer að grenja...
ég datt í neighbours um daginn. þá tók ég eftir því að byrjunin, þið vitið þegar það er verið að kynna persónurnar og ömurlega neighbours lagið spilast undir, er ansi erótísk. kannski sé ég þetta bara svona af því að ég sef ekki nógu mikið hjá en ég held samt ekki. til dæmis er alltaf ein stelpa í voða efnislitlu bikiníi undantekningalaust kramin blaut á milli tveggja drengja í pínulítilli og uppblásinni garðsundlaug. allir eru einhvern veginn að veltast utan í hvort öðru í grasi og horfa svo ögrandi í myndavélina eins og klámmyndaleikkonurnar þegar það er verið að taka þær aftan frá. og verst af öllu er svo púrítanska kennslukonan sem missti manninn sinn þegar hún stendur og horfir með sama ögrandi augnaráði í myndavélina og vindur blautan svamp svo að hvít froða lekur úr honum og fjölskyldan hennar stendur í bakrunni með litla son hennar í fanginu og horfir hlæjandi á. reyniði að segja mér að það séu ekki einhver dulin skilaboð þarna eða jafnvel heilaþvottur í gangi.
farin að horfa á dvd en hugsiði um þetta.
see ya!
gestabók

hæj!
jæja! ég er komin með íbúð! jibbííííí! næst þegar ykkur hugkvæmist að heimsækja mig þá verð ég á grettisgötu 6, efstu hæð. ég hringdi í íbúðarkonuna í gær til að tilkynna henni að ég væri nýji leigjandinn hennar og hræða hana með röddinni. ég heyrði strax að henni var brugðið. hún útskýrði fyrir mér ferlið á móðurlegan hátt í sambandi við undirritun samningsins og víxilinn og allt það. en útaf athyglisbrestnum er ég og var að sjálfsögðu búin að gleyma því öllu eftir 2 mínútur. hef samt á tilfinningunni að þetta fari allt vel. hey! allt er betra en helvíska kaupa-íbúð-geðveikin. ég sat svo bara heima það sem eftir lifði kvölds í stresskasti og auk þess drulluþreytt og þunn eftir fimmtudaginn. mér er spurn hvers vegna ég er ennþá með eitt einasta hár á höfðinu eða ekki orðin al gráhærð. ég er svo stressuð að það er hægt að skafa stressið utan af mér. ég skil það bara ekki. ég hef aldrei litið á mig sem neitt lótusblóm, kannski smá prinsessu en ekki neitt viðkvæmt blóm. samt sem áður tekst mér afar illa að takast á við einhverjar flækjur. mín einasta og heitasta ósk núna, fyrir utan að einhver vilji giftast mér er að ég nái að klára allt í sumarfríinu og geti svo slakað á í nokkra daga áður en maður hendist beint í skólatraffíkina í vinnunni. ég bara verð að fara í jóga eða einhvern andskota. en í kvöld ætla ég að djamma. mikið vona ég að það verði gaman. ég ætla líka að vera yfirgengilega fögur og lýsa eins og viti. nei, það er fitubollulegt. frekar ætla ég að lýsa eins og vasaljós í dimmum saggakjallara. kannski sér einhver týruna.... þjóðráð væri auðvitað að liggja í bleyti í heitu baði á eftir þegar ég hef lokið við vinnuna. en að sjálfsögðu fer ég og kýs áður en ég veiti sjálfri mér nokkra athygli. og ef einhver hefur áhuga á að vita þá ætla ég að kjósa ólaf. ég hélt það yrði baldur en hann tapaði mínu atkvæði þegar ég heyrði að hann hefði sagt að hann hefði ekki nýtt sér neitunarvaldið í fjölmniðlafrumvarpsmálinu. og svo fékk hann ansans sjálfstæðisunglingana til að hringja útum allt fyrir sig. og ég sem var svo ánægð með að hann væri ekki flokksbundinn. viva ólafur og dorrit dúlla segi ég bara. sjáumst í kvöld pysjur.
see ya!
gestabók

ola!
úff hvað ég er þunn, í líkama og huga. dáldið áttavillt í sálinni og hjartanu. óvæntir hlutir skutu upp kollinum í gær og þvert á við það sem ég hélt að myndi gerast líður mér alls ekkert illa yfir því. er einhvern veginn hlýtt í hjartanu þó ég skilji hvorki upp né niður í neinu. best er að berast bara með straumnum þegar maður finnur sig í svona aðstæðum. annars var huggulegt að vera fullur, ég skemmti mér vel og viðmælandinn var einhver sem að ég met svo óskaplega mikið.
en þá er loksins runninn upp dagurinn. ég fer að skoða íbúðina í dag. og þar sem að eigandinn býr erlendis sér sonur hennar um að sýna pleisið. ég hef bara talað við hann í síma og hann hljómar nú hálf ungur og ekki get ég ímyndað mér hvað honum dettur í hug útfrá því hvernig ég hljóma. en svo sagði hann mér að hann byggi í hafnarfirði... hvers vegna ætli hann hafi fundið sig knúinn til að segja mér það? engu að síður sagði það mér að þá hlyti hann að vera annað hvort yfir þrítugt með fjölskyldu og það allt eða 17 ára í foreldrahúsum. ég get bara ekki ímyndað mér aðra afsökun fyrir því að búa í hafnarfirði. og svo ef mér líst á þetta allt sem ég held að sé garanterað tekur pínu pappírsvinna við, bæ ðe vei! hvar þinglýsir maður leigusamningi? og ég býst svo bara við að flytja inn í kringum 6. júlí. huggulegt! ég vona bara að þetta sé ekki alger hola og ég fái hryggskekkju af því að þurfa alltaf að ganga um álút. svo vill mamma endilega koma með að skoða. voða furðulegt þegar hún allt í einu sýnir áhuga á lífi manns. var ég búin að segja ykkur að hún ætlar svo að skrifa undir tryggingavíxilinn? hún sammþykkti það að sjálfsögðu ekki þegjandi og hljóðalaust. ég þurfti fyrst að eyða löngum tíma í að sannfæra hana um að ég er ekki krimmi sem ætlaði að stinga af með víxilinn. þetta er allt dáldið spennó fyrir utan að sjálfsögðu þessa sorg með kettina. en ég er að reyna að vera jákvæð.... heima í kvöld í guðs bænum.
see ya!
gestabók

áðan gekk ég tjarnargötuna og leið eins og í útlöndum. sérstaklega hjá númer 14 og 16. á sama tíma tók ég eftir japönsku pari sem voru að taka vangamyndir af hvort öðru við tjörnina. þ.e. þau snéru vanganum sem var í forgrunni að myndavélinni og virtust vera að hora dreymin yfir skítasúpuna sem tjörnin er, ef þau bara vissu... á meðan hitt vandaði sig heil ósköp við að smella af á réttri stundu. á þessu augnabliki gerði ég mér grein fyrir því að ég þarf líklega að gefa frá mér 2 af þessum þremur yndislegu köttum sem ég á. það verður minn dauði...hvernig á ég að segja þeim það og hverju þeirra á ég að halda hjá mér... á morgun fer ég að skoða íbúðina sem ég held ég muni flytja í. mér líst allavega óskaplega vel á hana af myndunum. fyrir utan kisurnar og fyrir utan húsgögnin....
gestabók

ola!
jæja, garðsalan gekk vonum framar þrátt fyrir þá undarlegu vakningu sem ég fékk upp af drauminum að ég ætti vini. ég var að minnsta kosti aflakóngurinn og uppskar dágóða fúlgu af 1000 köllum. það verður síðan önnur garðsala síðla sumars. þá geta safnarar gert aðra atlögu að minningum mínum.
ég rak augun í íbúð í dag og hafði samband. eina ástæðan fyrir því að ég gat haft samband var vegna þess að ekki þurfti ég að hringja til þess. skrifaði tölvupóst. mikið verð ég að fá eitthvað við þessari símafóbíu... það eru semsé einhverjir fjárans útlendingar á eftir íbúðinni líka. nei! slæmt karma.... ég meina indælt fólk af erlendu bergi brotið sem hafði sagst vilja taka íbúðina. nema góða konan sem ég emailaðist við í dag sagði að þeir hefðu ekki haft samband svo að ef hún hefði ekki heyrt frá þeim á morgun myndi ég vera næst á listanum. hún sagði að sér litist voða vel á mig eftir að ég var búin að senda henni einlægar upplýsingar um mig og mína hagi. og íbúðin. juminn eini. vilji trúaðir lesendur fara með eina kvöldbæn fyrir mig í kveld? mikið væri lífið indælt ef þetta gengi eftir. og svo að strákurinn væri líka skotinn í mér.... hí hí.
ég fékk yndislega síðbúna jólagjöf frá XX kærastanum áðan. mér hlýnaði óskaplega mikið í hjartanu....
en nú nenni ég þessu ekki. ég er jafnvel að hugsa um að taka smá frí á meðan öllu baslinu stendur. ég er svo agalega tens þegar hlutirnir henga í lausu lofti. sé til. en þið hugsið fallega til mín vonandi.... og biðjið.
see ya!
gestabók

önnur færsla.... kúúúl!
Which Action Star Are You? Find out @ She's Crafty

gestabók

ola og nú jæja!
er mánudagur? ha! nei, það er föstudagur, andskotans helvíti og yndislegt! 9 vinnudagar í sumarfrí! þá mun ég að vísu stefna vestur á snæfellsnes að hjálpa elskulegu stóru systur minni að fullnægja gömlum sjómönnum. eða það er þannig sem ég skil það. fyrir þetta skilst mér að ég fái dágóða summu og það fyrir aðeins nokkurra daga vinnu. verð þarna í afdölum semsagt frá 1.-5. júlí. kannski lengur ef ekki hef ég fellt hug til neins. sem ég reyndar er búin að.... ansans. ætli það sé til orð yfir þetta. ég veit að það er að vera hrifnæmur en þetta er beond hrifnæmi. ég er alltaf skotin! þetta er ekki brókarsótt eða vergirni því ekki er ég að stunda einnar nætur gaman eins og óð kona. hef það fyrir reglu að sofa ekki hjá á 1. stefnumóti. en ég er skotin núna og látum þar við sitja, það er nú svosum ekkert alvarlegt og ekki veit ég hvort hann sé skotinn í mér.

í gær var seytjándi júní eins og varla hefur farið fram hjá neinu mannsbarni nema mannsbarninu tinnu. ég fór ekki út úr húsi allan gærdaginn og urraði bara og hreytti ónotum út í buskann þegar mér bárust til eyrna hátíðarhöldin. enda var ég líka hálf þunn eftir leiðinlega miðvikudagsdjammið. mikið get ég verið óútreiknanleg. það er t.d. nær undantekningalaust að þegar piltarnir, vinir mínir verða fullir eru þeir iðulega hressir og glaðir. það slokknar a.m.k. ekki á þeim. allt annar handleggur með mig. ég var til að mynda með eindæmum glöð í bragði á miðvikudaginn eftir góðar fréttir og var tilbúin að dansa við heiminn og skála. svo drakk ég og varð drunk og typsí og fór á barinn. fram að þessu var ég bara nokk hress en þegar á barinn var komið var ég eins og sprungin ljósapera og hvarf á braut stuttu seinna. þrátt fyrir þetta var ég með eindæmum drukkin og þar af leiðandi hálf þunn í gær. þannig að ég kláraði bara að fara í gegnum allt dótið mitt fyrir garðsöluna og það var sko hellingur. horfði á blade 2 og gubbaði. í nótt héldu svo andskotans unglingarnir fyrir mér vöku. djöfuls unglingsdrengir sem eru rétt byrjaðir í mútum, þurfa endilega að standa fyrir neðan gluggann minn og öskra. það hljómar eins og stunginn grís eða píndur geldingur. endaði líka á því að hella yfir þá úr fötu með brennandi vatni. svo stóð ég á brókinni út á svölum og öskraði: "gró upp!!!"

en þá býð ég ykkur góðrar helgar að hafa pysjurnar mínar og muniði garðsöluna mína á morgun, laugardag og sunnudag í garðinum á garðastræti 17 frá 13-18. ef ykkur vantar eitthvað þá á ég það. föt, diska, bækur, börn og konur.
see ya!
gestabók

jeijj! fékk ægilega skemmtilegar fréttir áðan sem breyta lífi mínu til hins betra og nú langar mig bara til að syngja og dansa af gleði. ég er reyndar ekki búin að finna mér íbúð en þetta varpar öllu bjartari glætu á það allt saman. ég ætla að vera drunk í kveld af þessu tilefni... sjálfhverfan ætlar mig lifandi að drepa þessa dagana. see ya!
gestabók

eiginlegur fimmtudagur...
ola!
þegar dagarnir tengjast lífi einhverrar manneskju sem mér er kær tileinka ég þeim færslu þessa dags. þar sem að ég bloggaði ekki á sunnudaginn og gleymdi þessu í gær er eftirfarandi færsla tileinkuð fyrverandi fyrrverandi kærastanum mínum, s.s. þeim sem ég átti þar seinast. við áttum nefnilega 3 ára afmæli á sunnudaginn, eða réttara sagt hefðum átt 3 ára afmæli þá hefðum við ekki áttað okkur á firringunni. en engu að síður og bara til minningar um góðu tímana og líka af því að auðvitað þykir mér óskaplega vænt um hann er færsla dagsins tileinkuð honum og því sem gerði okkur einu sinni glöð.

sagði ég ykkur um daginn þegar leatherface kom í búðina og ég afgreiddi hann án þess að átta mig á því fyrr en daginn eftir þegar það kom mynd af honum í blaðinu? ég held nefnilega ekki. hann líktist líka meira jólasveininum núna heldur en nokkurn tímann viðbjóðslega inbreed gaurnum sem hann lék í texas chainsaw masacre. úff... ég er eiginlega að missa matarlistina bara af því að skrifa um þetta... engu að síður var ég yfir mig svekkt yfir því að hafa ekki áttað mig á þessu því ég er jú mikill hryllingsmynda fan. og næsta degi eyddi ég í hvolpslega von um að gunnar hansen, leatherface kæmi aftur í búðina til mín svo ég gæti öskrað af geðshræringu, faðmað hann og beðið um eiginhandaráritun. það gekk ekki eftir.

ég er að fara að halda garðsölu um helgina sem ég vona að þið sjáið ykkur fært um að koma á og skoða og kannski kaupa. í gær var ég að fara yfir geisladiska og bækur sem ég ætla að selja og varð bara blúsuð. það er eitthvað svo sorglegt við það að selja dótið sitt þó það séu hlutir sem maður hefur ekki litið tvisvar á í meira en fimm ár. en allt í einu finnur maður eitthvað nyt fyrir þá eða fer að tengja þá einhverjum barnaminningum. ég er samt gallhörð á þessu, mig vantar peninginn...
see ya!
gestabók

eiginlegur miðvikudagur...
ég fór með sparibaukinn í bankann áðan með von um einhvern gróða því ekki á ég krónu með gati í veskinu. uppaskar 987 krónur sem ég hefi hugsað mér að eyða í sígarettur, kók og ab-mjólk. konurnar í bankanum flissuðu að mér.
gestabók

shit! geggjað full í gær. man ekki eftir helmingnum af kveldinu og hvað þá ferðinni heim. bæ ðe vei, fór ég heim? og ég greiði fyrir þessi afglöp dýru verði í dag því ég er með eindæmum þunn og sybbin og að vinna til tíu í kvöld fyrir betu. demitt! en merkilegt nokk þá togar eitthvað í mig að endurtaka leikinn í kvöld mínus sama áfengismagn. en það eru víst bróðurparturinn af vinum mínum í brúðkaupi sem að mér var ekki boðið í. kannski af því að ég kann ekki að drekka og græt alltaf í brúðkaupum... en ekki allir svo það er aldrei að vita. mig langar líka svo að til vera kysst og let´s face it, svoleiðis gerist ekki í reykjavík nema áfengi hafi farið um þessar sömu varir og vilja vera kysstar. villtu kyssa mig? plís villtu kyssa mig? ég þarfnast þess að þú kyssir mig.... ohhhh já, kysstu mig!

mamma hringdi í gær og ég ákvað að svara, meira af skyldurækni en löngun. nú hafa orðið hin margfrægu pólskipti móður minnar. ég fékk ekkert að heyra nema elskan mín og ástin mín og þetta mun allt reddast og við hjálpumst að elskan mín og svo auðvitað rúsínan í pulsuendanum þegar hún kvaddi mig með þeim orðum að hún elskaði mig. díses. það eru örugglega ekki allir sem heyra mömmu sína segja þeim að hún elski þá en hvernig í andskotanum á ég að taka þessa konu trúanlega. ég er algjörlega hætt að treysta henni. ég reyni bara að blóðmjólka hana eins mikið og ég get. sjáum hvort að það nýtist mér ekki eitthvað. og sama hvað ykkur finnst, þið vitið ekki brota brot af því hvernig þessi kona er svo að ekki hafa skoðun á þessu atferli mínu. hún bauðst samt ekki til að gefa mér pening þegar ég neyddist til að hanga með henni í dag þó hún viti að ég hafi ekki efni á því að borða(af því að ég vinn í pennanum) og ég þorði ekki að spyrja því ég er jú aumingi. svo kom hún í vinnuna og keypti bækur og ég sagði æsu að gefa henni afslátt því þetta væri mamma. æsu langaði að segja nei og fokk jú fyrir mína hönd en hélt því fyrir sjálfa sig. sem betur fer, annars hefði þetta bara verið vandræðalegt. pásan búin.
see ya!
gestabók

ola!
nú hef ég ákveðið að snúa aftur eftir smá pásu og djöfullegt þunglyndi undanfarnar tvær vikur. leiðin virtist bara liggja niður á við frá og með þeim degi og í gær varð einskonar sprenging eða hápunkturinn. ég hélt ég væri að farast úr ömurlegheitum og grenjaði og grenjaði allan daginn þannig að bróðurparturinn af samstarfsfólki mínu heldur mig snar vitlausa. það er alveg magnað hvað fólk leggur lítinn skilning í vanlíðan hjá öðrum. það er eins og maður gangi með spjald utan á sér sem á stendur; "hafðu skoðun á mér í dag". það virðast allir fara í óskaplega vörn ef manni líður illa nálægt þeim þó maður minnist ekki einu orði á það og þurfa alltaf að vera básúna á mann einhverju... "hvað er eiginlega að þér?" eða "sko, þetta er það sem þú átt að gera..." og ef maður segir að manni langi eiginlega bara mest til að vera í friði eða þá að fólk hlusti bara því það er enginn að biðja endilega um ráð þó að það sé verið að tala um ófarir sínar. maður vill bara að einhver hlusti. það sem hefur eiginlega mest áhrif á mig þegar mér líður svona illa er að hafa engann sem heldur utan um mig. ég veit þetta hljómar klobbalega og það er hægara sagt en gert að faðma vini sína af innileik, a.m.k. fyrir mig. hmmmm.... en það sem gerðist var ég veit ekki hvað. ég gerði mér grein fyrir því að ég er ekki að fara að kaupa mér íbúð sem eru hálft í hvoru vonbrigði að því leytinu til að ég var komin svo ansi mikið á bólakaf í að skilja þetta að ég var hálfpartinn bara búin að ná þessu öllu hvernig þetta helvítis fasteigna-viðbjóðs-geðveiki virkar. og ef það er guð á himnum þá er hann til vitnis um það að þessi geðveiki er ekki fyrir hvítan mann að skilja. en ég vil þó nota þetta tækifæri og þakka henni maju lóusystur sem birtist eins og engill hérna í gestabókinni minni og útskýrði þetta allt fyrir mér eins og hún hefði aldrei gert annað og fylgdi mér svo eftir í mestu hrakningunum. takk fyrir hjálpina elsku maja. opnaðu í guðs bænum ráðgjafaþjónustu sem ég get svo komið í þegar ég geng í gegnum þetta helvíti aftur. brynja fær líka þakkir fyrir að vera einstaklega þolinmóð í að útskýra fyrir mér sömu hlutina aftur og aftur því ég er með athyglisbrest og flest í þessu lífi er algebrudæmi fyrir mér. þú og maja getið stofnað ráðgjafaþjónustuna saman. svo er það líka hún maríanna kollegi minn sem sem lét þetta alltaf líta aðeins betur út með róandi móðurröddinni sinni. en málið er bara það að það verður ekkert gert á meðan ég á ekki pening og móðir vor hefur sagt nei við öllum stuðningi. það er bara svo einfalt. nú verður tinnan bara að vera jákvæð með hjálp góðra vina og borga frekar niður yfirdráttinn helvíska og fara bara að leigja. og mér er eiginlega bara létt. en ljósasti punktur alls gærdagsins var að hitta hana birtu mína. besti besti vinur minn og engill. og eins og nafnið bendir til verður allt einhvern veginn bjartara og auðveldara þegar hún er komin. hún þarf ekki einu sinni að segja svo mikið, hún bara dregur fram það besta í mér og ég verð alltaf jákvæðari. það kætti mig líka óumræðanlega að sjá gullprinsessuna bryncí syngja eins og engill með megasi og súkkat. ég á mögnuðustu vini í heimi.... ég er orðin klökk... það þurfti bara þetta breikdán í gær í vinnunni, fúlt samt að allir hafi séð það en þá komst allavega út allur þessi viðbjóður sem ég var búin að halda inni. og hann skolaðist burt með tárunum.
en nú kæru vinir og lesendur... mig vantar stað til að búa á. helst tveggja herbergja íbúð miðsvæðis. 40-45 þúsund á mánuði. og ódýrara, munið að ég vinn hjá pennanum. og mig vantar hana sem fyrst! ef þið vitið um eitthvað viljiði þá láta mig vita og ég verð ykkur að eylífu þakklát. góða helgi.
gestabók

ola!
verð lítið á ferðinni á næstunni. allur minn frítími fer núna í að reyna að kaupa mér íbúð og umfram allt skilja hvernig þetta í ósköpunum gengur fyrir sig. en það er mér nokkuð ljóst að það var ekki homo sapiens sem útbjó þetta kerfi allt saman því þvílíka og aðra eins hundavitleysu og flækjur hef ég aldrei áður orðið vitni að. það er mér ljóst að okkur er einfaldlega ekki ætlað að kaupa okkur íbúð nema við séum með 260 í greindarvísitölu. veriði bless að sinni pysjurnar mínar.

p.s. mamma hefur enn ekki hringt. 6 dagar....
gestabók

fór heim eftir vinnu í gær í gígantískasta þunglyndiskasti síðan ég veit ekki hvenær. þegar það gerist þjáist ég af miklu stundarbrjálæði og hugsa andstyggilega hluti. í gær voru fallegustu hugsanirnar um svani sem fljúga með mig upp í himinninn og skiptast á að kroppa úr mér augun. að því loknu er tekin mynd af okkur þremur saman, mér og svönunum þar sem við horfum skælbrosandi framan í myndavélina og ég með gapandi augntóftirnar. ég veit ekki hvaðan þetta kemur. en þegar ég hugsa til gærdagsins minnist ég þess að hafa borðað útrunna skinku... maður fær kannski ofskynjanir og ruglhugmyndir af því.

ég var ekkert mikið hressari þegar ég vaknaði í morgun. nota bene: mamma er enn ekki búin að hringja og segja mér frá íbúðarsölunni. hér með hefst talning og nú eru dagarnir orðnir 2. en nú er þetta allt að koma og ég held bara að ég setjist í sólina eftir vinnu. vil vera full.

p.s. óska eftir kjörforeldrum...
gestabók

jæja, þá er maður orðinn heimilislaus svo til. íbúðin sem hefur verið heimili mitt s.l. 3 ár var seld í gær. ég er reyndar mjög ánægð með kaupandann en það sama er ekki hægt að segja um sjálfa mig. mér leið eins og gesti í heimahúsi þegar ég vaknaði í morgun og angistin greip mig. nú er ég með kvíðahnút í maganum og brest í grát af minnsta tilefni. endrum og eins næ ég að kýla örvæntinguna út úr hausnum á mér en þá hljóma hvatningarorð móður minnar í hausnum á mér frá því á steikarmánudaginn. samkvæmt henni er ég sjálfselsk, óhamingjusöm og andstyggileg. hvað þarf maður meira til að takast á við heiminn. mér dettur helst í hug að hún eigi 10 önnur börn fyrir utan mig sem ég hef aldrei hitt nema að þau hafa líklega alla tíð valdið henni miklum harmi og vandræðum og þess vegna finnst henni líklegt að ég muni gera slíkt hið sama. eða þá að ég hef óafvitandi einhvern tímann gert henni eitthvað djöfullegt án þess að muna það sjálf. var ég búin að segja ykkur þetta allt kannski? ég held og er nokk viss um að ég sé að tapa vitinu... í gær hringdi ég í þessa konu(mömmu) og sagði henni raunir mínar því ég er masókisti. hún hummaði bara og taldi milljónirnar sínar og kvaddi mig svo. hún finnur sig ekki einu sinni knúna til að lána mér fyrir útborgun og ef stelpan sem keypti íbúðina mína hefði ekki hringt í mig og sagt mér fréttirnar myndi ég ekki hafa nokkra vitneskju um það. ef að ég kemst út úr þessu klakklaust, reyni að hætta að mikla hlutina fyrir mér og skæla og finn kannski einhvern stóran mann til að knúsa mig er ég hætt þessu rugli. þá verð ég frá og með þeirri stundu tinna ævarsdóttir, munaðarleysingi.
gestabók

ola!
það er allt í hers höndum nú orðið í huga mínum. skilaði inn umsókn um greiðslumatið í gær til bankans. það lítur ekkert sérlega vel út þar sem að ég er á öryrkjakaupi og auk þess þarf ég að taka einhvern auka víxil fyrir útborgun og ég veit ekki hvað og hvað. botna hvorki upp né niður í neinu. en upp er komin sú hugmynd að ég og hann gulli minn förum bara að leigja saman. ætli það verði þá ekki alltaf allt morandi í breimandi kvensum heima hjá manni.... hvað um það. see ya!
gestabók