ó, ég gleymdi einu... á sunnudaginn var komið ár... LOVE LOVE LOVE... LOVE LOVE LOVE... BABBARABBABABB... ALL YOU NEED IS LOVE!

p.s. þetta er ég að gæða mér á erninum mínum fallega prinsi.

maður verður alveg snar í þessu my space helvíti... get ekki hætt að fikta í þessu og skreyta að mínum þörfum. en þetta er orðið ansi flott hjá mér finnst mér, tinnu. gaman að tölvu-fiktast, maður lærir mest af því. þið ættuð að kíkja á síðuna sem ég er búin að gera... en ég ætla að láta ykkur geta hver slóðin er og ef þið þekkið mig eitthvað verðið þið ekki lengi að því...

það er mikill tiltektardagur í dag sem ég er enn ekki byrjuð á en hér verður allt þrifið hátt og lágt, eða eins mikið og ég nenni. ég nenni t.d. ekki að þurrka af eða skúra.

en af henni dóttur minni dimmalimm... hún ærðist við mig í gær og ætlaði í mig þegar mér fannst eitthvað sniðugt að skipta um ól á henni af því að enn eina ferðina keypti ég of stóra ól á skaða. ætlaði þá að bítta á ólum á þeim svo allir væru vel merktir... það gekk ekki eftir og í fyrsta skipti varð ég hrædd við dimmalimm. enda engin furða, dýrið var alveg brjálað og hljóðin sem koma frá henni hljóma eins og eitthvað sem heyrist í iðrum lúsífers. þegar ég var búin að skæla smá yfir þessu af því að ég tek þetta svo nærri mér ákvað ég að nú væri tímabært að hringja í dýralækninn... henni fannst þetta ekkert skrýtið og taldi líklegast að hegðunarvandamálið væri einfaldlega ofur mikil fýla útaf litla krílinu. fyrr má nú aldeilis vera fýlan hugsaði ég með mér... dýralæknirinn ráðlagði mér svo að kaupa eitthvert svona hormónasprey með ferómon-hormónum í og spreyja því útum alla íbúð. þetta eru einhverjir hormónar sem að kettir gefa frá sér þegar þeim líður vel og á að sama skapi að hafa góð áhrif á þá ef þeir finna hana hirst og her útum allt. mér fannst þetta nú reyndar fremur ótrúlegt, þ.e. að þetta myndi eitthvað virka en ég ætla allavega að prófa af því að seinna um daginn gerði ég mikilvæga uppgötvun... dimmalimm var farin út og var hérna fyrir utan og ég elti hana til að reyna að sleikja hana upp en þá var skyndilega allt annað uppi á teningnum. hún var öll hin spakasta og gaf frá sér krútti-væmnihljóðin og vildi klapp... þ.a.l. hlýtur þetta að vera útaf skaða litlu fyrst hún er öll önnur úti en inni þar sem skaði er alltaf. ég er enn hissa en samt fegin, að þetta sé frekar fýla en einhver katta-geðsjúkdómur... svona er að vera tilfinningaríkur og viðkvæmur kattaeigandi.

en ég skil ekki afhverju það er ekki til svona hormónasprey handa homo sapiens. það myndi leysa alveg hellings vanda...

maður sækir í upprunann... ég mæti til vinnu í pennanum á fimmtudaginn, galvösk kl. 9 hafi einhverjir hug á að bera fagrar konur umvafðar bókum augum. það er allavega þúsund sinnum betra en að vera á kassa í bónus held ég...

ég er alltaf að fíflast eitthvað í þessu my-space fyrirbæri þessa dagana... ég skil það nú ekki alveg en með tíð og tíma hlýtur einhver útgangspunktur að fást í þessu. ég er aðallega að einbeita mér að því að breyta útlitinu á því og gera það tinnu- og kirsuberjalegt sem og að reyna að eignast einhverja "vini" þar... er það ekki eitthvert stöðutákn? að eiga fullt af my-space vinum...

en ég þarf í vinnuviðtal núna og ég er alveg að kúka á mig af stressi.

og þetta er ég... atvinnu- og auðnuleysinginn. ég tók aðra svona keimlíka mynd nema á henni sáust brjóstin mín líka. ákvað að gera ykkur ekki þann óleik að troða mjólkurbúunum mínum líka hingað inn, nógu mikið þurfiði að vita um mig sem er... alger óþarfi að gerast eitthvað pornógrafískur í þokkabót.

herra alheimur dömur mínar og herrar... the coolest of them all! dísús hvað ég elska manninn mikið, stundum held ég að þetta sé allt saman bara ótrúlega góður draumur en þá bít ég össa bara þangað til hann æpir og þá veit ég að hann er minn og ég er hans. tinna + örn.

... og stundum er það svona.

stundum er þetta svona...

þeir sem aðhyllast sjálfstæðismenn í mosfellsbæ og þá einnig bæjarstjóra þeirra, ragnheiði ríkharðsdóttur ættu að vita eitt... þessi annars ágæta kona var nefnilega eitt sinn skólastjórinn minn þegar ég bjó í helvítis arfabænum kenndan við mosfell og það óð nú stundum doldið á henni svo ég segi ekki meira. en þegar maður er óharðnaður únglíngur deilir maður ekki við dómarann eins og allir vita og hvað þá skólastjóra með vott af skepgerðarbrestum... en ragnheiður hélt því nefnilega mjög staðfastlega fram eitt sinn að sól og tungl gætu aldrei verið uppi á sama tíma... eins og hvert sjáandi mannsbarn veit eða bara fólk með eitthvað vit í kollinum þá er þetta ekki rétt hjá konunni. og nú er hún bæjarstjóri... ég held ég þurfi sem minnstar áhyggjur að hafa af minni framtíð.

og ég veðja milljón að unnur birna var bara peð-ölvuð þegar hún "hrasaði" á kjötkeppninni.

það er naumast að maður er búin að vera framtakssamur... og klukkan rétt orðin hálf eitt. ég er búin að þvo tvær þvottavélar, vaska upp, fara í sturtu, agnúast yfir útlitinu mínu, fara í pósthúsið, fara á útskriftarsýningu LHÍ þar sem að verk bryncíarinnar minnar bar af í arkitektúradeildinni fyrir frumleika... annars var allt nokkurn vegin eins þarna sem og hjá myndlistardeildinni þar sem ung-listamennirnir virðast enn vera fastir í því að list eigi að vera hallærisleg og ljót og ekki að þjóna neinum öðrum tilgangi en að stinga mann í augað. ég gekk upp laugaveginn og lét mig dagdreyma um rauða lakkskó í einum búðarglugga, fór í bónus og keypti nauðsynjar... te, pulsur eða pylsur, seríós og euro shopper lakkrís sem bragðast eins og saur en er samt það eina sem ég nennti að éta í morgun- og hádegismat og fæ ég þ.a.l. líklega bráðum blóðþrýstingsáfall. ég keypti líka euro shopper tannbursta... fyrir atbeina gulla, annars hefði ég líklega bara keypt 500 króna colgate tannbursta. gulli lofaði þessa bursta svo voðalega þannig að ég treysti því bara, auk þess voru þeir hræ-ódýrir. en ef að tennurnar sargast úr gómnum á okkur í kvöld þá veit ég við hvern er að sakast... gulli.

og svo kom ég heim... tók úr vél, át lakkrís, sótti um nokkrar vinnur og hérna sit ég nú, uppi í rúmi og ætli ég horfi bara ekki á pretty woman.

vegna færslunnar hér að neðan: mér ekki illa við fólk með valbrá né er ég með fordóma gagnvart þeim. ég fæddist sjálf með valbrá sem hefur þó í tímans rás dofnað. annað vildi ég ekki segja um þetta mál.

ég er bara að bíða... það er ágætt. ég kann því ekkert illa að bíða. hef alltaf haft einstaka biðlund þó ekki sé ég þolinmóð til að bjarga lífi mínu. ég get t.d. beðið í röðum svo tímunum skiptir án þess að fá eina einustu kipru í augun. þess vegna þarf ég ekki blóðtappalyf þegar ég er nýbúin að versla í bónus... eins og allt miðaldra plebbaliðið sem borar kerrunum í rassinn á manni.

afhverju er ekki löngu búið að slá af fegurðarsamkeppnir? þetta er það ömurlegasta sem ég veit um... ef að unnur birna er virkilega svona klár og æðisleg og gáfuð, afhverju í fjáranum er hún þá ekki að mótmæla þessum kjötsýningum?

okkur langar mikið á roger waters nema að miðinn eða tveir kosta jafn mikið og við eyðum í mat á mánuði. what to do, what to do... og ekki er ég tull-ari en það er örninn minn aftur á móti svo hann fer á hr. anderson í kveld. ekki ég... svo ef maður ætlar að vera alvöru kommi kaupir maður sér náttúrulega miða á gorbachev og þar er komin hálf leigan. grín... mig langar ekkert að fara og hlusta á hann og mér finnst það satt best að segja óðs manns æði að ætla að kaupa sér miða til að hlusta á þennan valbráarhaus.

samfylkingin hefur sent mér tvö áróðurs-sms í dag. mér er spurn hvar þau fengu númerið mitt því ekki er ég skráð í flokkinn og ég kann satt best að segja ekki við svona ýtni... en hvað um það, ég er fyrir löngu búin að ákveða að ég ætla að kjósa þau. það er eina vonin fyrir vinstristjórn í landinu og er ekki kominn tími á að henda þessum hólkrembum í ríkisstjórninni út á rassinn sinn? hægri-tussur! það er það sem ég kalla þetta lið þegar ég mæti þeim... eða ég hugsa það a.m.k., kurteisi marg borgar sig. það er t.d. mjög áberandi útlitsmunur á vinstri sinnuðum og þeim hægri. allir hægri sinnaðir og þá sérstaklega þeir sem ríða ríkisstjórnarfáknum líta alltaf út fyrir að vera með kústskaft lengst uppí rassgatinu á sér... maður furðar sig bara á því að því stingi ekki útum annað munnvikið á þeim. svo eru allir vinstri sinnaðir voðalega "aktívir" í alskyns menningar dótaríi sem og að ganga um í lopapeysum. alveg eins og indí krakkarnir... auk þess er það degi að þakka að ég stend hér eða sit í dag og dreg andann. ég verð nú að launa manninum lífsbjörgina...

já já... ég lallaði mér í apótekið í snjókomu og kulda. þar hitti ég hann gulla minn sem var að kaupa sér tannþráð og gyllinæða smyrsli... hann sagði að það væri fyrir hrukkurnar undir augunum á sér en mér fannst hann labba eitthvað skringilega svo ég hef aðrar hugmyndir um notagildi gyllinæða smyrslisins fyrir gulla... en maður rengir náttúrulega ekki besta vin sinn. GRÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍN!!!!! ég er bara að gera gys... gulli var ekkert að kaupa sér svona rassa-krem. HAHAHAHAHAHA! ég fékk aftur á móti minn þriggja mánaða skammt af lundarlyftunni og svo rambaði ég á maskara á billegu verði og þar sem minn er orðinn eins og kítti eða eitthvað álíka massíft efni skellti ég mér á maskarann. ég neita að lifa eins og róni þó ég sé enn atvinnulaus! svo fann ég spennur á 200 kall í TIGER. 48 stykki hvorki meira né minna! og svo keypti ég nokkur reykelsi... ég hef svosum nokkra aðra hluti að gera en ég er að reyna að dreifa þessu yfir dagana svo ég endi ekki grenjandi og gráhærð á hlemmi. eftir þetta var ég ekki alveg viss hvað ég ætti af mér að gera svo ég skellti mér í ljós. nenni aftur á móti ekki að blogga um það núna af því að það er guiding light maraþon á rúv! grín...

dimmalimm er komin heim og ég hef lokað öllum gluggum. nú verður henni haldið hérna heima uns hún lærir að haga sér... með pissu- og kúkapásum. ég ætla að neyða dýrið til að elska mig og aðra í fjölskyldunni!

nú ætla ég að klæða mig í vetrarkápuna og fara í apótekið og endurnýja lundarlyftuna. það væri nú ekki á ástandið bætandi ef maður færi svo bara að verða geðveikur ofan á allt saman... best að hafa vaðið fyrir neðan sig og eins og þið lesið er ég enn ekki orðin yfirbuguð af kvíða og þunglyndi yfir því að vera ekki komin með vinnu, ég er eiginlega frekar hress og glöð og vongóð sem kemur mér doldið á óvart en það er engu að síður afskaplega gott og ánægjulegt finnst mér... ég ætla máske líka að kaupa nokkur reykelsi til að brenna hérna heima á meðan ég horfi á endursýningar á dr. phil eða einhverju álíka "daytime television" efni.

ætli ég verði ekki bara dagdrykkjumanneskja... það væri hressandi stílbrot. sumarið 2006: sumarið sem ég gerðist alkahólisti... þetta gæti t.d. verið hressandi titill á sjálfsævisögulegri smásögu.

langar einhverjum til að lána/gefa mér pening? það væri dásamlega vel þegið skal ég segja ykkur...

eru ekki einhver heiti yfir svona kuldaköst? páskahret eða eitthvað þannig... ég sat allavega í heita pottinum í sumarbústaðnum í mínu doppótta bikiníi á laugardagsmorgninum með woody´s með trönuberjabragði og sígarettur þegar það byrjaði að snjóa. ég náði þ.a.l. ekki að þekja vetrarfölleikann þannig að ég lít enn út eins og látið barn með náhvíta bringu. en það er enn von náttúrulega...

ég auglýsi eftir katta-sálfræðingi... dimmalimm hefur tapað glórunni að því er virðist, eða þá að hún er með únglíngaveiki... af tvennu illu kýs ég hið síðara. hún var að sjálfsögðu fúl þegar skaði "ruddist" inná heimilið en síðan eru liðnir rúmir tveir mánuðir og ekkert lát virðist á fýlunni í dimmalimm yfir nýja fjölskyldumeðliminum. hún virtist á tímabili vera komin nokkurn veginn yfir þetta en svo núna um daginn var eins og hún hefði ákveðið að verða aftur ótrúlega ósátt við aðstæður og nú er það ekki bara vesalings litla skinnið hún skaði sem fær að kenna á fýlunni heldur urrar dimmalimm líka á mig og áðan reyndi hún að bíta mig. gott að ég fékk stífkrampasprautu í fyrra sumar... auk þess er hún aldrei heima lengur, ekki einu sinni á næturnar, kemur rétt svo til að vera með skæting og éta og svo er hún farin aftur. ég hef aldrei lent í þessu áður og ég tek þetta einstaklega nærri mér. ég skil ekki hvernig dýr sem að aldrei hefur fengið neitt annað en kæfandi væntumþykju og hlýtt heimili geti allt í einu orðið svona reið við mig. já, ég veit að þetta er "bara" köttur en þetta er köttur sem að mér þykir ó-endanlega vænt um og þ.a.l. gerir þetta mig mjög leiða... ég verð bara að grípa til harðræðis og reyna að leysa úr þessu vandamáli sjálf og ég gef því tvær vikur. að þeim tíma liðnum, ef dimmalimm verður ekki orðin glaðari fer ég með hana til læknis og læt athuga hvort þetta sé eitthvað líkamlegt. kannski bara eftir eina viku... þetta er svo óbærilegt eitthvað... ég fékk alveg tár í augun útaf þessu á föstudaginn. viðkvæma sál...

ég er einstaklega sátt með að finnarnir hafi unnið júróvisjónið. ekki bara af því að þetta var sérlega kúl hjá þeim heldur líka af því að stóra systir er hálfur finni og maður verður nú að halda með sínum (ég hélt með þjóðverjunum þangað til að það var ljóst að þetta var dæmt fyrir þá). pabbi ævar var og virðist vera eitthvað hrifinn af konum frá öðrum löndum... ekkert útá það að setja enda væri ég annars ekki hér. mér fannst reyndar skrýtið að silvía hefði ekki komist uppúr undanúrslitunum, ég átti nú von á því en svona fór þetta... hún fór yfir strikið og skeit í sitt eigins rúm svo hún verður víst að búa/lifa um/við það.

en nú verð ég að finna uppá einhverju hressandi að gera í dag, er ekki búin að fá svar frá neinni vinnu svo það er um að gera að halda sálartetrinu á floti með einhverju "aktivíteti".

komin heim úr sumarbústaðnum, það var dásamlegt... nú get ég einbeitt mér að því að hlakka til amsterdam-ferðarinnar.

í gær þegar við vorum að maula kvöldmatinn festumst við óvart yfir einhverjum leiðindarþætti með felixi bergssyni og konunni sem getur ekki unnið með neinum nema samkynhneigðum karlmönnum. þetta er drullu-kellingarlegur þáttur en í honum var einhver maður að tala og hann sagði: "bla bla... finna æðasláttinn.. bla bla bla...". örninn minn sæti heyrði aftur á móti: "bla bla... TINNA ÆVARSDÓTTIR... bla bla bla...". mér fannst þetta ómótstæðilega krúttilegt og get ekki tengt þetta neinu öðru en að maðurinn hljóti að elska mig fyrst hann heyrir svona nafnið mitt hirst og her í kringum sig.

við erum svo að fara á joönnu newsom í kvöld í fríkirkjunni. mér finnst alveg einstaklega glatað að AUKAtónleikarnir hafi verið á UNDAN aðal tónleikunum... hvað á það að þýða? ég er hrædd um að það þýði að þá fáum við síðri "performance" en það er kannski bara einhver vitleysa í mér... vona það. mér finnst annars ekkert voðalega gaman á svona sitjutónleikum, allavega ekki ef þeir eru langir en frú newsom er frábær, á diskum í það minnsta svo ég vona að harðir meinlæta-kirkjubekkir muni ekki trufla einbeitinguna.

ég fékk 7 í japönskum kvikmyndum. ég er nú nokkuð sátt við það miðað við að það var mætingarskylda (fáránlegt þegar maður er 27 ára) og ég mætti í svona 1/3 af tímunum útaf lyfjamóki. húrra!!!

og svo er bara út á land á morgun í hvíld og afslöppun... get ei beðið.

klukkan er 5 um morgunn og ég hef verið andavaka síðan kl. 4. hressandi alltaf hreint... ég er tilvalin til að vakna snemma í utanlandsferðir enda er það oftast svo að ef maður er á leið út til útlanda héðan er flugið manns oftast á einhverjum ókristilegum tíma. tíma sem að jafnvel pöddurnar sofa á... ég er padda... hvers vegna er ég þá ekki sofandi?

bloggið mitt er kvikmyndavélalaust raunveruleikasjónvarp... og mér finnst silvía nótt ótrúlega MIS. mér finnst hún eða þetta fyrirbæri sem hún er ekkert fyndið, eða réttara sagt var þetta ágætt en nú er þetta bara farið útí einhverjar öfgar, hallæris-, dóna- og ruddaskap.

eins og ríkisstjórnin og heilbrigðiskerfið er réttarkerfið í þessu landi rotið inn að rótum... á bls. 2 í fréttablaðinu í dag er lítil hliðarfrétt sem segir af manni sem fékk eins árs fangelsi fyrir að nauðga konu sem og að þurfa borga 914 þúsund, þar af 500 þúsund til fórnarlambsins og restin í sakarkostnað. er ekki eitthvað rangt við þetta? þetta er svo svívirðilegt að það er með ólíkindum að þessu sé troðið í örugglega eitt mest lesna dagblað landsins. en myndum vér, íslendingar einhvern tímann gera eitthvað í svona yfirgengilega sýnilegri nauðgun á öllum þegnum þessa lands? eru ekki mótmæli í dag kl. 17 til 17:45 fyrir utan stjórnarráðið? verða ekki alveg örugglega kaffi og kökur? þetta er það sem einkennir íslenskan almenning... á meðan enginn abbast uppá mig eða mína skiptir ekkert máli, svo framarlega sem að ég næ splash tv í kvöld á sirkus... þetta er viðbjóður og ógeðslegt og engin orð geta lýst sorg minni og hneykslan yfir þessu en ég efast þó að mínar tilfinningar geti miklu um þetta breytt. geta dómarar virkilega horft framan í fórnarlömb nauðgana eða annars níðingsháttar og kveðið svona svívirðilega óviðunandi dóma yfir mönnum sem fremja einn versta hugsanlega glæp sem um getur... þetta getur ekki leitt neitt gott af sér. mér er skapi næst að óska þess að fólkinu sem að sér um ákvarða þyngd dóma í þessu landi þegar kemur að kynferðisglæpum verði sjálfu nauðgað sundur og saman svo það fái að kenna þess hvernig það er fyrir manneskju þegar það er búið að traðka á öllu hennar sálarlífi og tilfinningum og brjóta á henni á versta hugsanlega hátt sem og að særa hana líkamlega. nauðgunarfórnarlömb jafna sig seint ef nokkurn tímann og ekki gerir réttarkerfi íslands þeim það auðveldara svo ég tali nú ekki um börn sem verða fyrir því að vera misnotuð kynferðislega af manneskjum sem þeim er tamið að treysta. ógeðslegu hægri sinnuðu fasistar, þið hrjótið bara af því að bláa höndin fróar ykkur í svefn á kvöldin!

ég hef ekki setið auðum höndum í dag þrátt fyrir þunglyndispúka... ég neita að láta þetta helvíti stjórna lífi mínu alfarið, nú þegar veltur nógu mikið á þessum andskota. ég er með hjálp internetsins búin að sækja um vinnur á u.þ.b. 10 - 15 stöðum og ég er búin að prenta út fallegu ferilskrána mína sem ég ætla að dreifa á morgun vítt og breitt í hundraðogeinum. þura góða ætlar að koma með mér og "halda í hendina" á mér... gott að eiga góða vini en hún fær nú líka súkkulaðiköku að launum, hún og krílið. sjáiði!... það margborgar sig að hjálpa þeim sem minna mega sín. ég hef auk þess tekið til í kotinu okkar í dag með öllu tilheyrandi en í því felast m.a. rúmfataskipti, uppvask og þ.h. skemmtilegt, sett í tvær þvottavélar sem og baðað líkamannn á meðan frönsk súkkulaðikaka bakaðist í ofninum. í kvöldmat ætla ég að hafa spælegg og steiktar pulsur eða pylsur með bökuðum baunum. sú franska verður í eftirrétt og þura fær svo afganginn á morgun... ég get vel ímyndað mér að ykkur langi til að eiga mig fyrir konu en ég er því miðu bókuð út ævina. held ég og vona a.m.k....

svo er það bara sumarbústaðurinn á föstudaginn. ég get ekki beðið ég hlakka svo til. ég ætla að slappa fullkomlega af og marinera í heita pottinum, hugsa um EKKI NEITT og þvert á móti að vera stressuð og með áhyggjur. líklegast mun ég líka eta ótæpilega og lesa myndasögur sem hafa setið ósnertar síðan ég byrjaði í HÍ í haust. gluði sé lof að það er næstu helgi en ekki eftir tvo mánuði, tvær vikur og tvo daga eins og amsterdam... mig langar bara til að komast burt og hreinsa hugann.

það stýrir örugglega ekki góðri lukku að byrja daginn á því að skæla... djöfuls andskotans! blíðan endist alltaf alltof stutt og í morgun vöktu mig svartsýnispúkinn og systir hans neikvæðnin. þetta er bara mjög "venjulegur" kvíði... kvíði yfir hlutum sem að annað fólk verður ekki kvíðið yfir. ég reyndar neita að trúa því en þetta er samt alltaf ýktara hjá mér... árans leiðindi og erfiði. og verst þykir mér að vera ein með þessu... ef bara einhver gæti leitt mig í gegnum næstu tvo daga þá gæti ég gert allt sem ég þarf að gera... það ætti að vera til staður sem að leigir út gott fólk til að vera með kvíðasjúklingum þegar þeir þurfa að sækja um vinnur og tala við bankann sinn. ég veit samt að ég get þetta alveg ef ég tek bara eitt í einu og læt ekki eitthvað brjálæði yfirtaka huga minn og sál.

ein glæta við daginn í dag er þó sú að strákarnir mínir fara í spilun. shadow parade sem munu verða fyrsta hljómsveitin til að fá nóbelsverðleun fyrir plötu.

og þá er þetta búið! mér til lifandi skelfings ósköp mikillar ánægju... og ég keypti mér sléttujárn á 1.695.- mér finnst það ansi vel sloppið. ég keypti mér líka jarðaberjafreyðivín sem ég hef síðan ekki lyst á, ég nenni ekki að baka franska súkkulaðiköku, ég fann ekki ben & jerry´s í bónus þannig að ég keypti mér bara vanilluís og hersey´s súkkulaðisósu... ekki síðra held ég. ég keypti ól á skaða sem reyndist svo vera hvolpaól þannig að hún er alltof stór og ég er ástfangin af kjól sem ég hef ekki efni á að kaupa og finnst það rosa sárt.

mér gekk ótrúlega fáránlega vel í prófinu. ég gat svarað öllu sem kom mér frekar mikið á óvart af því mér fannst ég hafa lært svo illa fyrir það. svo þessi saga endaði allavega vel... skulum við vona. en nú vantar mig bara vinnu.

seinasta prófið eftir klukkutíma og ég er ansi stressuð. veit samt ekki hvort það er útaf prófinu eða af því að ég hlakka svo til að vera búin... örugglega blanda af báðu. en ég get í það minnsta ekki beðið eftir því að klára... gangi mér vel!

án þess að ég sé að hallmæla sjálfri mér neitt sérstaklega en þá er athyglisgáfan í sögulegu lágmarki í dag... en bara enn sem komið er vonandi.

nú fer tilbreytingarleysi seinustu daga og vikna brátt að ljúka þar sem að dagurinn í dag er seinasti læri-dagurinn. já, seinasti!!! nú er bara eitt próf eftir og það er í kvikmyndum rómönsku ameríku og þar sem að ég hef bara þennan eina dag til að læra fyrir það, daginn í dag þarf ég að taka á öllu mínu og viðhalda góðri skerpu svo lengi sem ég get. arnaryndið sefur enda kom pilturinn ekki heim fyrr en undir morgunn... það verður gaman þegar ég get farið að taka þátt í svoleiðis næturbrölti langt fram eftir öllu og gott ef ég tek ekki forskot á sæluna í fyrramálið um leið og prófið klárast og drekk mig peðölvaða. mig er allavega mikið farið að lengja eftir sumarfylleríum enda eru það bestu fylleríin eins og hvert mannsbarn veit.

annars á hún öspin mín litla afmæli í dag og þess vegna verður allt gott sem ég geri í dag tileinkað henni. til hamingju með daginn elsku ösp hjartagull! ekki á ég neina mynd af henni útaf einhverjum ókunnum ástæðum og eina myndin sem ég fann af henni á netinu var af henni sitjandi ansi þreytt á lífinu við búðarkassa í flíspeysu. mér fannst ekki tilhlýðilegt að gera afmælisbarninu það að birta þá mynd af henni svo þið verðið bara að fá mynd af sólinni í staðinn enda er hún ösp eins og sólin sjálf... nema bara bjartari.

hilsen!

og nú er klukkan orðin korter yfir 11 og ég er búin að lesa allt sem ég á að lesa fyrir prófið sem og fara yfir allar orðskýringar og glósur. væri ég auðnuleysingi ef ég leyfði mér aðeins að slappa af fyrir prófið? glugga í blöðin og fá mér te... ég held ekki. ég renn svo bara yfir glósurnar áður en ég fer, rétt aðeins til að hafa allt á hreinu og þá bara get ég ekki betur séð en að þetta muni allt fara á hinn besta veg. gangi mér vel!

jæja... þá er maður mættur! klukkan hálf 9 og prófið eftir nokkra klukkutíma, ég næ að lesa smá fyrir það. annars er ég nú ekki alveg jafn stressuð og fyrir viku síðan sem ég skil ekki, mér finnst ég alveg jafn illa lesin núna og þá. verst er þó að mér finnst eins og ég sé að verða lasin en þetta eru kannski bara stresseinkenni. ætli nefrennsli og beinverkir séu stresseinkenni? mikið hlakka ég til þegar þetta klárast... en núna hugsa fallega til tinnberts!

í tilefni föstudags ákvað ég að elda kjétbollur. já! hinar margrómuðu kjétbollur tinnberts með brædda ostinum og handahófsvöldu kryddunum, steiktum jarðeplum, einnig vel krydduð, brúnni sósu og grænum ora baunum. og nú gutlar partur af þessu í mallanum á mér og ætlar mig lifandi að drepa... það hefur nefnilega farið svo í próflestrinum og eins og oft vill gerast þegar yfir mig hellist stress að ég hef nánast misst alla matarlyst og hef því ekki lagt mér mikið til munns undanfarna daga og vikur. en svo þegar ég loksins borða og það er þá oft ekki fyrr en bara um kvöldmatarleytið þegar öllum fyrri hluta dags hefur verið eytt í tedrykkju mikla, fær mallinn minn sjokk og það leikur allt á reiðiskjálfi inní honum. ég verð nú að passa þetta, annars fæ ég bara magasár... en ég er nú allavega farin að passa aftur í fötin mín. þetta var orðið ansi tvísýnt þarna á tímabili í vetur. en nú ætla ég að halda áfram að læra því ég er jú að fara í próf á morgun og aftur á mánudaginn en svo er þetta búið og ég get vart beðið...

alltaf að læra eitthvað nýtt... blætisdýrkun er það nýjasta og mér tókst að lesa mjög langa og akademíska grein áðan þar sem þetta orð kom fyrir u.þ.b. tíu sinnum og það var ekki fyrr en ég var búin með greinina sem ég meðal annars skildi EKKI að mér hugkvæmdist að fletta þessu orði upp. það þýðir sumsé fetishismi og er oftast notað í tengslum við kynferðislega brenglun og þ.h. ég er kannski bara hálfviti fyrir að hafa ekki vitað þetta...

annars fékk ég fallegt sms áðan sem var gott klapp á bakið. stundum fær maður svoleiðis þegar maður á síst von á því og það er ó svo gott.

ég trúi því eiginlega ekki enn að mér hafi tekist að klára ritgerðina í gærkvöldi. það bara heltist eitthvað yfir mig... eða það var reyndar ösp að þakka/kenna... eiginlega. ég hélt nefnilega að hún væri að koma suður, það var planið og ég gat ekki hugsað mér að geta ekkert hangið með henni og það gaf mér spark í rassinn til að klára ritgerðina. en svo kemur hún ekkert... en engu að síður leiddi það gott af sér svo að hér eftir verður öspin mín kölluð ösp innblástur. og mér finnst ennþá eins og ég eigi ritgerðina eftir en svo man ég að ég er búin með hana og það er gífurlegur léttir... skemmtilegt. nú þarf ég bara að lesa fyrir prófin og það er nú ekki svo slæmt...

ég dauð-kvíði samt sumrinu en það er náttúrulega fylgikvilli geðveilunnar því ég veit ekki afhverju í fjáranum ég ætti að kvíða sumrinu...

en ég hef ekkert að segja þessa stundina svo ég held ég fari bara að læra. ákvað reyndar í gær að þegar ég er búin í prófinu á mánudaginn ætla ég að eiga dekur/hangsidag og jafnvel kaupa mér eitthvað skemmtilegt í tilefni prófloka. ég hef fjóra daga til að sannfæra sjálfa mig að ég eigi það skilið... mig langar að kaupa mér sléttujárn af því að ég er hégómagjörn pjattrófa og mér er meinilla við krullurnar á höfðinu á mér. mig langar til að kaupa samstæðar ólar handa dimmalimm og skaða af því að ég er manískur kattaeigandi sem lít á kettina mína sem börnin mín sem og að bráðum fær skaði litla að fara út í heiminn... æ mig auma hvað það verður erfitt. mig langar til að eyða þiðsundkalli í TIGER eftir prófið en sú búð fyllir mig alltaf gleði því fyrir einn þússara fær maður fullt af skemmtilegu dóti. og ég ætla að kaupa mér ben & jerry´s ís, baka franska súkkulaðiköku, kaupa jarðaberjafreyðivín og ef veður leyfir sitja hérna úti, drekka freyðivínið, lesa slúðurblöð, verða tipsí og gleðjast yfir því að ég komst nokkurn veginn heil frá þessum vetri í háskóla íslands. ég er reyndar pínu stolt af sjálfri mér fyrir að hafa gert þetta og getað... ykkur finnst það kannski barnalegt og glatað. en eins erfitt og taugatrekkjandi það var fyrir mig að fara í skólann og í fyrsta skipti á ævinni að leggja metnað í námið mitt og trúið mér, þegar maður er orðinn 26 og 27 ára og er í fyrsta skipti að læra heima tekur það ansi mikið á. sem og að geta þetta og á sama tíma glímt við þunglyndið og aukaverkanir af lyfjunum held ég að ég megi vera stolt af sjálfri mér. og ég er stoltust af því að hafa ekki gefist upp eins erfitt og þetta stundum var... því tinnbert ævarsson er enginn hættari!

jæja... ég gubbaði helvítis ritgerðinni útúr mér á "no-time" og þó hún sé ekkert súper-góð og með dislexíu-stóru letri er ég bara gluðs lifandi fegin að vera laus við hana úr höndum mínum og haus. nú get ég bara einbeitt mér algjörlega að prófunum...

hvað ætli maður komist upp með að hafa letur í ritgerð stórt án þess að það sé mongólíta-augljóst hvað maður er að reyna?

vaknaði upp í nótt í kvíðakasti. það hefur ekki gerst í doldinn tíma og var ekki skemmtilegt og entist í heila eilífð að mér fannst. var með áhyggjur af öllum fjandanum en man satt best að segja ekki alveg hverjar þessar áhyggjur voru en eitthvað af þeim tengdist peningum, auðvitað... og svo náttúrulega prófunum. svo vaknaði ég pínu "blú" í morgun og er núna með áhyggjur af asnalegum hlut. svo asnalegum að ég ætla ekki einu sinni að skrifa hvað það er...

shadow parade og hljómsveitin ÉG eru að spila á gauknum í kveld og ég verð ekki þar fyrir þá sem elska að hata mig.

ég gæti, ef ég mætti, setið tímunum saman, starað útum gluggann og hugsað. ég veit fátt skemmtilegra en að hugsa, hugsa um hluti, upp hluti og ef ég hefði ofan á þetta framkvæmdarþörf líka væri ég örugglega orðin forseti eða nóbelsskáld. ég fæ svo yfirgengilegar hugmyndir að sögum, kvikmyndum, ljósmyndum og listaverkum yfir höfuð að ég gæfi aleiguna til að vera aðeins metnaðarfyllri. eða bara með metnað, ágætt að byrja þar. eini gallinn við þetta er að ég á það til að detta í þennan "trans" þegar ég á að vera að gera eitthvað annað. eins og núna... ég ætti að vera að læra.

eins og áðan... ég kom heim af bókakynningu hjá eddunni sem ég fór á eldsnemma í morgun á hotel nordica. þar var "plebbískt" meðlæti sem að engri venjulegri manneskju með eðlilegan fjárhag dytti í hug að búa til og það var í þokkabót alveg frábærlega gott og samanstóð af heilhvetihorni, grænu pestói, lamhagasalati, camenbert osti og einhverri kryddpylsu... ekki viss hvort þetta var salami eða eitthvað annað en það skiptir nú svosum engu þar sem ég fjarlægði þann hluta burt enda ekki mikill áhangandi áleggja sem gefa mér brjóstsviða. ég uppgötvaði á kynningunni að bókalegum þroska mínum hefur eitthvað farið fram þar sem að nýútgefnar bækur um íslenskar bókmenntir vöktu sérdeilis mikinn áhuga hjá mér. þ.e. nýjustu tvö bindin sem fjalla um bókmenntir íslands á 20. öldinni eða frá því 1918. verst að stykkið kostar tæpar 7000 krónur og ég er nú þegar með augastað á RISA bók um og með verkum andy warhol sem kostar tæpar 10000 krónur sem og HEIMI KVIKMYNDANNA sem kostar líka tæpar 7000 krónur. það er stundum djöfullegt að vinna í bókabúð samfara því að vera dásamlegt en líka fjárhagslega vandræðalegt... nema hvað... eftir þessa ágætis kynningu voru síðan allir leystir út með bókagjöf sem ég kann virkilega að meta og finnst vera mjög fallega gert af útgáfunni. er asnalegt að segja að bókaútgáfa geri fallega hluti...? eftir það fór ég heim og ætlaði nú aldeilis að læra eins og ég lýsti hérna yfir í fyrsta bloggi dagsins en það fór þó ekki betur en svo að eftir hálftíma eða svo var ég komin í draumalandið, ekki andra snæs sem ég neita að lesa, og eyddi þar rúmum tveimur og hálfum tíma með óhuggulegum draumförum um heimavistarskóla og uppvakninga. allar martraðirnar mínar fjalla alltaf um uppvakninga og hrakfarir mínar við að komast undan þeim. og eins og góðum martröðum sæmir eru vondu kallarnir alltaf rétt á hælunum á mér... og ég er ekki að ýkja, ALLAR martraðirnar mínar eru nokkurn veginn alltaf eins nema í ólíkum umhverfum en það er alltaf risa hús með fullt af göngum, stigum, herbergjum og hurðum og svo náttúrulega uppvakningum. þetta er gallinn við lyfin, einn og tveir af mörgum... jú, vissulega er ég orðin glaðari og áhyggjuminni en ég greiði fyrir það með ótæpilegri syfju og leiðindar draumförum.

en nú verð ég að vera dugleg að læra, ég bara verð.

í dag á hún birta besta skinn besta vinkona afmæli og til heiðurs því ætla ég að vera skynsöm að birtu sið og læra þangað til að heilinn á mér byrjar að vella útum eyrun á mér... eða þangað til ég tek lundarlyftuna og sofna vært undir bleiku sænginni minni. birta er akkerið mitt í lífsins ólgusjó ef ég á að gerast háfleyg... hún er í það minnsta ein af mjög fáum manneskjum sem skilur fullkomlega útá hvað ég geng, veit hvenær þarf að leiðrétta mig, styður alltaf við bakið á mér og segir mér sannleikann þó hann sé sár. þannig eiga bestu vinir og sannir vinir að vera... þeir endurspegla manns bestu hliðar en eru jafnframt andstæðurnar við okkar helstu göllum og bæta mann þ.a.l. upp. til hamingju með daginn elsku birtan mín!

eina sígó og svo er ég farin að læra... læra í dag og vinna í kvöld... svona verða næstu tveir dagar, svo er það meira lærerí fyrir prófið næsta laugardag, drullast til að klára þessa ritgerð, örninn minn að spila á tveimur tónleikum í þessari viku, vinna meira á föstudaginn... þetta er alveg rosa! annars finnst mér gaman að vinna, það brýtur upp hversdagsleikann þó það sé pínu stressandi þegar maður er líka að læra fyrir próf og gera ritgerð en það er náttúrulega hið klassíska: money in the fucking pocket! ég hef annars ekkert frá neinu sérstaklega bitastæðu að segja í dag, þetta gengur bara eins og alltaf og ég ætla að vera full þegar ég er búin í prófunum. meira hef ég ekki ákveðið... og jú... gera "artwork" í "coverið" hjá strákunum mínum í shadow parade... platan er alveg að koma en ég þori ekki að tala um það til að "jinxa" ekki neinu... en hún er MÖGNUÐ!

ég fékk allavega þrjá góða strauma í gær og það eru held ég spurningarnar sem ég gat svarað í prófinu... fékk auðvitað hina almennu heilalokun og datt dáldið úr stuðinu þegar ég byrjaði á því að mæta í vitlausa stofu sem gerði það að verkum að ég var tíu mínútum of sein í prófið. en "over all" gekk mér ekki mjög vel en ég vil ekkert að vera spá fyrir um útkomuna, ætla bara að vona það besta enda lítið annað hægt að gera í stöðunni. annars er ég ekkert eyðilögð yfir þessu, nenni því ekkert. er bara dáldið eftir mig ef ég á að segja eins og er því þetta rosalega kvíða-stresskast sem ég geng í gegnum áður en ég fer í próf tekur af mér stóran toll. þess vegna ætla ég bara í vinnuna í dag sem ég reyndi reyndar að redda mér fríi í til að geta haldið áfram með árans ritgerðina, en það skiptir nú ekki svo miklu kannski, en þ.a.l. langar mig bara aðeins til að slaka á í kvöld og taka svo morgun- og þriðjudaginn í ritgerðina, klára hana og læra svo fyrir næsta próf miðviku-, fimmtu- og föstudag og laugardagsmorgunn en prófið er á laugardeginum... þetta er ekkert skemmtilegt að lesa... ég bara eitthvað að skipuleggja mig. hmmm... það er bara best að vona það besta og gera sitt besta, þannig fara hlutirnir oftast vel.

en ætti ég að þora að segja það... er komið sumar?

jæja... nú er klukkan að verða níu og ég fer í prófið kl. 13.30. mér gekk alls ekki nógu vel að læra í gær og nú er ég með líkamleg einkenni af stressi. þau lýsa sér þannig að mér er mjög óglatt og svo er ég alveg ofsalega kvíðin, auðvitað. ég ætla að reyna að læra aðeins fyrir prófið þó ég viti ekki hvernig það muni ganga útaf kvíða og stressi en fyrst ætla ég að reyna að róa mig aðeins með heitu tei og morgunblaðslestri. ég vona að ég geti lesið smá meira af námsefninu... en hvað ætli hafi gerst? einu sinni var ég ekki svona, langt frá því m.a.s. ég lærði sjaldan fyrir próf og var oftast sama... eða þannig. kannski ekki alveg sama en ég hef aldrei tekið námið mitt jafn alvarlega og ég geri núna en ég greiði líka fyrir það dýru verði með því að þurfa núna að "díla" við margra ára prófstress... ef ég hefði einhvern tímann látið mér annt um námið mitt hefði þetta kannski jafnast betur út. en ég geri mitt besta á eftir og vona að það sé nóg til að ná. það versta við þennan kvíða nefnilega er að hann gerir það að verkum að heilinn lokast eiginlega alveg þegar í prófið er komið. ég ætla að reyna að gera slakandi öndunaræfingar svo lítið beri á þegar ég sit þarna á eftir, skjálfandi á beinunum. mér þætti vænt um ef þið gætuð sent mér góða strauma kl. 13.30 í dag...

smá athyglisbrestur í gangi núna... en ég er búin að lesa í fimm tíma núna og ég verð sátt ef ég næ að lesa í svona tvo til þrjá tíma í viðbót.

annars fannst mér ekki líðandi að birta hérna mynd bara af öðru barninu og dásama hana svo hér er hinn engillinn minn, hún dimmalimm tinnudóttir, sofandi eins og flugfreyja. hún er augljóslega sú eldri enda þrisvar sinnum stærri en hitt krílið og henni finnst skaði eldjárn ekki áhugaverð né skemmtileg og biður sér iðulega frá því að þurfa að eiga í einhverjum samskiptum við hana. en stundum fær hún það sem við örn höfum kosið að kalla væmnikast og þá á skaði fótum sínum fjör að launa því annars þrífur dimmalimm hana svo vel að það glittir í skinn á kollinum á litla dýrinu. við höfum líka fengið að "kenna" á þessum væmnisköstum en það er bara huggulegt... huggulegt þegar dýrin manns sýna manni blíðuhót og væntumþykju. call me crasy og væmin!

nýjasta nýtt í heimi tinnberts er að vakna kl. 7 á morgnana án aðstoðar vekjaraklukku. veit ekki hvort það er útaf stressi eða einhverju öðru en ég hef ekki yfir neinu að kvarta, hef gaman af því að vakna snemma. annars er ég alveg í þrusu góðu skapi þennan föstudagsmorgunn... mér gekk svo vel að læra í gær. ég fer nú reyndar ekkert voða hratt yfir efnið, er frekar seinlesin og sérstaklega þegar lestrarefnið er ákaflega akademískt og á enskri tungu en ég er vongóð með framhaldið. ætla bara að vera rosa dugleg í dag og í fyrramálið og þá get ég ekki séð nema að þetta fari bara á hinn besta veg. eða þá að ég næ allavega prófinu. þetta er sumsé kvikmyndasaga sem ég er að fara að taka próf í á morgun... kvikmyndafræðin vekur reyndar aðeins meiri áhuga hjá mér en sagan er í engu verri eða síður áhugaverð ég hef bara meira gaman að því að pæla í táknfræði kvikmynda frekar en einhverju öðru sem þeim viðkemur.

og já, vorið er komið! þegar ég hugðist kasta þvagi fyrir svefninn í gær hékk könguló niður úr klósettpappírsrúllunni... mér til ómældrar ógleði. ég lét örninn minn myrða hana á meðan ég stóð æpandi á brókinni í hæfilegri fjarlægð. ég hata köngulær... ég HATA köngulær! og hér er endurbirtur listinn yfir ógeðslegustu dýr jarðar að mati tinnberts (hryggleysingjar og hrygghafar):

köngulær
hákarlar
margfætlur
kolkrabbar
krókódílar
lánasjóður íslenskra námsmanna
kakkalakkar

hafiði séð annað eins krútt? nei, ég held ekki... miss skaði eldjárn dömur mínar & herrar! hún hefur það besta frá okkur báðum... skapið mitt og útlit arnarins... GRÍN!!! hún hefur skapið og ljúfa viðmótið frá erni og góða útlitið og módel "elementið" frá mér. barnið mitt dúllan...

jæja... nú er klukkan hálf 7 og ég er búin að læra síðan kl. 10 í morgun og ég bara get ekki meir og hana nú! ég er nokkuð sátt við daginn og ánægð með mig sem er góð tilfinning en alltof fátíð. lærði heilmikið skemmtilegt í dag... vissuði að kurosawa reyndi að fremja sjálfsmorð þegar hann var sextugur? þetta vissi ég ekki fyrr en í dag...

nú er ég búin að læra í rúman sex og hálfan tíma, drekka sjö bolla af rótsterku kaffi... sá áttundi er að hitna á hellunni og ég er orðin pínu skrýtin í hausnum. ég ætla samt að reyna að endast eins lengi og ég get... hálftíma eða klukkutíma í viðbót. meira held ég að ég geti ekki í dag en svo er aldrei að vita með kvöldið þegar ég er búin að taka mér smá pásu. og persónulegt met: mér hefur tekist að halda mér vakandi í allan dag. fokk lyfin, ég er minn eigins herra!

ég man þegar ég tók samræmdu prófin fyrir ellefu árum síðan... únglíngarnir í dag eiga alla mína samúð. ég fór að skæla í dönskuprófinu útaf kvíða og stressi... 16 ára og það var bara upphafið að endinum. það er reyndar í eitt af fáum skiptum sem að ég minnist þess að þáverandi stjúppabbi minn hafi sýnt mér skilning og stuðning. gott ef hann fór ekki með mér út að borða það kvöldið til að hjálpa mér að hvíla mig á kvíðanum og stressinu. enginn er al-vondur...

ég vaknaði annars með mikinn kvíðahnút í maganum og eins og venjulega er þessi kvíðahnútur óðum að breytast í stórt fjall sem kremur í mér innyflin. mér tókst ekki að klára ritgerðina í gær... auðvitað ekki og ég er orðin verulega kvíðin fyrir prófunum. ég þarf að leggja ritgerðina á hilluna í bili og byrja að læra fyrir prófið á laugardaginn og það truflar mig mjög af því að ég þarf svo að ná að klára fjárans ritgerðina áður en ég byrja að læra fyrir næsta próf. sem betur fer er það ekki fyrr en á laugardaginn eftir viku svo ég hef smá tíma en fyrir þann tíma ÞARF ég að klára ritgerðina. nú reynir á mann... langar bara að skæla undir sæng í allan dag og ekki hugsa um þetta en ég verð. ef ég ætti að útskýra þennan ógurlega kvíða fyrir einhverjum sem ekki þjáist af þunglyndi held ég að honum væri best líst þannig að það er eins og ég sé inní litlu herbergi að reyna að lesa bók sem ég þarf að lesa til að halda lífi en með mér í herberginu er líka risastór þotuhreyfill og hávaðinn eftir því. og af því að ég er extra kvíðin í dag bætum við inní þetta "fíaskó" blóðþyrstri úlfahjörð... helvítis andskotans.

ég ætla aðeins að blogga áður en ég byrja að læra og svo ætla ég að klára þessa andskotans ritgerð í dag svo ég geti kannski náð að læra aðeins fyrir prófið á laugardaginn. og hana nú!

ég verð bara aðeins að skrifa um leigusalann sem kom í gærkvöldi eins og ég var búin að segja ykkur... ég veit ekki hvurn fjárann ég var að halda að maðurinn myndi skamma mig. þetta var allt að sjálfsögðu í hausnum á mér. ég skaut mig í fótinn og viðurkenni það hér með. ég var alltof neikvæð... en svona er ég stundum, býst alltaf við því versta. ætla að fara að venja mig af því... auðvitað fór hann ekkert að rýna í öll horn til að athuga hvort við værum ekki þrifanleg eða eitthvað svoleiðis rugl. hann tékkaði ekki einu sinni á neinu, ekki kertavaxa-gluggakistunni, hafði enga skoðun á því að við erum búin að skrúfa sundur og saman veggina hérna. sagði m.a.s. bara PIFF!!! þegar ég fór eitthvað að afsaka okkur. hann talaði bara útí eitt um hvað það væri huggulegt hjá okkur og hvað hann væri ánægður með okkur sem leigjendur og það besta af öllu er að við gerðum ótímabundinn leigusamning. það þýðir að við þurfum ekki að hafa neinar áhyggjur af því að flytja næstu árin og þið getið ekki ímyndað ykkur hvað það er heilmikill léttir. samskiptum mínum og leigusalans lauk svo á því að hann sagði að við gætum alltaf hringt í sig ef eitthvað kæmi uppá. að hugsa sér! svona getur nú lífið verið indælt og gott...

annars finnst mér lyfin vera farin að virka á sálina en ég veit ekki alveg hvort það er fyrir sakir hómópatalyfjanna eða klínísku lyfjanna. mér er svosum sama því mér er farið að líða ansi hreint vel, finn fyrir létti í sálinni og gleði. ég er reyndar ennþá doldið þreytt alltaf og ég hef auðvitað venjubundnar áhyggjur eins og af ritgerðinni og útaf prófunum en það er einhvern veginn örðuvísi en venjulega. nú er ég ekki buguð af áhyggjum, ég sé fyrir endann á þessu og er nokkuð sannfærð um að ég muni klóra mig framúr prófum og ritgerð. það er reyndar líka möguleiki á að þetta tengist sólinni því ég veit vel að ég er frekar þjáð af þunglyndi í skammdeginu á veturnar en skiptir það einhverju? skiptir ekki öllu að það er komin gleði í sálina? jú, það held ég.

hér sjáiði nýja símann minn... ég get lítið talað um hann enda hef ég ekki haft tækifæri á að kynnast honum enn en á því verða brátt gerðar bætur. ég ætla líka að brydda uppá nýjung og lesa leiðarvísinn í þetta skiptið áður en ég fer að hamast á tökkunum. það verður erfitt en ég ætla að gera það... úff! ég elska nýja síma. ELSKA... svo er hann keyptur á svona léttkaups-greiðslum ef einhver er að velta því fyrir sér hvernig manneskja sem gerir lítið annað en að væla yfir fátækt hafi efni á svona "fansí-pansí" nýtísku síma. í mínum huga þýðir það að hann var ókeypis og ekki orð um það meir... bara smá aur af símreikningnum í nokkur skipti og þá er þetta komið. ég reyndi annars að sannfæra símafólkið að hinn síminn hefði bókstaflega gefið upp öndina eftir bara eitt ár til að reyna að græða hinn ókeypis en þau sáu við mér. það er erfitt að fela það þegar það er búið að taka brjálæðiskast á farsíma... rífa af honum on/off takkann og troða borðhnífi lengst inní hann. hvað get ég sagt... ég er blóðheit og kann því ekki þegar ársgömul tæki bila uppúr þurru.

tónleikarnir á sunnudaginn voru hreinn unaður að hlýða á og ég sá ekkert af ykkur þar bölvuðu einkalífs-annarra-lestrar-slepjurnar ykkar! en það er nú verst fyrir ykkur, ekki mig... ég fékk hroll og gæsahúð og tár í augun og ég bara veit ekki hvað og hvað. prinsinn minn er að sjálfsögðu snillingu á gítar, þetta leikur í höndunum á manninum eins og smér... líka vér. HAHAHAHHAHA! og kristjana olli mér engum vonbrigðum, þvert á móti þá sannfærðist ég enn frekar í þeirri skoðun minni að ef móðir jörð hefði rödd þá myndi hún hljóma svona. eins og kristjana. og svo tók öspin litla tvö lög með móður sinni... og hvílík "harmonía"... ef það væri ekki svona ósmekklegt að gapa og hvað þá í kirkju hefðu kjálkar mínir endað í gólfinu. þær hljóma unaðslega saman. UNAÐSLEGA! á það get ég ekki lagt nægilega áherslu. þið verðið bara að taka mig trúanlega og komast í tæri við þessa undrahljóma. þið verðið! eftir tónleikana fórum við á kaffi óperu að borða þar sem enginn réttur kostar minna en 4.500 kr. reyndar er vel útilátið og maturinn mjög góður og auk þess er þarna live-skuggabjalla á skemmtara allt kvöldið. hann tekur skemmtilega 90s slagara sem ylja manni um hjartaræturnar... (flest hérna í seinustu tveimur setningum er mjög mikil kaldhæðni og stórlega ýkt. nema þetta með 4.500 króna matinn, það er satt). en ég hafði allavega aldrei áður komið á kaffi óperu, ekki nema þá í einhverju annarlegu ástandi því forstofan þar hringdi skuggalega mörgum bjöllum án þess að ég gæti sett á það fingur, það var skemmtilegt fólk með okkur, góður matur og þetta kostaði okkur ekki krónu svo ég veit ekki hvað ég er að væla yfir verðinu...

í gær var ég og við óttalega löt. gerði ekki handtak nema þarna þegar ég vaknaði rétt uppúr átta og leiddist svo ég dundaði mér í dágóða stund við að þrífa gluggana, innan sem að utan, setti hillupappír í gluggakistuna þar sem kertavaxið er eftir að ég hafði reynt að skafa það burt í dágóða stund. það er svo að leigusalinn sjái það ekki en haldi þess í stað að ég sé sérlega smekkleg og gamaldags... hann er að koma í dag og ég er ægilega stressuð útaf ávítunar-ótttanum. er alltaf svo hrædd um að verða skömmuð af því að fullorðið fólk og aðrir fá "kikk" útúr því að ávíta mig... veit ekki afhverju. ég gekk líka um íbúðina með rúðuúða en hann virkar á alla bletti og leitaði uppi torkennilega slettur sem hafa smátt og smátt gert sér ból á veggjunum okkar. í morgun tók ég síðan all svakalega til, skipti á rúminu, ryksaug, þurrkaði af og brenndi reykelsi eins og hindúi svo að það sé góð lykt inni hjá okkur. ég veit ekki hvað meira ég get gert, maðurinn hlýtur að elska okkur.

og getiði hvað ég er ekki búin með??? já! RITGERÐINA!!! fjandinn hafi það hvað mér gengur þetta illa og ég er að fara í fyrsta prófið á laugardaginn og ég er að fá blóðtappa af stressi. ég hef auk þess komist að því að bókin sem ég á að skrifa ritgerðina um er alveg vita gagnslaus, illa þýdd og öll einhvern veginn sett upp í fljótfærni... ég skil varla greinarnar í henni og ekki er ég slæm í íslensku held ég. ætli maður geti skrifað það í ritgerð um bók? að bókin sé bara óttalega mis eitthvað... en að nöldra yfir því í sjö blaðsíður á eftir að verða skrautlegt. ég skrifa bara: ?því miður sé ég mér ekki fært um að skrifa ritgerð um þessa bók, svo léleg er hún. það er fyrir neðan virðingu mína og vitsmuni að eyða tíma í svona vitleysu og mælist ég hér með til þess að ég fái að endurþýða þessa bók svo að enginn nemandi þurfi nokkurn tímann að finna sig í sömu sporum og ég er nú í. með vinsemd og virðingu, tinnbert ævarsson............. nei, bara að grína, hún er ekkert svo slæm en hún er samt án skops frekar illa þýdd og einhvern veginn erfið viðureignar þrátt fyrir að innihaldið sé alls ekki svo torskilið: kvikmyndastjörnur. en nú ætla ég að reyna að gera eitthvað af viti.