ola allir þá! svona dagar eru nú í miklu uppáhaldi hjá mér. það er eins og það sé mánudagur nema að það er í raun þriðjudagur af því að í gær var hinn óheilagi frídagur verslunarmanna. ég er verslunarkona, þess vegna vann ég. ó já, ég gleðst yfir einföldu hlutunum. annars er nú allt í hers höndum hérna í dag, fólk ekki að mæta í vinnuna né að svara símanum. einu sinni fyllti ég þann reit, hvarf úr starfi. það var þegar ég vann á landspítalanum á tauga- og öldrunarsjúkdómadeild. mikið var það hræðilegt og ég grét mig í svefn á hverju kvöldi og síðan hvarf ég úr starfi. og svo er yfirmaðurinn minn að leysa mig af í mat og guð hjálpi mér ef ég verð mínútu of lengi. hún á þá örugglega eftir að missa hárið af stressi. annars er ég frekar róleg og himinlifandi eiginlega bara... ég er líka orðin skotin af því að þið vitið og segið það með mér: ég er með svo easy hjarta!!!!! af hverju tala ég samt alltaf svona niðrandi um það? ekkert að því að vera hrifnæmur og heillast af fólki. einasta vesenið er að þá er maður kannski örlítið berskjaldaðri fyrir vonbrigðum. þar kemur þýska blóðið sér vel, hitlersæskan og það allt. annars held ég að ég hafi ekki erft köldu brynjuna frá móður minni þegar að kemur að hjartans málum. bara þegar að mér finnst ég þurfa að siða fólk til. gulli minn segir að ég sé svo viðkvæm og sjálfri finnst mér ég alltaf vera eins og eitthvað lauf í vindi, nei frekar fiðrildi í roki. það er fallegra... mamma vildi ekki sjá king arthur og kom með heimskuleg rök fyrir því. ,, af hverju villtu sjá svona stríð og dauða?" spurði hún mig. ég hafði ekki svar sem hún skildi. ,,ég er bara morbit mamma mín..." og því fór sem fór og ég var pínd á raising helen. það gerði ekkert nema að kalla fram tár í augu. ég ætla á king arthur sama hvað hver segir um blóð og dauða. ég fer með litla plastsverðið í lendarskýlu og járnbrjóstahaldara. ahhhhhh.... þetta er skotandvarp... see ya!

gestabók

ola! hí hí... sjáiði, sjáiði!!!! hann hefur skrifað komment, ég held að minnsta kosti að þetta sé hann. ég er með fiðrildi í mallanum... og með svo easy hjarta að mér er ekki viðbjargandi. og það er kannski bara allt í lagi, ég er bara svo himinlifandi að það sé ekki fixerað á mr. ego. og ég er í góðu skapi og endalaust skríkjandi framan í kúnnana. jamm, er að vinna eins og alltaf. fer svo í dinner til mömmu á eftir og ég er svo hress að hún gæti sagt mér að ég væri ættleidd án þess að slá mig útaf laginu. ég ætla líka að pína hana til að bjóða mér í bíó á king arthur. ég gerði ekkert í gær nema að horfa á vídjó. fékk reyndar þá tvo huggulegu menn, hjört og þránd í heimsókn en annars var allt fremur tíðindalaust. nú er ég að hugsa um að halda innflutningspartý fyrir vini mína næstu helgi. þá lendi ég samt í sömu klemmu og venjulega í sambandi við hverjum skal bjóða. ég vil nefnilega alls ekki að neinn reiðist mér, eins og lauf í vindi ég er... hef samt fundið ágætis lausn á þessu... hún er þannig að þegar maður þekkir mikið af fólki og ætlar að halda einhvern smá fögnuð en er ekki viss hverjum eigi að bjóða og hverjum ekki og hefur enga sérstaka útilokunaraðferð, ætti maður bara að ímynda sér að þetta sé brúðkaupið manns. ég ætla að prófa þetta.... ég veit nefnilega upp á hár hverjum ég byði í brúðkaupið mitt. allt í einu virkar þetta samt ekki sem sniðug aðferð.... æ fokk it! nú er pásan næstum liðin. see ya!

gestabók

hæ! ég var rosa full í gær, alveg ofboðslega full enda staupaði ég heil ósköpin af tekíla og svo heitt&sætt á barnum ásamt bjór. man samt allt eins og það hefði gerst í gær. tíhí... en ég er með eindæmum þunn, jeremías minn eini... og ætla þ.a.l. bara að skríða heim á eftir, undir sæng og hafa það huggó. jú sjáiði nefnilega til, ég er búin að vera að vinna frá eitt í dag og á eftir einhverja rúma tvo tíma og svo er líka vinna á morgun. moní in ðe fokkíng pokket! ég var með nýju vinunum mínum í gær, þeim þuru&magga og líka þessum gamla og góða þrándi. gaman að eignast nýja vini. sérstaklega þar sem að einmitt í gær eða öllu heldur nótt sannaðist það sem ég hef haldið um nokkra í dáldinn tíma en hef ekki haft neitt fast í höndunum um heldur meira svona tilfinningu fyrir. og þau urðu formlega gestir á tinna´s shitlist. en það var samt rosa gaman. og sérstaklega gaman þar sem að á tímabili leit út fyrir að það yrði bara þunglyndi og volæði allt kveldið. jibbs. ætli þunglyndið sé á enda? mikið væri það nú vel þegið... ég var líka kysst. aha! tendraði í næstum kulnuðum eldi með gömlu flingi. næstum fjögurra ára gömlu, ekki hann heldur okkar kynni. jukk! nammi, gott að vera kysst og klöppuð. gott að mála hjartað aftur rautt... en nóg um það. betsen er æði, ég elskana og hún er fabúlus eins og ég. hún er reyndar vinkona mr. ego en ég fyrirgef henni það af því að hún er royal fabúlessness! see ya elskan...

gestabók

halló.
það gerðist nú ekkert markvert í dag. bara vinnan og það. ég seldi reyndar litblindri konu alveg rosalega skræpótta tösku handa 6 ára barni á 9000 krónur. veit ekki alveg hvort mér eigi að líða vel eða illa yfir því. svo tók ég klukkutíma í mat í staðinn fyrir þennan venjulega hálftíma sem ég fæ. það var samkomulag á milli mín og samstarfskonu minnar. endaði nú bara á því að mér dauðleiddist og beið eftir því að 60 mínúturnar liðu. bjallaði í mömmu sem er einhversstaðar úti í guðsgrænni af því að ég var komin með samviskubit yfir því að svara aldrei símanum þegar hún hringir í mig. græddi heldur ekkert á því. ég byrjaði svo reyndar aftur hjá geðlækninum í dag eftir mánuð í sumarfríi. mér tókst að sjálfsögðu að taka þetta sumarfrí af einstakri tinnískri snilld akkúrat þegar ég hvað mest hefði haft þörf fyrir að spjalla. ég grenjaði auðvitað úr mér augun yfir allri óheppninni og reyndi að pína hana til að segja mér að ég væri yndisleg. það virkar aldrei! ég ætla bara heim núna, enda baðdagur.
see ya!
gestabók

halló.
núna áðan varð ég aftur pínu blúsuð. andskotans! ég veit af hverju... samt botna ég ekki upp né niður í neinu. einu sinni var hægt að slá inn tinna+mizter ego(ekki réttur titill en þó sá réttasti) á google og þá kom mynd af okkur saman. ég þori því ekki núna fyrir mitt litla líf en að hugsa sér þá skelfingu að svona verði það, það sem eftir er. ef ég bara fyndi upp vírus sem myndi rústa internetinu for good.
en um þessa grein sem ég las í orðlaus... eins og ég sagði þá er þetta hið ágætasta blað. ég er alltaf yfir mig heilluð af fólki sem hefur metnað til að gera svona hluti. gefa út blöð, bækur o.þ.h. sérstaklega þar sem að það gleymdist að gefa mér metnaðarsprautuna í rassinn þegar ég leit í fyrstu dagsins ljós. mér finnst ég vissulega alveg vita metnaðarlaus manneskja, í það minnsta liggur minn metnaður ekki eftir hinum gullna meðalvegi íslendingsins. hef réttlætt þetta fyrir sjálfri mér með því að það sé kannski best að komast að einhverri heilsteyptri niðurstöðu um mig sjálfa og mitt eigið ágæti áður en ég fer að henda mér út í eitthvert heimsyfirráð. sit sátt við það nema hvað að aðrir hafa kannski ekki verið jafn sáttir við þá niðurstöðu. en það er ekki lengur mitt áhyggjuefni...
ég fletti semsé orðlaus í rólegheitunum heima hjá mér á sunnudaginn og rak þá í rogastans við eina greinina. þar er stúlka/kona að lýsa afmælisdeginum sínum. hún er greinilega haldin sama sindrómi og ég að vera yfir sig heilluð af sínum eigins afmælisdegi enda ekkert eðlilegra. en í þetta skiptið var hún 25 ára, glöggir lesendur muna kannski að þann 9. mars s.l. varð ég einmitt tventífokkíngfæv eins og ég komst svo að orði. mér fannst það yndislegt og hafði ekkert út á það að setja. bara gaman að verða eldri, hvort sem er lítið annað í stöðunni að gera en að gleðjast. en þessi kynsystir mín er á allt annari skoðun. þarna í greininni lýsir hún því yfir að því er virðist nánast með hryllingi hvað það sé slæmt að vera orðin 25 ára. hún sé orðin gömul, brjóstin byrjuð að síga, hrukkur að myndast í andlitinu, hliðarspik á síðunum sem aldrei hafði sést áður, buxurnar eitthvað að þrengjast og þar fram eftir götunum. nú tækju bara róleg vídjókvöld við og kannski djamm einu sinni í mánuði. ef hún getur þá rifið sig frá göngugrindinni segi ég nú bara! er 25 ára virkilega gamalt og lifi ég bara í einhverri firringu af því að mér finnst það ekki? þetta var í alvöru það skrýtnasta sem ég hef á ævinni lesið. er kornung manneskja, að mér finnst, í alvörunni að hugsa svona? finnst henni þetta í alvöru alvöru alvöru? ég trúi þessu bara ekki! 25 ára er bara hreint ekki gamalt. ég er ekki að skrifa þetta því að ég sé í svo mikilli afneitun yfir því að vera orðin "gömul", ég er bara svo óskaplega ósammála. kannski ef núna væri árið 1910 væri þetta gamalt en blessunarlega hafa tímarnir breyst svo mikið og svo margir möguleikar opnast að enginn er lengur gamall fyrr en um sjötugt og jafnvel seinna. seinast þegar ég vissi var pabbi minn sem nú er 72 ára enn að pumpa í world class og alltaf í ljósum. og hver er 25 ára að pæla í hrukkum? ég segi nú bara díses kræst við því! og þetta með síðuspikið, hvað er síðuspik? kemur það ekki bara ef maður bætir aðeins á sig? ekkert við því að gera, bara krúttilegt. ég held maður þurfi nú ekkert að fá eitthvað taugaáfall yfir aldrinum útaf því. og brjóst eru bara brjóst. tell mí abát it! ég er enn að bísnast yfir því af hverju í andskotanum ég fékk mín. en húðin er enn það ung þegar við erum 25 ára að það er bara ekki séns að þau byrji að síga þá, og ef svo er þá vaknar maður ekki með þau ofan á tánum daginn eftir 25 ára afmælið. ekki að ég sé neinn líffræðingur eða læknir, ég bara er handviss um þetta og veit þetta reyndar. kannski bara best að festa kaup í betri brjóstahaldara kæra kynsystir. aldurinn liggur að mínu mati undir yfirborðinu en ekki ofan á því. aldurinn er huglægur, þú ert bara eins gamall og þér líður inni í þér. mér, fyrir utan allt andskotans ástarvesenið og lundarvandræði, hefur aldrei liðið meira eins og konu og ég geri akkúrat í dag og núna. 25 ára! mér finnst ég vera á hátindi kvenleikans, eins og ég sé nýútsprungin rós. ég elska að dilla appelsínuhúðaða rassinum mínum og signu brjóstunum, blikka hrukkuðu augnlokunum framan í unga menn og missa fölsku tennurnar á borðið þegar ég sendi þeim fingurkoss. ég elska það! og það á bara eftir að verða betra, það er ég viss um. ég vildi bara óska að þessi elska sem skrifaði greinina í orðlaus gæti litið svona á þennan "háa" aldur.
see ya!

gestabók

hobsa!
hjartað slær hæst á íslandi...
og já, það var vinnan í dag. hreint ekkert erfitt að vakna í morgun enda hafði ég ekki komist á bragðið í sumarfríinu að sofa til hádegis alla daga. dagurinn leið eins og eldflaug á leið út í geim og ég ákvað innflutningsteiti fyrir samstarfsfólkið sem því miður þurfti hvað mest að súpa seyðið af skapgerðarbrestum mínum þegar tvísýnt var með húsnæðismál. þau eiga þetta nú skilið blessuð lömbin. ætli það hafi bara ekki verið rétt hjá æsu með veruleikafirringuna. kannski minntist bara einhver á að ég hafi verið dintótt þarna rétt fyrir fríið og vesalings pysjan á barnum komið þessu svona heimskulega út úr sér. maður veit aldrei og það skiptir ekki máli núna. ég var bara glöð að hafa eitthvað fyrir stafni í dag sem ekki tengdist óréttlæti heimsins, bara ágengir kúnnar og svona líka óskaplega myndalegur tuskustrákur.
það rigndi í gærkveldi eins og að það yrði enginn morgundagur. það var nú reyndar mjög huggulegt að hlusta svona á regnið í risinu mínu. ég er líka svo hópless rómantíker. nema að svo lagðist ég til hvílu seinna meir og hugðist taka á mig náðir. ég las í bók og eftir dálitla stund var ég vör við að það voru dropar að leka á ennið á mér úr þakglugganum fyrir ofan rúmið. ég hugsaði með mér að nú gæti ég endanlega gefist upp, er hægt að koma verr fram við aumingjann mig, og bara legið þarna og látið dropana gera mig geðveika. það var víst einhvern tímann fyrr á öldum nytsamleg aðferð til þess að sturla fólk að festa það niður í stól og láta vatnsdropa leka stöðugt á enni þeirra með föstum takti. ég gafst þó fljótt upp, kannki góð aðferð en ansi seinleg, og fann mér teip og teipaði bara gluggann minn bak og fyrir. ekki fleiri dropar, bara blautur koddi.
ég horfði á einhverja furðulega framhaldsmynd á rúv í gærkveldi. já! hvar annars staðar en á rúv eru furðulegar framhaldsmyndir á sunnudagskvöldum? oprah var með einhvern formála á undan myndinni því þetta tengdist einhverjum svertingjum og samruna eins þeirra við hvítan mann í hjónabandi. og oprah virðist vera endalaust að básúna yfirlýsingum og skoðunum sínum í þeim málum. ég er ekki rasisti, bara svo að það fari ekki á milli mála. þetta var allt mjög mikil endavitleysa og ég botnaði eiginlega ekkert í því hvers vegna sumir voru svartir í fjölskyldunni en aðrir hvítir. og svo voru þarna hvítir rasistar og svo svartir á móti svörtum en jafnframt líka á móti hvítum. svona hélt þetta bara áfram og áfram. ég veit ekki hvað sæmdarkona eins og oprah er að leggja nafn sitt við svona endemis vitleysu... ég viðurkenni það alveg, ég hef grenjað yfir oprahþætti eins og hvítvoðungur og fundist hún guð, ef sú skepna er til, í konulíki. en mér finnst hún líka óttalegur plebbi og rassasleikjari fræga fólksins. og ég þoli ekki hvað hún minnist endalaust á holdarfar, hvort sem að það sé hennar eigið eða gestanna í þættinum og að maður eigi nú ekki að borða neitt nema gufusoðið grænmeti, tófú og sojakjöt. jukk...
annars er ég núna að velta fyrir mér næstu helgi, verslunarmannahelgi. hvað skal gera? ég fer nú ekki að sitja heima þessa helgina líka, er það nokkuð? mig langar að kyssa einhvern, fara í sleik eins og unglingur. og mig langar að glitra eins og stjarna í himinhvolfinu og lýsa einhverjum góðum leiðina inn í hjartalandið mitt. þar kemur júróvisjónkjóllinn afskaplega sterkur inn sem mér hefur enn ekki tekist, þrátt fyrir þrjár tilraunir að sýna mig í. kannski eru álög á honum. kannski dó konan sem átti hann áður í honum. kannski var hún svikin í hita leiksins af ástinni og þoldi ekki við svo hún tók sitt eigið líf í angist sinni. hún hefur líklega tekið svefnpillur og lagst svo útaf eins og tígulegur svanur með vota augntóft í bjarnarskinn. hvað er núna að gerast, aðeins komin útaf sporinu... köllum þetta þá lokatilraun júróvisjónkjólsins. ég veit svo ekki hvað ég á af mér að gera. reyndar mun líklega vera best friends matarboð á föstudagskveldið með þeim birtu og bryncí. en þær eru náttúrulega svo til giftar konur og þess vegna verð ég að finna magnað deit fyrir föstudag eða vera fyndna fimmta hjólið í matarboðinu... æ djöst dónt ker! mig langar bara til að verða glöð aftur og skemmta mér og það er það sem ég ætla mér. svo er innipúkinn á laugardag... hmmmm... mig langar þangað óskaplega mikið og ég ætlaði mér það en svo hætti ég við útaf mizter ego sem mér finnst líklegt að verði þar eins og alls staðar. en svo ákvað ég, fokk it! ég ætla ekki að láta þann aula trufla mig með nærveru sinni. ég er fabúlus!!! ég þarf ekkert að óttast. og boðaði mig til vina. en svo er ég aftur með bakþanka núna... jæja, það leysist, er ekki bara mánudagur? ég er líka að vinna dáldið um helgina og þið vitið hvað ég segi alltaf þá... moní in ðe pokket! yeah!
en nú ætla ég að fara að afla mér heimilda áður en ég kem með mótbárur mínar við grein sem ég las lauslega í því ágæta blaði orðlaus í gærkveldi. eitthvað hreyfði hún við mér... þangað til á morgun beibí,
see ya!
gestabók

halló.
ég er að vinna, það er fínt. segi ykkur allt um það í kvöld. ég var annars að velta því fyrir mér og hálft í hvoru að vona að þið hefðuð eitthvað um uppáhaldslistann að segja. þessi þarna með bestu myndunum, bókunum og músíkinni neðar á síðunni... kannski eitthvað smá feedback eða svo fyrst maður var nú á annað borð að eyða tíma í þetta.
see ya!
gestabók

hey!
ég var að uppgötva nýja hljómsveit; dump. hlustiði á það!
gestabók

góðan dag.
afsakið þessa seinustu færslu, bara einhver miðnæturblús...
ég var að heyra nýtt orð, efagjarn. hef ekki heyrt það áður. ætli ég sé efagjörn?
útlendingarnir fundu loksins sinn stað í lífinu og hættu að halda fyrir mér vöku.
og nú er kominn sunnudagur sem ég hef örugglega tekið fram áður að mér er meinilla við. sunnudagar eru eins og kveðjustund og eins og kvikmyndapersónur þoli ég ekki kveðjustundir. kannski ætti ég að temja mér að líta á sunnudaga sem nýtt upphaf en ekki kveðjustund.
á morgun er vinna og ýmsustu tilfinningar tengdar því sveima um í þessum vandræðahaus mínum. ég hlakka til og ég kvíði fyrir. tilhlökkunin vegur samt mun þyngra því hún heldur uppi andlega hlutanum á meðan kvíðinn snýst eingöngu um efnishliðina. þ.e. að það verður erfitt að koma aftur eftir svona langt frí og demba sér óundirbúin í vinnu auk þess sem að skólatörnin er akkúrat núna að byrja og margir vilja kaupa sér nýjar skólatöskur fyrir veturinn, blýanta, strokleður og stílabækur. þá þurfum við svaní, sú sem stjórnar deildinni með mér að láta til okkar taka og ekki dugir að láta velmegunarbumbuna sem kom í sumarfríinu þvælast fyrir. tilhlökkunin felst síðan í því að ég er afskaplega hrifin af reglubundnu lífsmynstri. hef samt í seinni tíð aðeins slakað á í því. sú var tíðin að ef allt var ekki fyrirfram planlagt tipptopp fékk ég taugaáfall. nú fæ ég bara örlítið taugaáfall. svo það verður óskaplega gott að hafa tilgang þegar ég vakna á morgnana þó svo að sá tilgangur felist eingöngu í því að fara í vinnuna. og þá get ég líka einbeitt mér að öðru eins og ég hef áður sagt, en þessu ómögulega lífi sem mér finnst elta mig á röndum núna.
en hvað sem því líður þá get ég sagt ykkur það að ég vaknaði hreint ekki hress í morgun og getiði hver fyrsta hugsunin var eftir að ég hafði opnað augun? ég leyfi ykkur að geta...
ég hlakka bara til þegar ég fer að vakna brosandi og ég hlakka til vetrarins og jólanna. ég hlakka til að geta kveikt á kertum þegar ég kem heim með frostbitnar kinnar. ég hlakka til að geta búið mér til heitt kakó og kúrað undir sæng. og svo eru líka allir miklu sætari í dimmu. og ekki dæma mig en ég er farin að hugsa um það hvar ég eigi að vera á jólunum. sami þankagangur sótti á mig fyrir u.þ.b. ári síðan. að sjálfsögðu hef ég alltaf mömmu og pabba. þó það myndi aldrei koma mér á óvart að þau færu til útlanda eða eitthvað álíka yfir hátíðirnar. hugsum ekki um það núna... ég semsé gæti verið hjá þeim nema að mér finnst þau svo skrýtin og oftast þegar ég hef verið hjá þeim er ég bara farin að bíða eftir því að komast heim. ég hef eiginlega aldrei neitt sérstakt að tala um við þau ekki nema ég sé í rosa góðu skapi sem virðist vera deyjandi hlutur. síðan er hinn möguleikinn og það er að vera bara ein heima. hvers vegna er ekki búinn til svona sérstakur jóla 1944 réttur fyrir þá sem eru einir um jólin og eiga bara örbylgjuofn? eða fjölskyldur sem nenna ekki að elda... nema að ég veit af því að ég þekki mig það vel að ef ég væri ein á aðfangadagskvöld myndi ég bara standa grenjandi yfir 1944 réttinum mínum með lekandi maskari, sérstaklega af því að ég er mjög mjög mikið jólabarn. svo, af tvennu illu...
nú er ég búin með peningana mína. þetta er víst hinn eðlilegasti tími til þess. og mig vantar aur fyrir rettum. því tók ég við, núna í morgunsárið að kemba alla króka og kima hérna heima hjá húsráðendum í leit að klinki. ég vona að þau refsi mér ekki fyrir það eða hætti að leyfa mér að passa börnin sín. og viti menn! ég er komin með andvirði eins sígarettupakka. ég vildi að ég væri svona manneskja. sem léti klink hér og þar um íbúðina mína sem kæmi sér svo vel þegar mögru dagarnir berðu að dyrum. en ég er ekki þannig, allir peningarnir mínir eru í veskinu mínu svo að þegar þeir eru ekki lengur þar, oftast um 5. hvers mánaðar veit ég að ég á þá ekki til. ég stefni hins vegar að því að verða svona klinkkona, þó ekki nema fyrir börnin mín seinna meir.
gaman og indælt þegar einhver hefur áhuga á velferð manns. takk álfur, kiss kiss...

see ya!
gestabók

önnur færsla: æji hvað ég er eitthvað blúsuð. þetta er alveg óþolandi. búið að standa yfir síðan einhvern tímann í maí og ég er alveg að gefast upp. hvenær kemur sólin upp í hjartanu mínu? ég kenni að sjálfsögðu mizter ego alfarið um þetta, a.m.k. 90%. ég ætlaði ekki að tala um þetta hérna því ég veit að hann les bloggið mitt stundum en fokk it! þetta er mín dagbók og ég segi það sem er. ég vil bara ekki að hann fyllist einhverri firringu og mikilmennskubrjálæði og haldi að hann hafi eitthvert tangarhald á mér. sem ég skil svo ekki af hverju ég ætti að halda því hann sýndi á mánudaginn að honum er nokk sama... og það er kvöld og ég er ein. alltaf einhver viðbjóður á rúv og ég get ekki hlustað á neina músík án þess að fá sting í hjartað. veit samt ekki með dauðarokk en þá fengi ég hvort sem er bara sting í eyrun. ég er nú meiri vælukjóinn alltaf. ef að núna væri árið 1870, sem að væri þá náttúrulega ekki núna, myndi ég ekki leyfa mér að eiga þessar hugsanir. nema að þá myndi þetta kannski enda á því að ég berði börnin mín og kannski maka líka útaf öllum niðurbældu tilfinningunum. vitiði hvernig þetta er? það er eins og einhver eða eitthvað standi á bringunni á mér og ég get ekki dregið andann eðlilega alveg niður, það eru alltaf þessi þyngsli. þetta er ekki líkamlegt, heldur einhver óútskýranlegur og þó, þungi yfir brjóstinu. ég reyni og reyni og reyni að hugsa eitthvað frábært og brosa út í loftið en það virkar ekki. það er eins og það sé einhver hjúpur utan um mig sem hindri að ég geti teygt mig alveg út, stingur í maganum. og ég verð að hafa mig alla við til að vera á varðbergi eins og það sé eitthvað vont alveg að fara að stökkva á mig, einhver geðveiki. kannski er það bara svona að vera geðveikur... og ég veit af hvítvíninu sem ég má fá mér af inni í ísskáp. og mikið væri það gott, að fá sér eitt hvítvínsglas til að slappa af en ég þori því alls ekki. hvað ef hryllingurinn nær mér þá? um leið og ég sofna á verðinum við fyrsta sopann og þá kemur allt yfir mig. ég er að segja ykkur það, ég fékk þrefaldan skammt af tilfinningum á meðan allir aðrir fengu venjulegan skammt í vöggugjöf. kannski átti ég bara að verða þríburar. það útskýrir þessa eylífu árekstra inni mér. ef mér finnst eitt er ég viss um að hitt sé líka rétt, svo kemur einhver málamiðlun út úr því og á endanum snýst ég bara í hringi. inni í þessum hring er ég. djöfuls útlendingarnir með hávært partý í garðinum. ef ég væri súper spontant myndi ég far út á mínípilsinu og segja hæ. svo segði ég þeim sögur af því þegar ég vann í danmörku við að þrífa hótelherbergi og hvernig kínverjarnir hefðu alltaf gefið bestu tipsin en jafnframt verið með skítugustu herbergin. og þegar ég þurfti að kafa með hanskalausa hendina ofan í klósettið til að sækja smokk sem vildi ekki sturtast niður. og ég segði þeim líka frá ilmkúlunum sem voru látnar í ryksugurnar til að það kæmi góð lykt við ryksugun og húðflöguherberginu. síðan myndi ég kannski líka segja þeim frá því þegar ég bjó í hollandi með xx sem er valdur að hjartabrotinu, og var freðin allan tímann og lifði eins og kóngur sem gat keypt flík á dag í h&m. ég myndi hlæja hæst og sulla rauðvíni út um allt og láta þau kenna mér dónalega frasa á spænsku. ég ætti upphafið að dónalegum kyssuleik og í fyrramálið myndi ég vakna allsber með stinn brjóst og karlmenn á hvorri hlið. þau sjá mig aldrei aftur því þannig er ekki ég.
gestabók

góðan dag.
enn og aftur er ég hús- og kattarpassari hjá elsku móu&arnari. þau fóu í þetta skiptið út á land, man ekki fyrir mitt litla líf hvurt. var samt með hálfgert samviskubit þegar ég kvaddi hana páku mína í morgun, blessað skinnið. en ég er náttúrulega þannig að gluði(þetta er ekki stafsetningarvilla) að ég fæ alltaf samviskubit ef það er einhver örlítil smuga á því.
ég fór á i, robot í gær með hullboy. mikið óskaplega var það skemmtileg mynd. mun betri en ég hafði nokkurn tíman þorað að vona. ég elska þegar það gerist, að eitthvað er mun betra en maður átti von á. gerist nánast bara þegar einfaldir hlutir eiga í hlut eins og kvikmyndir eða matur. ekki í lífinu. ég var líka sérlega heilluð af líkamanum á will smith. veit ekki hvað það á að þýða en ég hef nýlega uppgötvað það fetish í mínu fari að þykja vöðvaðir menn girnilegir. ég er þá ekki að beina svona buffaða vaxtaræktarmenn sem borða stera í morgunmat og labba með hendurnar meter frá síðunum svo allir haldi að þér geti ekki haldið þeim upp að sér fyrir vöðvum, heldur svona karlmannlega. mmmmm. guð minn almáttugur, hvað er að gerast með mig?
eftir bíóið hélt ég heim á leið til að eiga náðuga stund með sjálfri mér fjarri öllu glysi og djammi. ég ætlaði mér upphaflega að horfa á freddy kruger sem var á skjá einum en eftir fimm mínútur sá ég fram að geta ekki sofnað seinna meir af ótta við að verða drepin í draumum mínum svo ég skellti bara three amigos í tækið. horfði samt minnst á hana því dagbókin átti hug minn allan. og þetta er það sem meðal annars vall upp úr mér:
erótískar bókmenntir, fjörugt ímyndunarafl og fimir fingur geta verið bestu vinir hinnar einhleypu stúlku. og er það gott og blessað uns bölvaða þörfin og þráin eftir líkamlegri snertingu fer að gera vart við sig. þar t.d. sannast að það sem við höfum er aldrei nóg. kötturinn er til lítils nýtur þar sem að hann spriklar eins og iðandi njálgur í barnabossa og endar oftast á því að bíta mig í nebbann eða eyrnasnepilinn til að sleppa úr þurfandi faðmlagi mínu. uppblásnar dúkkur finnast mér viðbjóður enda ekki líkamsheitar og lítið við þær að tala um. einnig finnst mér trúlegt að það sé auðvelt að skráma sig á samskeytunum á þessum loftríku íhlaupapersónum. get ekki ímyndað mér að börnin sem setji þær saman á indlandi hugsi mikið um þægindi kúnnanns. að faðma vini sína er heldur ekki möguleiki og ég er nokk viss um að vera ekki ein um þá skoðun. maður gæti það svosum, faðmað vini sína en síðan væri annað mál að fara að biðja þá um að liggja með manni uppi í rúmi og halda utan um mann. þá fyrst yrði anmdrúmsloftið vandræðalegt og öll umræðuefni hyrfu á örskotsstundu út um gluggann og vináttan á eftir. auglýsi því hér með eftir einhverjum hlutlausum til að faðma mig...
svo gerði ég líka lista yfir uppáhalds kvikmyndir, bækur og tónlist. hér er hann:

myndir:
amelie
as good as it gets
reality bites
bram stokers dracula
chunking express
lost in translation
go fish
the cell
blade 1
the hours
bridget jones´s diary
waking life
about schmidt
natural born killers
secretary
mermaids
before sunrice
the big night

bækur:
east of eden: john steinbeck
afródíta: isabel allende
the dark: james herbert
láttu ekki smámálin ergja þig: richard carlson
emily the strange
emily´s book of strange
draumar einsteins: alan lightman
the green mile: stephen king
býr íslendingur hér? - minningar leifs muller: garðar sverrisson
erró: aðalsteinn ingólfsson
blái engillinn - ævisaga marlene dietrich: donald spoto
kryddlegin hjörtu: laura esquivel
david boring, ghost world: daniel clowes
bubbi: silja aðalsteinsdóttir
zero girl: sam keith
optic nerve: adrian tomine
black hole: charles burns

músík:
yeah yeah yeahs
nine inch nails
nick cave
joy division
neil young
leonard cohen
singapore sling
mínus
andrew w.k.
morrisey
suede
godspeed you black emperor
mogwai
arvo pärt
brian eno
can
miles davis
billie holiday
chet baker
david gray
tony bennet
erik satie
orchestral manoeuvers in the dark

ég vil að það gerist allt úti í húsasundi þegar við getum ekki beðið lengur...

see ya!
gestabók

halló!
hér er ég komin aftur og með öllu allsgáð í þetta skiptið enda er ég hætt í bili að dansa við áfengis- og eiturlyfjadraugin. það hefur ekkert upp á sig að skella sér í annarlegt ástand þegar hjartað er í molum. tell mí abát it! það endar þá bara með því að ég ligg á brókinni á gólfinu heima hjá mér, grenjandi úr mér augun og með sviðið hár (önnur saga), líklegast að hringja einhvert sem ég á ekki að vera að hringja. það var semsé spilað með mig af egóista. ekki við öðru að búast af egóista en á öllu átti ég von á nema þessu frá þessari manneskju. já! ég er bitur en svona vitleysa gerir konu líka bitra. ég er næstum orðin afhuga því að verða nokkurn tímann ástfangin aftur. ég fæ m.a.s. hroll bara við tilhugsunina í augnablikinu. mér finnst ég hafa verið niðurlægð og bara af því að ég held að sumir vildu hafa seinasta orðið. fokk it! betra að vera reiður en leiður. ég fór líka í gær og keypti mér eitthvað te sem á að vera gott fyrir sálartetrið, það er nú hálfgert hómópatabragð af því og ég hef ekki efni á hunangi út í en kannski virkar það vel á mig. svo festi ég líka kaup á magnesíumtöflum sem móa systir mín sagði vera góðar fyrir taugakerfið. ég get allt eins sturtað þeim í mig líka með teinu. þær kannski púsla saman einhverjum af þessum molum inni í mér. svo eru það fjölvítamínsfreyðitöflurnar sem ég tek líka samviskusamlega á hverjum degi. að sjálfsögðu reyki ég sígarettu með fjölvítamínsdrykknum. það er alveg ómögulegt að fara hella sér út í eithhvað heilsuræktarrugl og enda svo bara í fæðubótaefnum að taka 300 kíló í bekkpressu, heitir þetta ekki annars bekkpressa? gott! ég er augljóslega ekki orðin of langt leidd í heilsuræktinni, kann ekki að stafa þessa vitleysu. auk þess finnst mér kúl að drekka vítamíndrykk og reykja sígarettu með.
sumarfríið er búið eftir 4 daga og ég hlakka næstum til að fara að vinna aftur. þá get ég í það minnsta einbeitt mér að andfúlum viðskiptavinum, blekhylkjum og ástarmálum samstarfsfólksins. ég get ekki lengur hangið í þessu volæði. get í fyrsta lagi aldrei sofið út og svo hlusta ég bara á barry manilow og grenja. annars veit ég að samstarfsmenn mínir dunduðu sér við að baktala mig í sumarfríinu. svona fréttir maður þegar maður hittir vitlausar stelpur á bar. annars lítið við því að gera, það er víst svona þegar urmull af konum vinnur saman. ég veit allt um það því ég hef tekið þátt í þessu. en láti ég mér þetta að kenningu verða því þetta var bara enn einn svarti bletturinn á karmað og nú er ég mótiveruð í að verða betri stelpa. hér eftir hugsa ég bara vondu hlutina, þegi og segi ef það er eitthvað gott. hipp hipp húrra!
það var semsé þetta kvöld þegar ég kveikti í hárinu á mér á barnum. ég hefði að sjálfsögðu ekki átt að fara að djamma en svona er það bara þegar allir vinir manns sjá ekki sólina fyrir djamminu og ekki dugar að vera ein heima í nýju íbúðinni og grenja endalaust. vinkona mín var uppi á borði að dansa eins og henni einni er lagið. ég er lítið fyrir það, að dansa uppi á borðum enda er ég gædd þeirri firringu sem eltir konur á röndum að halda að ég sé feit og trúi því ekki að neitt borð haldi mér uppi nema það sé úr tekki. og borðin á sirkus eru langt frá því að vera úr tekki eins og margir vita. en þessi vinkona mín hrundi svo með öllu saman af borðinu og niður á gólf og af því að innst inni við beinið er ég góð hjálpaði ég henni á fætur. en það vildi þá ekki betur en svo til að ég einhvernvegin rak mig utan í kerti á einu borðinu með þeim afleiðingum að eldur tók að loga í mínu yndisfagra og hárspreyjaða jackie o hári. ég veit ekki hvað eigendum sirkus gengur til og mér var á tímabili skapi næst að lögsækja þau. hver hefur logandi kerti á bar sem er alræmdur fyrir sína dauðadrukknu og útúr heiminum viðskiptavini? það brann nú ekki mikið því þrátt fyrir mikla ölvun fann ég þessa viðurstyggilegu fýlu sem gossar upp ef kveikt er í hári og náði þannig með naumindum að slökkva í sjálfri mér. guði sé lof! annars hefði maður kannski bara endað eins og petófíllinn mækol djakson eftir pepsi auglýsinguna á sínum tíma. sviðið höfuðleður að misnota börn. ekki gæfulegt! mestu særindin voru þó að mér fannst að kvenleika mínum vegið og þess vegna endaði ég líklega grátandi heima á brókinni að hringja í mizter egó.
svei mér þá, ef ég er ekki bara öll að hressast... og gaman þegar ókunnugir skrifa eithhvað svona skemmtilegt í kommentin. mér finnst ég næstum verða heillandi fyrir vikið. takk zobbeggi!
see ya!
gestabók

merkilegt að þetta fallega orð, eine spinne þýði á móðurmálinu það sem mér finnst viðbjóðslegast í þessum heimi, könguló.
ég er typsí í tölvunni hans steins. ég er alveg á leiðinni að segja ykkur allt og það er sko mikið. en undanfarið er svo óskaplega mikið búið að vera í gangi og hjartað stundum að bresta. ég hef semsagt komist að niðurstöðu og hún er að ég er í ástarsorg og samkvæmt charlotte í sexinu á ég rúma sjö mánuði eftir. það er í lagi og það er ágætt að nota þann tíma í eitthvað uppbyggilegt. en nú fer ég á kaffibarinn.
see ya!
gestabók

ola!
bara að láta vita að ég er enn á lífi og er með öllu flutt í yndisfagra íbúð með henni páku minni. tala við ykkur eftir nokkra daga þegar ég er ekki typsí og búin að koma mér fyrir. það er frá mörgu að segja, sveitaferðin, ástin og lífið.
see ya beibí!
gestabók

ola!
átti leið fram hjá internetinu og ákvað að kasta á ykkur kveðju. fyrsti dagurinn í sumarfríinu og í gær fékk ég lyklana að grettisgötunni. swing! held þó út á landið eftir 4 tíma eða svo. ég fór í bankann áðan til að greiða einn reikning sem ég hafði gleymt í seinasta mánuði á korktöflunni. upphaflega fékk ég mér þessa korktöflu til að setja reikningana á einmitt svo ég gleymi ekki að greiða þá. það samstarf hefur ekki reynst farsælt. í bankanum var múgur og margmenni því í dag er jú 1. júlí. fyrsti er alþjóðlegur bankadagur. þá tók ég eftir því, því ég er svo athugul ung stúlka að konurnar í bankanum eru allar í afskaplega óþægilegum skóm að mér virðist. ýmist eru það níðþröngir pinnahælar eða eiturheit leðurstígvél. svo mér er spurn... ætli bakveikindi séu ekki yfirgnæfandi atvinnusjúkdómur í starfsgeira bankakvenna? og jafnvel inngrónar táneglur og beinarýrnun í fótum... hvað um það! ég fer þá núna fyrir fullt og allt í nokkra daga til að hugsa minn gang um ástina og lífið.
see ya!
gestabók

ola!
fór á peaches í gær og það var klikkað! ég og bryncí, rokkararnir sem við erum ruddumst fremst og svitnuðum og káfuðum á peaches. eftir tónleikana kynnti svo xx mig sem the coolest chick in town fyrir peaches en ég var tú drunk til að segja neitt sniðugt. kom ekki einu sinni neinu krúttlegu upp úr mér. yeah! i rock! fram að því og eftir það voru og eru ástarmálin að plaga mig og ég er öðruvísi í dag en ég var í gær. ég vildi að það væri jafn auðvelt að fylgja hjartanu og af er látið í myndunum. gott ég er að fara í sveitina. þá gefst góður tími til að hugsa málin. the mad girl you love is leaving town. og þess vegna bið ég ykkur bara vel að lifa og hafið það gott. ég held ég muni ekki hafa nein afnot af tölvum í sveitinni svo see ya! eftir 6-7 daga.
gestabók

hæj!
ég kann að velja fyrrverandi kærasta, það get ég sko sagt ykkur. það leit ekki mjög vel út í morgun með peaches tónleikana. mig langaði svo óskaplega en það var uppselt og auk þess á ég ekki aur fyrr en á morgun. hugsið ykkur kalhæðni! en ég er ekki kona sem dey ráðalaus og eftir alla þessa kynlífsgreiða ákvað ég að nú væri kominn payday. xx ætlar að redda fyrir mig miða og xxx ætlar að lána mér fyrir honum. haha! eru þeir ekki yndislegir? i luuuuuuuuv them!
ég byrjaði að pakka í gær og það sem að ég hélt að yrðu bara 5 kassar eða svo eru nú langleiðina komnir á veg með að verða 10. og það heldur áfram. ég hlakka svo til að flytja! og bara einn og hálfur vinnudagur eftir ef ég tel ekki viagra fiskikallana með.
see ya!
gestabók

you know i can´t smile without you
i can´t smile without you
i can´t laugh and i can´t sing
i´m finding it hard to do anything
you see i feel sad when you´re sad
i feel glad when you´re glad
if you only knew what i´m going trough
i just can´t smile without you
you came along
just like a song
and brightened my day
who would have belived
that you were part of a dream
now it all seams lightyears away
and now you know i can´t smile without you
i can´t smile without you
i can´t laugh and i can´t sing
i´m finding it hard to do anything
you see i feel sad when you´re sad
i feel glad when you´re glad
if you only knew what i´m going trough
i just can´t smile
(barry manilow)

gestabók

ju minn eini! alveg er það magnað hvað það getur létt til á örskotsstundu í sálinni. að sjálfsögðu er það kostur fyrir kvíða- og þunglyndissjúklinga þegar styttir upp því við kunnum svo rosalega vel að meta það þegar allt er orðið gott. með fullri virðingu fyrir heilbrigðum. allavega þá er það þannig að ein katarína, en þetta blogg er tileinkað henni í dag, ætlar að gerast svo mikill öðlingur og taka snoddas og prumpu að sér fyrir mig. mér er svo ónefnanlega létt að þið getið ekki trúað því. ég var andvaka í alla nótt að hugsa um hvað myndi verða um þau og allar viðbjóðslegu lógsögurnar. og svo er það besta af öllu... eftir mikið þref við samviskuna í sjálfri mér ákvað ég að senda góðu konunni sem á grettisgötuna e-mail varðandi páku litlu. ég sagði henni frá henni og útskýrði væntumþykju mína í garð þessarar litlu veru og hún væri engum manni til ama. bara líka svo mér liði 100% vel í íbúðinni með hreina samvisku og enga laumufarþega. svo leið og beið og ég taldi það ekki gott merki. en áðan fékk svo e-mail frá góðu konunni þess efnis að páka mætti vera ef við stöllur hefðum hljótt um okkur því hommíska parið á neðri hæðinni ku vera miklar pempíur. það sem ég hef þó á þá er að þeir eiga hund. góða konan sagðist sjálf vera mikill dýravinur enda var ég búin að stóla á það tromp eftir að heyra hana tala og það virkaði. er þetta ekki yndislegt? allt endar vel og öllum börnunum mínum á eftir að líða vel. mikið er ég fegin. takk kata!!!! eftir 2 vikur og nokkra fiskikalla verður allt gott.
see ya!
gestabók

önnur færsla: ojj! djöfuls dramantík og hallæri!
Lonliness dominates you. You can hide it well, but
its there, and your friends can see it. You
constantly feel alone, and need to do things to
fill your time. Your afraid to tell people
this, but sooner or later it gets out in a bad
way, and you think you screwed up everything.
And when you are in love is when you are sad
the most.


What Emotion Dominates you?
brought to you by Quizilla

gestabók

tilfinningadvergur í dag. ætli það sé satt sem mamma sagði um að ég sé alltaf óhamingjusöm... ég er samt að passa móu&arnars heimili þangað til að ég fer vestur að skemmta fiskiköllunum með systu. það er ágætt. gott afdrep og internetið. nema hvað að ég er að hlusta á einhverja blúsaða músík. best að skipta kannski...
en allavega þá hlakka ég óskaplega til að flytja. mikið verður huggó hjá mér og páku litlu. er búin að ákveða eftir mjög mikla umhugsun að halda því litla greyi því hún er svo óskaplega hrædd við lífið og allt í kringum það. held að móðurtilfinningin mín fái sín best notið verndandi páku mína. ég get bara ekki hugsað mér að hafa enga kisu. bestu dýrin. alltaf svo huggulegt að hafa lítinn loðhnoðra sem er nokk sama um allt nema að fá eitthvað í litla mallann og láta klappa sér. ég veit að prumpa og snoddas eiga eftir að plumma sig hvar sem er. systkynarígurinn er líka dálítill hjá þeim og þeim er held ég ekkert neitt sérlega um hvort annað gefið. magnað að þau komi úr sama goti. ég held meira að segja að þau séu ekki að setja neinn skilning í það að þau séu skild. og það sannast án þess að ég fari í nein smáatriði þegar prumpa hefur verið að breima, mér að kenna þegar ég gleymi að gea henni pilluna, en þá er hann snoddas bróðir hennar alltaf boðbúinn að leggja henni lið í þeim málum. jukk!!! ég tileinka þeim þessa færslu. snoddas sem einhvern veginn varð samkynhneigður kynleysingi en samt ekki eftir að kúlurnar hans voru teknar. hann er málglaður og stendur stundum og horfir á mig og brummar eitthvað út í loftið eins og hann sé af öllu hjarta að ræða málin. það er líka ótrúlegt hvað það er hægt að tuskast með hann og halda á honum tímunum saman eins og ungabarni þangað til að hann sofnar. svo einstaka sinnum, nokkrum sinnum í viku kemur hann malandi til mín og þá þarf ég bara að knúsa hann aðeins og velta honum um í örmum mínum og hann er glaður. prumpa aftur á móti er einstaklega mikil kelirófa og nær undantekningalaust kemur hún sér fyrir malandi ofan á mér hvort sem ég er að horfa á sjónvarpið eða sofa. það er óskaplega huggulegt því mannlega hjartað trúir því að hún sé að gera þetta af því að henni þyki svo ægilega vænt um mig. hún vekur mig líka stundum um helgar þegar hún er orðin svöng með því að nugga nefinu undir hökuna á mér. iss, ég er orðin klökk. nú halda eflaust margir að ég sé búin að tapa því. kattakonan farin yfirum! en það er bara ekki þannig og fólk sem ekki eru gígantískir dýravinir getur ekki með nokkru móti skilið að það sé hægt að elska dýrin sín svona mikið. sem dæmi fannst piltunum eitthvað sniðugt að segja viðbjóðslegar sögur af aflífun katta um daginn eins og það sé eitthvert gamanmál. og sérstaklega ekki þegar maður þarf að finna góð heimili fyrir sín dýr. jæja, nóg um það. hætti áður en ég fer að grenja...
ég datt í neighbours um daginn. þá tók ég eftir því að byrjunin, þið vitið þegar það er verið að kynna persónurnar og ömurlega neighbours lagið spilast undir, er ansi erótísk. kannski sé ég þetta bara svona af því að ég sef ekki nógu mikið hjá en ég held samt ekki. til dæmis er alltaf ein stelpa í voða efnislitlu bikiníi undantekningalaust kramin blaut á milli tveggja drengja í pínulítilli og uppblásinni garðsundlaug. allir eru einhvern veginn að veltast utan í hvort öðru í grasi og horfa svo ögrandi í myndavélina eins og klámmyndaleikkonurnar þegar það er verið að taka þær aftan frá. og verst af öllu er svo púrítanska kennslukonan sem missti manninn sinn þegar hún stendur og horfir með sama ögrandi augnaráði í myndavélina og vindur blautan svamp svo að hvít froða lekur úr honum og fjölskyldan hennar stendur í bakrunni með litla son hennar í fanginu og horfir hlæjandi á. reyniði að segja mér að það séu ekki einhver dulin skilaboð þarna eða jafnvel heilaþvottur í gangi.
farin að horfa á dvd en hugsiði um þetta.
see ya!
gestabók

hæj!
jæja! ég er komin með íbúð! jibbííííí! næst þegar ykkur hugkvæmist að heimsækja mig þá verð ég á grettisgötu 6, efstu hæð. ég hringdi í íbúðarkonuna í gær til að tilkynna henni að ég væri nýji leigjandinn hennar og hræða hana með röddinni. ég heyrði strax að henni var brugðið. hún útskýrði fyrir mér ferlið á móðurlegan hátt í sambandi við undirritun samningsins og víxilinn og allt það. en útaf athyglisbrestnum er ég og var að sjálfsögðu búin að gleyma því öllu eftir 2 mínútur. hef samt á tilfinningunni að þetta fari allt vel. hey! allt er betra en helvíska kaupa-íbúð-geðveikin. ég sat svo bara heima það sem eftir lifði kvölds í stresskasti og auk þess drulluþreytt og þunn eftir fimmtudaginn. mér er spurn hvers vegna ég er ennþá með eitt einasta hár á höfðinu eða ekki orðin al gráhærð. ég er svo stressuð að það er hægt að skafa stressið utan af mér. ég skil það bara ekki. ég hef aldrei litið á mig sem neitt lótusblóm, kannski smá prinsessu en ekki neitt viðkvæmt blóm. samt sem áður tekst mér afar illa að takast á við einhverjar flækjur. mín einasta og heitasta ósk núna, fyrir utan að einhver vilji giftast mér er að ég nái að klára allt í sumarfríinu og geti svo slakað á í nokkra daga áður en maður hendist beint í skólatraffíkina í vinnunni. ég bara verð að fara í jóga eða einhvern andskota. en í kvöld ætla ég að djamma. mikið vona ég að það verði gaman. ég ætla líka að vera yfirgengilega fögur og lýsa eins og viti. nei, það er fitubollulegt. frekar ætla ég að lýsa eins og vasaljós í dimmum saggakjallara. kannski sér einhver týruna.... þjóðráð væri auðvitað að liggja í bleyti í heitu baði á eftir þegar ég hef lokið við vinnuna. en að sjálfsögðu fer ég og kýs áður en ég veiti sjálfri mér nokkra athygli. og ef einhver hefur áhuga á að vita þá ætla ég að kjósa ólaf. ég hélt það yrði baldur en hann tapaði mínu atkvæði þegar ég heyrði að hann hefði sagt að hann hefði ekki nýtt sér neitunarvaldið í fjölmniðlafrumvarpsmálinu. og svo fékk hann ansans sjálfstæðisunglingana til að hringja útum allt fyrir sig. og ég sem var svo ánægð með að hann væri ekki flokksbundinn. viva ólafur og dorrit dúlla segi ég bara. sjáumst í kvöld pysjur.
see ya!
gestabók

ola!
úff hvað ég er þunn, í líkama og huga. dáldið áttavillt í sálinni og hjartanu. óvæntir hlutir skutu upp kollinum í gær og þvert á við það sem ég hélt að myndi gerast líður mér alls ekkert illa yfir því. er einhvern veginn hlýtt í hjartanu þó ég skilji hvorki upp né niður í neinu. best er að berast bara með straumnum þegar maður finnur sig í svona aðstæðum. annars var huggulegt að vera fullur, ég skemmti mér vel og viðmælandinn var einhver sem að ég met svo óskaplega mikið.
en þá er loksins runninn upp dagurinn. ég fer að skoða íbúðina í dag. og þar sem að eigandinn býr erlendis sér sonur hennar um að sýna pleisið. ég hef bara talað við hann í síma og hann hljómar nú hálf ungur og ekki get ég ímyndað mér hvað honum dettur í hug útfrá því hvernig ég hljóma. en svo sagði hann mér að hann byggi í hafnarfirði... hvers vegna ætli hann hafi fundið sig knúinn til að segja mér það? engu að síður sagði það mér að þá hlyti hann að vera annað hvort yfir þrítugt með fjölskyldu og það allt eða 17 ára í foreldrahúsum. ég get bara ekki ímyndað mér aðra afsökun fyrir því að búa í hafnarfirði. og svo ef mér líst á þetta allt sem ég held að sé garanterað tekur pínu pappírsvinna við, bæ ðe vei! hvar þinglýsir maður leigusamningi? og ég býst svo bara við að flytja inn í kringum 6. júlí. huggulegt! ég vona bara að þetta sé ekki alger hola og ég fái hryggskekkju af því að þurfa alltaf að ganga um álút. svo vill mamma endilega koma með að skoða. voða furðulegt þegar hún allt í einu sýnir áhuga á lífi manns. var ég búin að segja ykkur að hún ætlar svo að skrifa undir tryggingavíxilinn? hún sammþykkti það að sjálfsögðu ekki þegjandi og hljóðalaust. ég þurfti fyrst að eyða löngum tíma í að sannfæra hana um að ég er ekki krimmi sem ætlaði að stinga af með víxilinn. þetta er allt dáldið spennó fyrir utan að sjálfsögðu þessa sorg með kettina. en ég er að reyna að vera jákvæð.... heima í kvöld í guðs bænum.
see ya!
gestabók

áðan gekk ég tjarnargötuna og leið eins og í útlöndum. sérstaklega hjá númer 14 og 16. á sama tíma tók ég eftir japönsku pari sem voru að taka vangamyndir af hvort öðru við tjörnina. þ.e. þau snéru vanganum sem var í forgrunni að myndavélinni og virtust vera að hora dreymin yfir skítasúpuna sem tjörnin er, ef þau bara vissu... á meðan hitt vandaði sig heil ósköp við að smella af á réttri stundu. á þessu augnabliki gerði ég mér grein fyrir því að ég þarf líklega að gefa frá mér 2 af þessum þremur yndislegu köttum sem ég á. það verður minn dauði...hvernig á ég að segja þeim það og hverju þeirra á ég að halda hjá mér... á morgun fer ég að skoða íbúðina sem ég held ég muni flytja í. mér líst allavega óskaplega vel á hana af myndunum. fyrir utan kisurnar og fyrir utan húsgögnin....
gestabók

ola!
jæja, garðsalan gekk vonum framar þrátt fyrir þá undarlegu vakningu sem ég fékk upp af drauminum að ég ætti vini. ég var að minnsta kosti aflakóngurinn og uppskar dágóða fúlgu af 1000 köllum. það verður síðan önnur garðsala síðla sumars. þá geta safnarar gert aðra atlögu að minningum mínum.
ég rak augun í íbúð í dag og hafði samband. eina ástæðan fyrir því að ég gat haft samband var vegna þess að ekki þurfti ég að hringja til þess. skrifaði tölvupóst. mikið verð ég að fá eitthvað við þessari símafóbíu... það eru semsé einhverjir fjárans útlendingar á eftir íbúðinni líka. nei! slæmt karma.... ég meina indælt fólk af erlendu bergi brotið sem hafði sagst vilja taka íbúðina. nema góða konan sem ég emailaðist við í dag sagði að þeir hefðu ekki haft samband svo að ef hún hefði ekki heyrt frá þeim á morgun myndi ég vera næst á listanum. hún sagði að sér litist voða vel á mig eftir að ég var búin að senda henni einlægar upplýsingar um mig og mína hagi. og íbúðin. juminn eini. vilji trúaðir lesendur fara með eina kvöldbæn fyrir mig í kveld? mikið væri lífið indælt ef þetta gengi eftir. og svo að strákurinn væri líka skotinn í mér.... hí hí.
ég fékk yndislega síðbúna jólagjöf frá XX kærastanum áðan. mér hlýnaði óskaplega mikið í hjartanu....
en nú nenni ég þessu ekki. ég er jafnvel að hugsa um að taka smá frí á meðan öllu baslinu stendur. ég er svo agalega tens þegar hlutirnir henga í lausu lofti. sé til. en þið hugsið fallega til mín vonandi.... og biðjið.
see ya!
gestabók

önnur færsla.... kúúúl!
Which Action Star Are You? Find out @ She's Crafty

gestabók

ola og nú jæja!
er mánudagur? ha! nei, það er föstudagur, andskotans helvíti og yndislegt! 9 vinnudagar í sumarfrí! þá mun ég að vísu stefna vestur á snæfellsnes að hjálpa elskulegu stóru systur minni að fullnægja gömlum sjómönnum. eða það er þannig sem ég skil það. fyrir þetta skilst mér að ég fái dágóða summu og það fyrir aðeins nokkurra daga vinnu. verð þarna í afdölum semsagt frá 1.-5. júlí. kannski lengur ef ekki hef ég fellt hug til neins. sem ég reyndar er búin að.... ansans. ætli það sé til orð yfir þetta. ég veit að það er að vera hrifnæmur en þetta er beond hrifnæmi. ég er alltaf skotin! þetta er ekki brókarsótt eða vergirni því ekki er ég að stunda einnar nætur gaman eins og óð kona. hef það fyrir reglu að sofa ekki hjá á 1. stefnumóti. en ég er skotin núna og látum þar við sitja, það er nú svosum ekkert alvarlegt og ekki veit ég hvort hann sé skotinn í mér.

í gær var seytjándi júní eins og varla hefur farið fram hjá neinu mannsbarni nema mannsbarninu tinnu. ég fór ekki út úr húsi allan gærdaginn og urraði bara og hreytti ónotum út í buskann þegar mér bárust til eyrna hátíðarhöldin. enda var ég líka hálf þunn eftir leiðinlega miðvikudagsdjammið. mikið get ég verið óútreiknanleg. það er t.d. nær undantekningalaust að þegar piltarnir, vinir mínir verða fullir eru þeir iðulega hressir og glaðir. það slokknar a.m.k. ekki á þeim. allt annar handleggur með mig. ég var til að mynda með eindæmum glöð í bragði á miðvikudaginn eftir góðar fréttir og var tilbúin að dansa við heiminn og skála. svo drakk ég og varð drunk og typsí og fór á barinn. fram að þessu var ég bara nokk hress en þegar á barinn var komið var ég eins og sprungin ljósapera og hvarf á braut stuttu seinna. þrátt fyrir þetta var ég með eindæmum drukkin og þar af leiðandi hálf þunn í gær. þannig að ég kláraði bara að fara í gegnum allt dótið mitt fyrir garðsöluna og það var sko hellingur. horfði á blade 2 og gubbaði. í nótt héldu svo andskotans unglingarnir fyrir mér vöku. djöfuls unglingsdrengir sem eru rétt byrjaðir í mútum, þurfa endilega að standa fyrir neðan gluggann minn og öskra. það hljómar eins og stunginn grís eða píndur geldingur. endaði líka á því að hella yfir þá úr fötu með brennandi vatni. svo stóð ég á brókinni út á svölum og öskraði: "gró upp!!!"

en þá býð ég ykkur góðrar helgar að hafa pysjurnar mínar og muniði garðsöluna mína á morgun, laugardag og sunnudag í garðinum á garðastræti 17 frá 13-18. ef ykkur vantar eitthvað þá á ég það. föt, diska, bækur, börn og konur.
see ya!
gestabók

jeijj! fékk ægilega skemmtilegar fréttir áðan sem breyta lífi mínu til hins betra og nú langar mig bara til að syngja og dansa af gleði. ég er reyndar ekki búin að finna mér íbúð en þetta varpar öllu bjartari glætu á það allt saman. ég ætla að vera drunk í kveld af þessu tilefni... sjálfhverfan ætlar mig lifandi að drepa þessa dagana. see ya!
gestabók

eiginlegur fimmtudagur...
ola!
þegar dagarnir tengjast lífi einhverrar manneskju sem mér er kær tileinka ég þeim færslu þessa dags. þar sem að ég bloggaði ekki á sunnudaginn og gleymdi þessu í gær er eftirfarandi færsla tileinkuð fyrverandi fyrrverandi kærastanum mínum, s.s. þeim sem ég átti þar seinast. við áttum nefnilega 3 ára afmæli á sunnudaginn, eða réttara sagt hefðum átt 3 ára afmæli þá hefðum við ekki áttað okkur á firringunni. en engu að síður og bara til minningar um góðu tímana og líka af því að auðvitað þykir mér óskaplega vænt um hann er færsla dagsins tileinkuð honum og því sem gerði okkur einu sinni glöð.

sagði ég ykkur um daginn þegar leatherface kom í búðina og ég afgreiddi hann án þess að átta mig á því fyrr en daginn eftir þegar það kom mynd af honum í blaðinu? ég held nefnilega ekki. hann líktist líka meira jólasveininum núna heldur en nokkurn tímann viðbjóðslega inbreed gaurnum sem hann lék í texas chainsaw masacre. úff... ég er eiginlega að missa matarlistina bara af því að skrifa um þetta... engu að síður var ég yfir mig svekkt yfir því að hafa ekki áttað mig á þessu því ég er jú mikill hryllingsmynda fan. og næsta degi eyddi ég í hvolpslega von um að gunnar hansen, leatherface kæmi aftur í búðina til mín svo ég gæti öskrað af geðshræringu, faðmað hann og beðið um eiginhandaráritun. það gekk ekki eftir.

ég er að fara að halda garðsölu um helgina sem ég vona að þið sjáið ykkur fært um að koma á og skoða og kannski kaupa. í gær var ég að fara yfir geisladiska og bækur sem ég ætla að selja og varð bara blúsuð. það er eitthvað svo sorglegt við það að selja dótið sitt þó það séu hlutir sem maður hefur ekki litið tvisvar á í meira en fimm ár. en allt í einu finnur maður eitthvað nyt fyrir þá eða fer að tengja þá einhverjum barnaminningum. ég er samt gallhörð á þessu, mig vantar peninginn...
see ya!
gestabók

eiginlegur miðvikudagur...
ég fór með sparibaukinn í bankann áðan með von um einhvern gróða því ekki á ég krónu með gati í veskinu. uppaskar 987 krónur sem ég hefi hugsað mér að eyða í sígarettur, kók og ab-mjólk. konurnar í bankanum flissuðu að mér.
gestabók

shit! geggjað full í gær. man ekki eftir helmingnum af kveldinu og hvað þá ferðinni heim. bæ ðe vei, fór ég heim? og ég greiði fyrir þessi afglöp dýru verði í dag því ég er með eindæmum þunn og sybbin og að vinna til tíu í kvöld fyrir betu. demitt! en merkilegt nokk þá togar eitthvað í mig að endurtaka leikinn í kvöld mínus sama áfengismagn. en það eru víst bróðurparturinn af vinum mínum í brúðkaupi sem að mér var ekki boðið í. kannski af því að ég kann ekki að drekka og græt alltaf í brúðkaupum... en ekki allir svo það er aldrei að vita. mig langar líka svo að til vera kysst og let´s face it, svoleiðis gerist ekki í reykjavík nema áfengi hafi farið um þessar sömu varir og vilja vera kysstar. villtu kyssa mig? plís villtu kyssa mig? ég þarfnast þess að þú kyssir mig.... ohhhh já, kysstu mig!

mamma hringdi í gær og ég ákvað að svara, meira af skyldurækni en löngun. nú hafa orðið hin margfrægu pólskipti móður minnar. ég fékk ekkert að heyra nema elskan mín og ástin mín og þetta mun allt reddast og við hjálpumst að elskan mín og svo auðvitað rúsínan í pulsuendanum þegar hún kvaddi mig með þeim orðum að hún elskaði mig. díses. það eru örugglega ekki allir sem heyra mömmu sína segja þeim að hún elski þá en hvernig í andskotanum á ég að taka þessa konu trúanlega. ég er algjörlega hætt að treysta henni. ég reyni bara að blóðmjólka hana eins mikið og ég get. sjáum hvort að það nýtist mér ekki eitthvað. og sama hvað ykkur finnst, þið vitið ekki brota brot af því hvernig þessi kona er svo að ekki hafa skoðun á þessu atferli mínu. hún bauðst samt ekki til að gefa mér pening þegar ég neyddist til að hanga með henni í dag þó hún viti að ég hafi ekki efni á því að borða(af því að ég vinn í pennanum) og ég þorði ekki að spyrja því ég er jú aumingi. svo kom hún í vinnuna og keypti bækur og ég sagði æsu að gefa henni afslátt því þetta væri mamma. æsu langaði að segja nei og fokk jú fyrir mína hönd en hélt því fyrir sjálfa sig. sem betur fer, annars hefði þetta bara verið vandræðalegt. pásan búin.
see ya!
gestabók

ola!
nú hef ég ákveðið að snúa aftur eftir smá pásu og djöfullegt þunglyndi undanfarnar tvær vikur. leiðin virtist bara liggja niður á við frá og með þeim degi og í gær varð einskonar sprenging eða hápunkturinn. ég hélt ég væri að farast úr ömurlegheitum og grenjaði og grenjaði allan daginn þannig að bróðurparturinn af samstarfsfólki mínu heldur mig snar vitlausa. það er alveg magnað hvað fólk leggur lítinn skilning í vanlíðan hjá öðrum. það er eins og maður gangi með spjald utan á sér sem á stendur; "hafðu skoðun á mér í dag". það virðast allir fara í óskaplega vörn ef manni líður illa nálægt þeim þó maður minnist ekki einu orði á það og þurfa alltaf að vera básúna á mann einhverju... "hvað er eiginlega að þér?" eða "sko, þetta er það sem þú átt að gera..." og ef maður segir að manni langi eiginlega bara mest til að vera í friði eða þá að fólk hlusti bara því það er enginn að biðja endilega um ráð þó að það sé verið að tala um ófarir sínar. maður vill bara að einhver hlusti. það sem hefur eiginlega mest áhrif á mig þegar mér líður svona illa er að hafa engann sem heldur utan um mig. ég veit þetta hljómar klobbalega og það er hægara sagt en gert að faðma vini sína af innileik, a.m.k. fyrir mig. hmmmm.... en það sem gerðist var ég veit ekki hvað. ég gerði mér grein fyrir því að ég er ekki að fara að kaupa mér íbúð sem eru hálft í hvoru vonbrigði að því leytinu til að ég var komin svo ansi mikið á bólakaf í að skilja þetta að ég var hálfpartinn bara búin að ná þessu öllu hvernig þetta helvítis fasteigna-viðbjóðs-geðveiki virkar. og ef það er guð á himnum þá er hann til vitnis um það að þessi geðveiki er ekki fyrir hvítan mann að skilja. en ég vil þó nota þetta tækifæri og þakka henni maju lóusystur sem birtist eins og engill hérna í gestabókinni minni og útskýrði þetta allt fyrir mér eins og hún hefði aldrei gert annað og fylgdi mér svo eftir í mestu hrakningunum. takk fyrir hjálpina elsku maja. opnaðu í guðs bænum ráðgjafaþjónustu sem ég get svo komið í þegar ég geng í gegnum þetta helvíti aftur. brynja fær líka þakkir fyrir að vera einstaklega þolinmóð í að útskýra fyrir mér sömu hlutina aftur og aftur því ég er með athyglisbrest og flest í þessu lífi er algebrudæmi fyrir mér. þú og maja getið stofnað ráðgjafaþjónustuna saman. svo er það líka hún maríanna kollegi minn sem sem lét þetta alltaf líta aðeins betur út með róandi móðurröddinni sinni. en málið er bara það að það verður ekkert gert á meðan ég á ekki pening og móðir vor hefur sagt nei við öllum stuðningi. það er bara svo einfalt. nú verður tinnan bara að vera jákvæð með hjálp góðra vina og borga frekar niður yfirdráttinn helvíska og fara bara að leigja. og mér er eiginlega bara létt. en ljósasti punktur alls gærdagsins var að hitta hana birtu mína. besti besti vinur minn og engill. og eins og nafnið bendir til verður allt einhvern veginn bjartara og auðveldara þegar hún er komin. hún þarf ekki einu sinni að segja svo mikið, hún bara dregur fram það besta í mér og ég verð alltaf jákvæðari. það kætti mig líka óumræðanlega að sjá gullprinsessuna bryncí syngja eins og engill með megasi og súkkat. ég á mögnuðustu vini í heimi.... ég er orðin klökk... það þurfti bara þetta breikdán í gær í vinnunni, fúlt samt að allir hafi séð það en þá komst allavega út allur þessi viðbjóður sem ég var búin að halda inni. og hann skolaðist burt með tárunum.
en nú kæru vinir og lesendur... mig vantar stað til að búa á. helst tveggja herbergja íbúð miðsvæðis. 40-45 þúsund á mánuði. og ódýrara, munið að ég vinn hjá pennanum. og mig vantar hana sem fyrst! ef þið vitið um eitthvað viljiði þá láta mig vita og ég verð ykkur að eylífu þakklát. góða helgi.
gestabók

ola!
verð lítið á ferðinni á næstunni. allur minn frítími fer núna í að reyna að kaupa mér íbúð og umfram allt skilja hvernig þetta í ósköpunum gengur fyrir sig. en það er mér nokkuð ljóst að það var ekki homo sapiens sem útbjó þetta kerfi allt saman því þvílíka og aðra eins hundavitleysu og flækjur hef ég aldrei áður orðið vitni að. það er mér ljóst að okkur er einfaldlega ekki ætlað að kaupa okkur íbúð nema við séum með 260 í greindarvísitölu. veriði bless að sinni pysjurnar mínar.

p.s. mamma hefur enn ekki hringt. 6 dagar....
gestabók

fór heim eftir vinnu í gær í gígantískasta þunglyndiskasti síðan ég veit ekki hvenær. þegar það gerist þjáist ég af miklu stundarbrjálæði og hugsa andstyggilega hluti. í gær voru fallegustu hugsanirnar um svani sem fljúga með mig upp í himinninn og skiptast á að kroppa úr mér augun. að því loknu er tekin mynd af okkur þremur saman, mér og svönunum þar sem við horfum skælbrosandi framan í myndavélina og ég með gapandi augntóftirnar. ég veit ekki hvaðan þetta kemur. en þegar ég hugsa til gærdagsins minnist ég þess að hafa borðað útrunna skinku... maður fær kannski ofskynjanir og ruglhugmyndir af því.

ég var ekkert mikið hressari þegar ég vaknaði í morgun. nota bene: mamma er enn ekki búin að hringja og segja mér frá íbúðarsölunni. hér með hefst talning og nú eru dagarnir orðnir 2. en nú er þetta allt að koma og ég held bara að ég setjist í sólina eftir vinnu. vil vera full.

p.s. óska eftir kjörforeldrum...
gestabók

jæja, þá er maður orðinn heimilislaus svo til. íbúðin sem hefur verið heimili mitt s.l. 3 ár var seld í gær. ég er reyndar mjög ánægð með kaupandann en það sama er ekki hægt að segja um sjálfa mig. mér leið eins og gesti í heimahúsi þegar ég vaknaði í morgun og angistin greip mig. nú er ég með kvíðahnút í maganum og brest í grát af minnsta tilefni. endrum og eins næ ég að kýla örvæntinguna út úr hausnum á mér en þá hljóma hvatningarorð móður minnar í hausnum á mér frá því á steikarmánudaginn. samkvæmt henni er ég sjálfselsk, óhamingjusöm og andstyggileg. hvað þarf maður meira til að takast á við heiminn. mér dettur helst í hug að hún eigi 10 önnur börn fyrir utan mig sem ég hef aldrei hitt nema að þau hafa líklega alla tíð valdið henni miklum harmi og vandræðum og þess vegna finnst henni líklegt að ég muni gera slíkt hið sama. eða þá að ég hef óafvitandi einhvern tímann gert henni eitthvað djöfullegt án þess að muna það sjálf. var ég búin að segja ykkur þetta allt kannski? ég held og er nokk viss um að ég sé að tapa vitinu... í gær hringdi ég í þessa konu(mömmu) og sagði henni raunir mínar því ég er masókisti. hún hummaði bara og taldi milljónirnar sínar og kvaddi mig svo. hún finnur sig ekki einu sinni knúna til að lána mér fyrir útborgun og ef stelpan sem keypti íbúðina mína hefði ekki hringt í mig og sagt mér fréttirnar myndi ég ekki hafa nokkra vitneskju um það. ef að ég kemst út úr þessu klakklaust, reyni að hætta að mikla hlutina fyrir mér og skæla og finn kannski einhvern stóran mann til að knúsa mig er ég hætt þessu rugli. þá verð ég frá og með þeirri stundu tinna ævarsdóttir, munaðarleysingi.
gestabók

ola!
það er allt í hers höndum nú orðið í huga mínum. skilaði inn umsókn um greiðslumatið í gær til bankans. það lítur ekkert sérlega vel út þar sem að ég er á öryrkjakaupi og auk þess þarf ég að taka einhvern auka víxil fyrir útborgun og ég veit ekki hvað og hvað. botna hvorki upp né niður í neinu. en upp er komin sú hugmynd að ég og hann gulli minn förum bara að leigja saman. ætli það verði þá ekki alltaf allt morandi í breimandi kvensum heima hjá manni.... hvað um það. see ya!
gestabók

ola!
jæja, þá hefur þessi listi minn fengið að liggja fyrir nógu lengi... ég þakka lesendum hans falleg orð í minn garð og viðbætur við listann. alltaf gaman að heyra eitthvað huggulegt um sig sjálfan frá öðrum en manns eigin munni. það er semsé eiginlegur sunnudagur í dag þó svo að það sé mánudagur. annar í hvítasunnu og eins og með uppstungudaginn kem ég af fjöllum hvað varðar tilganginn með þessum degi. er ekki nóg komið af dögum sem eru lagðir undir jesú ef þessir í dag og í gær eru honum tengdir? en mér til mikillar armæðu er ég að vinna í dag á þessum eiginlega degi. ég geri þetta alltaf, segi já við vinnu sem er fjarlæg martröð og virðist þá ekki svo slæm en síðan þegar dagurinn sjálfur rennur upp blóta ég sjálfri mér fyrir að hafa sagt já. "andskotans fíflið þitt" hugsaði ég þegar ég vaknaði í morgun böðuð morgunbirtunni.
mamma bauð mér í mat í kvöld. við erum aftur orðnar vinkonur eftir mánaðar rimmu. reyndar langar mig ekkert til að tala við hana hvað þá fara til hennar að borða einhverja bévítans steik. hún er nefnilega eiginlega búin að selja ofan af mér íbúðina. nú er svo komið að ég þarf að fara að verða fullorðin. svona gerir hún þetta og hefur alltaf gert. dembir yfir mig einhverjum fréttum og kippir fótunum undan mér í leiðinni. hún er líka með fasteignafetish enda á hún heiðurinn af a.m.k. 10 af þessum 18 flutningum mínum í gegnum tíðina. og hér sit ég með óeðlilegt hárlos af kvíða og áhyggjum yfir því að þurfa að fara að kaupa mér íbúð. en nú er vinnutími... see ya!
gestabók

* 100 staðreyndir um tinnu *

1. tinna er dýravinur
2. tinna hefur verið ástfangin
3. tinna á víbrator
4. tinna gengur til geðlæknis einu sinni í viku
5. tinna hefur verið á þunglyndislyfjum
6. tinna hefur aldrei brotið í sér bein
7. tinna plokkar á sér augabrúnirnar
8. tinna rakar á sér fæturna
9. tinna elskar normalbrauð með osti & smjöri
10. tinna elskar kaffi með mjólk & sykri
11. tinnu finnst bjór & sígó hin fullkomna blanda
12. tinna snyrtir stundum á sér skapahárin
13. tinna hatar á sér brjóstin
14. tinna dæmir fólk eftir lykt
15. tinna hefur tvisvar sinnum fengið gat á hausinn
16. tinna er með blýantsodd fastan í vinstra hnénu
17. tinna á þrjá ketti
18. tinna hefur átt tólf kærasta síðan hún var 12 ára
19. tinna hefur átt eina kærustu
20. tinna hefur sofið hjá sex strákum
21. tinna hefur sofið hjá þremur stelpum
22. tinna hatar að gráta
23. tinnu finnst gott að vera ein
24. tinnu langar e-n tímann að eignast barn
25. tinnu langar e-n tímann að giftast e-m í kirkju
26. tinna hatar teletubbies
27. tinna á þýska mömmu
28. tinna hefur aldrei átt alvöru afa & ömmu
29. tinna hefur einu sinni fengið kynsjúkdóm
30. tinnu finnst allt með bananabragði gott nema bananar
31. tinna elskar pulsu með öllu nema remúlaði og kókómjólk saman
32. tinna er með 12 fæðingarbletti í andlitinu
33. tinna á pabba sem er alkahólisti
34. tinna trúir ekki á guð
35. tinna hatar elliheimili
36. tinna er með ör á hægra auga eftir stólbak
37. tinna hatar hvað fingurneglur vaxa hratt
38. tinna á 331 geisladisk
39. tinna sefur í náttfötum
40. tinna er með litað hár
41. tinna elskar emily strange og betty boop
42. tinna elskar fiðrildi og kirsuber
43. tinna er með coulrophobiu
44. tinna hatar köngulær meira en allt annað á þessari jörðu
45. tinna hatar líka tannlækna
46. tinnu finnst marilyn manson kúl
47. tinna raðar hlutum hornrétt
48. tinna elskar birtu & brynhildi
49. tinna kann að meta hendurnar sínar, augun, eyrun og munninn
50. tinna vaknar í kvíðakasti á næturnar
51. tinna er með risastórt ör eftir gaddavír á hægri kálfanum
52. tinna er stundum svartsýn
53. tinna er með BA í myndlist
54. tinna elskar gráan himinn
55. tinna elskar þytinn í laufum á sumrin
56. tinna er áttavillt í útlöndum
57. tinna er lofthrædd
58. tinna er kaldhæðin
59. tinna hatar að tala í síma
60. tinna elskar sex & the city
61. tinna elskar coca cola
62. tinna reykir stundum hass/gras
63. tinna treystir ekki læknum
64. tinna elskar rauðan smurf (strumpaópal)
65. tinna er flughrædd í flugtaki
66. tinna trúir því að allir munu svíkja hana um síðir
67. tinna elskar hljóðið sem heyrist þegar fingrum er strokið eftir skeggrót á vanga
68. tinna elskar stóru systur sína
69. tinna elskar rauðan lit
70. tinnu finnst nýmjólk bragðast eins og rjómi
71. tinna hefur átt vondan stjúppabba
72. tinna hefur flutt 18 sinnum
73. tinna hefur verið barin
74. tinna elskar að vakna snemma á frídögum
75. tinna kann ekki að slappa af í baði
76. tinna skilur ekki heiminn
77. tinna verður full af einum bjór
78. tinna vill verða sönkona í frægri hljómsveit
79. tinna hefur stundum marga persónuleika sem allir stangast á við hvern annan
80. tinna elskar að gefa persónulegar gjafir
81. tinna þurrkar sér um munninn með servíettu þegar hún borðar
82. tinna myndi deyja fyrir kettina sína
83. tinna verður skotin oft á dag
84. tinna fiktar á hárinu sínu
85. tinna kvíðir því að verða gömul
86. tinna hlakkar til að deyja
87. tinna elskar vampírur
88. tinna elskar hryllingsmyndir
89. tinna hræðist opinberar erindagjörðir
90. tinna vildi að hún væri amelie
91. tinna vildi að lífið væri rómantísk gamanmynd
92. tinna elskar kynæsandi nærföt
93. tinna elskar blúndur & tjull
94. tinna elskar væmin lög
95. tinna kann ekki að fara með peninga
96. tinna hefur búið í danmörku & hollandi
97. tinna hefur lent í ástarsorg
98. tinna er skapstór
99. tinna er ekki viss hvað hamingja er
100. tinna þjáist af ægilegri fyrirtíðarspennu á þriggja vikna fresti sem breytir henni í illa veru



gestabók

ola!
er þetta ekki undur og merkilegheit? fallegasta blogg alheimsins og ég fæ mig ekki til að hætta að fegra það. og þetta gat ég sjálf, blessaður fiktrassinn sem ég er. en nú fer ég að blogga af afli aftur og listinn minn, 100 staðreyndir um tinnu verður frumsýndur á morgun. hafið það gott pysjur...
gestabók

ola!
í bígerð er listi, 100 staðreyndir um tinnu. hulli gaf mér hugmyndina. listinn verður líklega birtur á næstu dögum og því hvet ég viðkvæmar sálir til að sleppa blogglestri þann daginn, einnig þá sem kunna illa að meta persónulegheit. þangað til...
gestabók

ola!
jeijj! föstudagur. því veija ég, ekki er ég að fara að drekka gott vín í kveld, oneiiiii! en það er hins vegar helgarfrí og þau eins og allir kann ég sko svo sannarlega að meta. hvað mun ég gera? kannski græt ég, kannski hlæ ég, kannski dey ég og kannski fæ ég gubbupest. ég þarf allavega að skipta um kattasand og ef hullmazter ætlar ekki í eitthvað vitleysisrugl fyrir einhverja andskotans kvikmynd er safnadagur hjá okkur á morgun. það hef ég ekki gert í háa herrans tíð. kannski aldrei.
ég var vakin af henni prumpu minni(eldri læðan mín og ein af þremur köttum heimilisins) kl. hálf 6 í morgun. hún gerir þetta stundum að ég held eingöngu til að pirra mig. svo stendur hún bara og starir á mig og ef ég dirfist að loka augunum aftur krafsar hún í augnlokin á mér. allt mjög furðulegt. en hins vegar þegar ég vakna svona á einhverjum furðulegum tíma er eins og hugurinn sé ekki alveg á sínum stað. ég fæ til dæmis óskapleg kvíðaköst þegar ég í þessu ástandi á næturnar yfir hlutum sem dags daglega angra mig svo til ekkert. t.d. getur tilhugsunin um tannlæknaferð grætt mig í þessu ástandi og þetta er oftast tíminn sem ég fæ gígantískar áhyggjur af holdarfari mínu, finnst ég vera afskaplega ólöguleg og viðurstyggileg. svona er þetta bara og ég kann enga skýringu á þessu. og í nótt fékk ég einmitt eitt af þessum kvíðaköstum.
þegar ég var yngri og ástfangin af seinasta kærastanum mínum, blessuð sé minning hans fékk ég mér tattú með listamannsnafninu hans á öklann á mér. þá vorum við bara búin að vera saman í tvo mánuði og ég hélt við myndum giftast. svona getur maður nú verið heillaður af einni manneskju. en því fór sem fór og í dag er ég skotin í rafvirkjanum sem er ekki listamaðurinn á öklanum á mér. ég er ekki að gefa til kynna með þessu að ég ætli núna að láta tattúvera á mig "rafvirkinn" heldur er ég í stökustu vandræðum með hvað ég eigi að gera við þetta gamla tattú. og yfir þessu barðist angist mín í nótt. mikið get ég nú verið skrýtin...
see ya og góða helgi!
gestabók

önnur færsla:

stúlkan sú er elskar mig
kenndi mér að kenna til.
stúlkan sú er elskar mig
er eina veran sem ég skil.
ég held það bara borgi sig
að virða og þiggja hennar ráð.
stúlkan sú er elskar mig
er undurblíð en stundum bráð

--

ég þori ekki að segja henni
söguna um mig,
um hégóma, girndir og milljón
mínusstig.

því ég hef alla mína hunds- og kattartíð
verið skíthræddur við ástarsorg og stríð.


bjartmar guðlaugsson


gestabók

ola!
we end up taking the long way home...
jæja! það er uppstungudagur og ég hef ekki minnsta grun út á hvað þessi dagur gengur. tengist þetta eitthvað jesú? ég veit bara að þetta er rauður dagur og ef ég hefði ekki asnast til í einhverri góðsemd að segja já við aukavinnu væri ég í fríi núna. en það er núna eins og alltaf, moní in ðe pokket! auk þess bara frá eitt til fimm. annars er ég svo slompuð að það er ekki við mig talandi. krabbameinið eitthvað að taka sig upp aftur og þá finnst læknum lítið annað við því að gera en að setja mann á einhver lyf sem gera mig bara óskaplega syfjaða. svo er ég með vorblús. og fjandinn hafi það! ég og hullmazter ösnuðumst til að fara í eitthvað ansans veðmál við hvort annað sem bannar alla drykkju fram til 1. júlí. ég veit að við sjáum bæði eftir því núna en hvorugt vill bakka út. ætli maður hafi ekki líka bara gott af þessu? það er líka gott fyrir krabbameinið að vera ekkert að drekka þó ég gæfi aleiguna núna sem er núll krónur reyndar, til að vera typsí.
ég fór í ljós. seinasti ljósatíminn á þessu fimm tíma korti sem er bæði búið að valda mér mikilli pepperóní angist en hefur í senn sveipað mig fallegri birtu. hnakkinn í afgreiðslunni minnti mig á þessi endalok og bauð mér að kaupa nýtt kort á hagstæðum kjörum. ég ímyndaði mér að hann væri eingöngu að því til að reyna fá mig yfir to the dark side, honum hefur fundist ég eitthvað líkleg til að vera áhrifagjörn. vill breyta mér í hnakkastelpu. ég sagði bara flissandi nei takk, svona fimm tíma kort nægði mínum þjóðflokki. og þá opnuðust himnarnir og við skelltum bæði óskaplega hátt uppúr. ég og hnakkinn hlógum saman og mér fannst í eitt augnablik tveir ólíkir heimar vera að mætast í áhyggjulausum hlátasköllum. svo föðmuðumst við og sögðum; ,,sjáumst!". en við vissum bæði í hjartanu að þetta væri seinasta kveðjan...
see ya!
gestabók

haha! hitti álfinn áðan á græna hjólinu sínu... fallegt hjól og sætur álfur!
gestabók

ola!
þá er að því komið að maðurinn minn, rafvirkinn er að fara utan... óska eftir bráðabirgða en jafnframt platónskum elskuhuga frá og með næsta mánudegi. áhugasamir skrifi í gestabók. nenni svo ekki að skrifa af sorg...
gestabók

ola!
stutt í bili... ég er í einhverju andskotans tímabili núna þar sem að ég verð full þegar tilefni gefst en svo nær það bara ekki lengra. þá meina ég að ég kemst ekkert lengra en það að verða bara full. sofna svo heima rosa typsí. samt alltaf í rafvirkja faðmi svo það er reyndar alveg ástæðulaust að vera að kvarta yfir þessu. kyngi hnakkafordómum og viðurkenni að mér fannst jónsi standa sig rosa vel á laugardaginn. ömurlegt lag en honum fórst þetta bara með afbrigðum vel úr hendi. um leið og lagið með rúslönu rann af stað sagði ég: ,,þetta lag vinnur!". hefði átt að taka þátt í veðbanka. þá kæmist ég með elsku rafvirkjanum til móðurjarðarinnar...
gestabók

OLA! ég elska ykkur.


gestab?k

áður en ég byrja að andstyggjast út í heiminn vil ég tileinka allar góðar bloggfærslur mínar tveimur afbragðs konum. betu til að byrja með, eitt sinn kennd við rokk, því hún átti afmæli í gær og varð eins og sannur rokkari, 27 ára. og síðan hinni guðdómlegu frjósemisgyðju, móu systur minni. lífið virðist leika við hana þessa dagana og ef ég heyrði rétt þá komst hún inn í LHÍ í gær. til hamingju báðar tvær! þið eruð rosa spes! fokk it!
en líf mitt hefur verið ein sorgarsaga... nei! þvert á móti en mikið er þetta fleyg og sjarmerandi setning. ég vona að ef ég fæ einhvern tímann hlutverk í kvikmynd þá fái ég að segja þessa setningu, blæðandi á einhverjum kirkjutröppum, svikin af ástinni. eða ég get bara skotið henni að á dánarbeðinu sem væri kannski ekki gaman fyrir börnin.
en ég er að sjálfsögðu úrill núna sem og endranær nema hvað að það er ekki að ástæðulausu... held ég... rétt áðan fékk ég tölvupóst um að ég þyki ekki vera efni í þátttakanda í grasrótarsýningunni. og af því að ég er ég tek ég þessu með eindæmum illa. mér finnst að mér vegið, mér finnst ég vera ómöguleg, ömurleg, misheppnuð og dauðyfli. þegar ég klára vinnuna í dag ætla ég beint í ríkið þar sem ég festi kaup í rauðvínsflösku fyrir seinustu aurana og svo fer ég heim og drekk mig blindfulla. ef það væri ekki komið andskotans sumar myndi ég sitja í myrkrinu og vorkenna mér nema að nú þarf ég að gera það í hábjörtu dagsljósi mér til mikillar armæðu. það ar langt frá því jafn áhrifaríkt að sitja einn í dagsljósi eins og það er í myrkri.
og svo til að bæta gráu ofan á svart er ég búin að lenda þrívegis í andlegri þuklun á tveimur síðustu dögum. andleg þuklun er þegar fólk segir eitthvað við mann sem gengur mjög persónulega á. t.d. sagði einn maður við mig:
hann: ,,veistu af hverju ég kem svona oft hingað?"
ég: ,,nei"
hann: ,,til að horfa á þig... he he he".
þetta hefði verið allt í lagi ef hann hefði verið hið minnsta huggulegur en nei! pulsuangandi petófíll!
bless!
gestabók

ola!
ég byrjaði daginn á því að koma mér í afskaplega vandræðalegar aðstæður. þannig er mál með vexti að ég geng til geðlæknis einu sinni í viku eins og ég held ég hafi verið búin að segja ykkur. hver gerir það ekki á þessum síðustu og verstu. það er allt gott og blessað. sálartetrið þarf bara endrum og eins smávegis uppreisn æru án þess að ég fari neitt frekar út í ástæðurnar fyrir því. nema hvað að eins og ekkert, er geðlæknirinn ekki ókeypis. og þar sem að bankainnistæðan mín er ekki upp í nösina á ketti hvað þá mína eigins, ákvað ég að bregða á það ráð að biðja lækninn minn um að lofa mér að greiða fyrir mánuðinn næstu mánaðarmót þegar ég mun verða talsvert betur stödd eftir mikla vinnuþrælkun þennan mánuðinn. ég sendi henni persónulegan og kaldhæðinn tölvupóst eins og mér einni er lagið um óréttlæti heimsins og verðbólguna og bað hana um grið í uppgjörinu fram yfir næstu mánaðarmót. það var ekki fyrr en ég var búin að senda þetta háfleyga bréf að ég rak augun í adressuna hjá viðtakandanum... þá hafði ég semsagt í fljótfærni sent þetta bréf sem átti bara að vera fyrir harðger augu geðlæknisins til þjónustufulltrúans míns í bankanum. ég er ekki alveg viss um hvernig ég eigi að leiðrétta þessi hræðilega-ég-vildi-að-ég-væri-dáin mistök en það felst sjálfsagt í því að skipta um banka og jafnvel flytja úr landi.
rómantík með rafvirkjanum mínum í kveld... mmm...
see ya!
gestabók

ola ola ola!
mikið afskaplega er þetta frábær dagur og ég í svona afskaplega góðu skapi. það er líklega af því að ég er akkúrat núna stödd inni í miðjum tíðarhringnum... annars er þetta líka stórmerkilegur dagur og engin furða að ég sé svona hress. hún birta mín á nefnilega afmæli í dag og er hvorki meira né minna en tventífokkíngfor(einu ári yngri ég). birta er haldreypi mitt í raunveruleikann sem við lifum í, sálufélagi og besti besti besti vinur minn á þessari vetrarbraut. og gott ef við erum ekki búnar að vera vinkukonur í 10 ár, heilan áratug! en bestu vinir höfum við verið í einhver 6 ár. uppgötvuðum það eitt kvöld þegar ég var 19 ára lesbía og birta 18 ára og búsett á laugaveginum. í mikilli ofurölvun rann það upp fyrir okkur að það hlyti að hafa verið ætlun forsjónarinnar að leiða okkur saman og síðan þá höfum við verið bestu vinkonur. ég tel mig vera lukkannar pamfíl að eiga hana birtu, hún hefur staðið með mér í gegnum allt súrt og sætt þó hún hafi grunsamlega oft verið í útlöndum í hvert skipti sem ég hætti með kærustum eða var í einhverju dípressíón. hún sparkar í rassinn á mér þegar ég byrja að væla og hrósar mér meira en margur þegar ég á það skilið og ég elska hana. hún er einmitt stödd núna í new york með rappsurtum og hryðjuverkum. vona að hún fari sér ekki að voða. til hamingju með daginn elsku birta, þú lengi lifi. húrra húrra húrrrrrrraaaaaaa!!! hlakka til að fá þig heim dúlla.
see ya!
gestabók

ola!
sunnudagur og já ég er að vinna, 7. daginn í röð sem er alls ekki svo slæmt nema hvað að það eru 5 dagar í viðbót áður en ég fæ frí. fokk it! moní in ðe pokket...
ég lét þó að sjálfsögðu enga vinnu hindra mig í skemmtun þessa helgina, annars væri ég ekki tinna. ég fór í kveðjupartý til fyrrverandi yfirmannsins mín í gær og drakk tekíla í spræt og varð með eindæmum typsí sem framan af var hina besta skemmtun. það var að minnsta kosti hlegið. en seinna meir til að sýna lit sem kærasta og af dálítilli forvitni tókum við litli leigubíl á fund hins alræmda og margumrædda kröjers hans friðriks míns. og ég skal segja ykkur það. á dauða mínum átti ég von en aldrei þessu og ég held að litli sé sammála mér þar. ég vil helst ekki segja neitt meir að ótta við að það verði misskilið sem illt umtal en þetta var allt saman afskaplega magnað. ég held ég hafi ferðast í aðra vídd eða einhvern andskota og ég ELSKA kröjerinn þó hann hyggi á að stela manninum mínum til útlanda.
see ya!!
gestabók

ola!
það er laugardagur og ég er að vinna fyrir svanfríði því ég á það til að vera góð kona. það er yndislegt veður úti eins og kynæsandi veðurskatlan mín segir ykkur og ég vildi að ég sæti á bar að sötra öl. öl eftir kl. 16. ég er meira að segja með pakkað plan eftir vinnu þrátt fyrir að vera dulítið þunn eftir gærkveldið. ég þarf að hlaupa upp í apótek að kaupa sokkabuxur. sokkabuxur mikilvægar. svo skrepp ég á ljósmyndasýningu hjá henni lenu kunningjakonu minni. heim í sturtu. einhvern tímann þegar nær dregur kvöldi fer ég í partý með vinnustúlkunum og fyrrverandi yfirmanninum mínum. þetta er semsagt kveðjuhóf eða keðjuhóf eins og ég myndi kalla það. þar ætla ég að drekka ósköpin öll því ég kann ekki að skemmta mér edrú. kannski fer ég að grenja og ríf mig úr að ofan og öskra. kannski hlæ ég ofboðslega mikið og dansa uppi á borðum. ég vona í það minnsta að kjörþögnin verði í dvala.
see ya!
gestabók

þriðja færsla:
ó mæ god! ég gleymdi að minnast á sex&thecity áðan! það var seinasti þátturinn í gær og ég táraðist í sófanum heima með vælandi móu og litla við hliðina á mér. ég trúi ekki að þessi yndislegheit hafi runnið sitt skeið á enda. note: tækifærisgjafir fyrir tinnu: 4., 5. & 6. sería í sex&thecity. og allt endaði svo vel og fallega fyrir utan þegar carrie var að fylgja gömlu konunni með hundinn yfir götuna og varð fyrir strætisvagni. en svona er þetta...
see ya!
gestabók

önnur færsla: híhíhí...
You are Jackie Burkhart. You love being a pretty
princess and love clothes, anything that has to
do with fashion. You love to dominate, just
because you're used to it. You're very sweet at
the same time too.


Which 70's Show character are you?
brought to you by Quizilla

gestabók

ola! jibbsí flippsí typsí! föstudagur! og andskotans því ég er að vinna alla helgina. en ekkert stöðvar samt the typsí lady...
vara að afgreiða gamlan mann áðan. og nú hugsið þið; ,, ohh nei, önnur saga af gömlum manni..." en það er ekki þannig, þessi er nefnilega dáldið merkileg... þegar hann var farinn, að er virtist vandræðalaust út úr búðinni, tók ég eftir því að hann hafði gleymt stafnum sínum. ég var ekki einu sinni viss um að þetta væri stafurinn hans fyrst hann hafði komist út úr búðinni án tilhlýðilegra vandræða, óhaltrandi og allt. engu að síður kom þessi sami gamli maður stuttu seinna aftur, valhoppandi að sækja stafinn sinn. þetta skil ég ekki og spurning mín er þessi: hvers vegna að vera með staf þegar þess ber ekki nauðsyn? er þetta einhvers konar stöðutákn hjá gamalmennum? og hvaða stöðu eru þau að standa vörð um? ég nota ekki bleyju! ég þarf ekki að borða matinn minn stappaðann! mér er spurn...
með kveldið... hvað ætti ég að gera? freistandi er að ganga kannski aðeins um bæinn að lokinni vinnu, fá sér kaffibolla eða tvo á hressó. síðan heim í heitt og notalegt, ferskjuilmandi búbblubað. borða góðan kvöldverð í tiger náttfötunum og stara svo hugfangin með rauðvínsglas á sjónvarpið það sem eftir lifir kvölds. það ku vera góð dagskrá í kveld. kannski einum of bridget jones en ég er að fara að vinna í fyrramálið! hins vegar gæti ég líka ætt í ríkið um leið og ég er búin að vinna, hent mér heim í sturtu, sett á mig andlitið og orðið typsí lady í kvöld. mig langar líka svo að dansa. það eru samt allir að læra. fjárans nemar... jæja! það hlýtur að rætast úr þessu öllu saman. hafið þið það annars gott pysjurnar mínar.
see ya!
gestabók

ola!
mér sýnist klukkan vera endalaust 12:57. ætli þetta sé allt saman draumur...?
á meðan svanfríður var í mat áðan var ósköp lítið að gera á hæðinni minni. og til að drepa tímann uns ég kæmist sjálf í mat til að blogga ákvað ég að leggja sjálfri mér tarot spil. þetta geri ég stundum þó ég hafi takmarkaða trú á því sem ekki fær hönd á fest, þá er ég að tala um spána ekki spilin. auk þess er ég með svo lélegt minni að þessi spil gætu sagt mér sannleika lífsins og ég væri búin að gleyma því jafnskjótt og spilin væru farin ofan í boxið aftur. ég var semsé að dunda mér við þessi heimskulegheit áðan og það kom ekkert fram nema slæmir hlutir, dauðsföll, veikindi, arðrán og ég veit ekki hvað og hvað. og nú er ég bara kvíðin og líður illa. helvísku spil. ég er að tala um að ég lagði þau fjórum sinnum til að bæta fyrir hverja slæma spá en þetta versnaði bara og versnaði. ég reyni að hugga sjálfa mig með því að þetta hafi ekki verið mín spil. búðin á þau og þess vegna gerðist þetta. gott ég er að fara til sála á eftir, ég veit ekki hvað ég ætti að gera við mig það sem eftir lifir dags ef ég gæti ekki rætt við einhvern um þessa hræðilegu lífsreynslu.
í gær fór ég á barinn með litla afmælisbarni. það er eiginlega dáldið huggulegt að mér finnst en hressó er einhvern veginn orðinn kaffihúsið/eftirmiðdagsbarinn okkar. "where everybody knows your name...." skiljiði....? annars varð ég bara mjög typsí, eiginlega helvíti drukkin því mér hafði á einhvern magnaðann hátt tekist að gleyma að borða yfir daginn og þess vegna fóru þessir 2 bjórar beint í litla hausinn. endaði á því að ég þurfti að skakklappast heim og fá mér wonton núðlusúpu sem ég brenndi við í pottinum því ég var svo upptekin af jay leno og núna man ég ekki einu sinni hvað þátturinn var um.
ég er búin að fara í tvo ljósatíma og mér finnst ég eiginlega bara vera á litinn eins og drullupollur. seinast lækkaði ég andlitsljósin eins mikið niður og ég gat svo ég myndi ekki þurfa að ganga í gegnum pepperóní andlits hryllinginn aftur. en í hvert skipti sem ég lækkaði ljósin drundi bara einhver karlmannsrödd allt í kringum mig inni í ljósabekknum í einhverjum innbyggðum víðóma hátölurum sem sagði mér alltaf að slappa af og draga djúpt andann. ég skil ekki alveg...
see ya!
gestabók

ola!
árla í morgun þegar ég var um það bil að rumska gerði ég mér grein fyrir því að fyrr um morguninn, eiginlega í nótt hafði ég gengið í svefni, hef samt óljósa minnigu um þetta allt saman og skellt í eina skúffuköku. þegar ég svo reis úr rekkju vildi ekki betur en svo til að kakan var einmitt tilbúin. bling! og ástæðan!?!? jú! hann litli minn, eða hrafnhildur eins og foreldrar hennar kjósa að kalla hana, ekki ég og rafvirkinn, á tuttuguogeinsárs afmæli í dag! þess vegna er þetta blogg dagsins í dag og ef ekki bara allur dagurinn tileinkaður þessum ágæta litla vini sem ég hef eignast í þessari helvítis holu sem við kjósum að kalla vinnu. do it litli, do it eins og ég segi alltaf.
see ya þangað til á eftir!
gestabók

komiði sæl og gleðilegan sunnudag...
hann hulli vinur min bauð mér á netið hérna á borgarbókasafni. ég var drunk á föstudag og ég var typsí í gær. þegar ég vaknaði í gærmorgunn hélt ég samt að þetta væru endalokin og nú gæti ég ekki meir. ég lagðist á bakið og bað guð að taka mig, fljótt og sársaukalaust. eftir stutta stund var ég hálfvegis bænheyrð því ég þurfti að gubba af þynnku. hef ekki liðið svona í háa herrans tíð. annars hrasaði ég í gær þegar ég var orðin typsí á klink&bank með þeim afleiðingum að það leið næstum yfir mig af sársauka og í dag er ég draghölt. það var samt allt gott því ég og minn fyrrverandi maður áttum gott spjall og nokkur hlátrasköll og nú líður mér vel með fortíðina okkar. ég er líka svo yfirmáta skotin þessa dagana af nýja rafvirkjanum mínum að ég ræð mér ekki fyrir kæti og margir segjast sjá það á hnakkanum á mér að ég er brosandi í hjartanu og á vörunum. ég er samt komin með framtíðaráhyggjur big time! mér finnst að mér þrengt úr öllum áttum að þurfa ákveða eitthvað rosa plan. drulla mér héðan og fara að gera einhverja gígantíska hluti. en ég er bara svo róleg og það þykir ekkert rosa fínt. engu að síður er verið að biðja mig um myndlist og ég er farin að selja grimmt sem er gott fyrir egóið. ég vona að ég verði valin. ekki í skrifandi skapi...
see ya!
gestabók