gísli hafsteinn eða marteinn eða hvað hann nú heitir var hérna í eymó og heilsaði mér eins og við værum einhverjir bestu vinir. eins og við hefðum skálað saman fyrir vinum okkar svanhildi og loga bergmanni í brúðkaupinu þeirra um helgina og svo kannski farið á örlítið trúnó þegar leið á kvöldið um brostna æskudrauma og horfnar minningar.