ó gluð... ugh... uuuughh. át aftur beyglu og er við það að kasta upp núna, hef komist að því að beyglur eru þremur bitum of stórar. æli æl...
nýlunda í lífi tinnu er að hlakka til að fara í skólann, ég er alltaf með fiðrildi í mallanum fyrir hvern tíma og finnst ótrúlega gaman í skólanum nema þegar ég las grein eftir paul de man sem ég skildi bara eina setningu í og hún er sú að það er ekki hægt að rækta vínber með orðinu ljós svo ég leyfi mér að þýða beint. þetta hlýtur að vera góðs viti, þ.e. fiðrildin ekki paul de man. annars gerði það mig ögn jákvæðari þegar ég mætti í stefnur í bókmenntafræði í gær að það virtust fáir aðrir hafa skilið þennan texta og kennarinn úthúðaði okkur ekki fyrir það heldur útskýrði föðurlega. og ég er ekki mesti tossinn í áfanganum því stelpan sem sat við hliðina á mér dottaði fram á borðið og önnur fyrir framan mig eyddi öllum tímanum í að lesa blogg. en nú þarf ég að fara að vera dugleg að lesa. lesa lesa lesa í allan vetur. það verður ekki hangið á börum fram eftir öllu í flegnum kjólum með munnsöfnuð við ókunnuga graðhesta, fyrir utan að ég hangi sjaldan á börum fram eftir öllu en á það til að vera með munnsöfnuð við graðhesta og er svo sannnarlega oft í flegnum kjólum enda lítið annað í stöðunni að gera þegar manni eru færðar melónur framan á sig í gluðs gjöf. einu pásurnar sem teknar verða í vetur verða til að fara í sleik við örninn og borða seríós... og kaupa vetrarskó. djöfuls kattaróféti að pissa í skóna mína.